Page 235 - PetPraUma 01
P. 235

็
                                                                      >
                                                                           )
                                                  ั้
      )
                                   ึ้
                                               ู)
  หลอนกระดกแสงไฟฉายขนลง ตาคนนกหลบแวบแลวเผนแผลว
                                                                                   ็
                                                              )
  ขึ้นไปบนต>นไม>อย)างรวดเร็ว พอส)องตามกยงไมวายทจะจองตอบ
                                                       ็
                                                         ั
                                                                     ี่
                                                                           >
  มาอีก
                                                                            ั
  “เนื้ออีเห็น พวกบ>านปOาเขาก็กินกันเหมือนกัน แต)มันไมดนก คาว
                                                                          ี
                                                                        )
                                   )
                     ิ
                         ั
                                )
                             ็
                                     ั
                                                          F
                                                                             ั
                                                                                  )
                                         "
                                           ี่
                                                     )
                  ี่
   ั
              )
  จด และวาทจรงมนกไมใชสตวทเราจะลาเปนอาหารเลย มนไมม                                   ี
  อันตรายอะไรกับเรา เว>นไว>แต)ชอบทําความรําคาญหงุดหงิดให”
                                                                                 >
  “ทําความหงุดหงิดยังไง?”
  จอมพรานหัวเราะเบาๆ
                                    >
                                                                             ึ้
                                                 >
                                             C
                                        >
                                                                                 >
            \
                                                                  ื้
                                                                       ี่
                          >
  “ชอบปวนเปยนเขามาใกลแคมป  จองจะขโมยเนอทเราขนราน
                   Z}
                                                                    >
   )
                                                               ิ้
                                                                         >
  ยางไว หรอบางทเรายงสตวเลกจาพวกกระจงทงไวใตหาง ยงไม                                  )
                                                                                ั
                                                                       >
                                  ั
          >
                                      "
                        ี
               ื
                              ิ
                                         ็
                                             ํ
                                            ั
  ทนจะลงมาเกบและเผลอนอนหลบไป  มนกดอดมาขโมยลากเอา
                                                          ็
                   ็
                                                      ั
    ั
                                                                                  )
  ไปกนเสย  ผมเคยยงกระจงทงไวตง  6-7  ตวในตอนเยน  แตม                                 ี
                           ิ
                                              ั้
            ี
       ิ
                                        ิ้
                                            >
                                                            ั
                                                                          ็
                                                                     ึ้
  ความจําเปFนที่จะต>องนั่งห>างต)อไปจนถงเชา พอเชาขนมา กระจง
                                                                 >
                                                       >
                                                   ึ
  พวกนั้นหายไปหมดแล>ว อีเห็นลากเอาไปหมด”
  หล)อนพลอยหัวเราะออกมาด>วย ความเปFนอริถูกลืมไปชั่วขณะ
                                                       ี
                                                                              ิ
                                                                                  ุ
  “ดีนะค)อยๆ ได>ความรู>เรื่องปOาจากคุณไปทละอยาง ความจรงคณ
                                                               )
                                                                              ั
                                                     ี่
                                              ื่
                                                                    F
                                                          ั
  ควรจะเปดเลกเซอรพวกเรา  ในเรองเกยวกบปาเปนเวลาสก  1
                           "
                                                               O
              <
  เดือน ก)อนหน>าที่เราจะออกเดินทาง เราจะได>รู>เปFนทุนไว>บ>าง
                ี้
  ไม)โง)อย)างน”
  [Kindle PDF Book] เพชรพระอุมา | ไพรมหากาฬ เล ม ๑ by Thai Kindle Book Club   Page 235
   230   231   232   233   234   235   236   237   238   239   240