Page 314 - PetPraUma 01
P. 314

)
                     ิ
                                                                        >
         ทแรก รพนทรเองกเขาใจวาเปนกระทง แตเมอเขามาถงจง
           ี
                                                                               ึ
                                     >
                                                                   ื่
                                           )
                           "
                                                F
                                  ็
                                                                                   ึ
                                                          ิ
     ็
              F
                                                                        ุ
         )
                            ั
                 ั
                                       ็
  เหนวาเปนววโทน ตวใหญเตมทสตาลโตนด รอยกระสน .30-06
                                           ี่
                                    )
                                             ี
                                                                                >
  ของเชษฐา เจาะกระดูกสันหลังของมันอย)างประณีต แสดงให
                                                                              ิ
               ื
                                 ี่
                                                                 >
  เหนถงฝมอการยงชนเยยม  ระยะทววเคราะหรายลงมากนนา
                                                  ี่
                        ิ
                           ั้
                                                                "
         ึ
     ็
                                                                                   ้ํ
                                                    ั
             Z
                                                                >
                                                                                   ็
                                                                         F
  และเชษฐาผู>นั่งอยู)บนห>าง มันไม)ห)างออกไปนก ถาจะเปนการเลง
                                                           ั
                              ั
                                     ั
              ั่
   ิ
                                               ู>
  ยงอยางทวไปตามหลกสามญ  ผยงทกคนกคงจะตองเลงสวน
                                                     ุ
                                                 ิ
                                                                                )
                                                                             ็
                                                             ็
                                                                      >
         )
  ศีรษะ ซึ่งจะได>ผลแน)นอนและวางใจได>ที่สุด แต)หลักฐานรอยแผล
                                                                                >
             ู)
                                                                                  ั
                                                                        ็
                                           )
                                       ั
  ทเหนอยน  แสดงใหเหนชดวาเชษฐาเจตนาทจะเลงยงใหตด
                                                                 ี่
               ี้
                                                                           ิ
                               >
                                   ็
    ี่
       ็
  กระดูกสันหลัง อันเปFนการยิงที่ลําบากกว)าแต)ก็ให>ผลการประหาร
                                                      >
                                                ี
                                             ี
                                                               ุ
       ี่
                     ื
                          )
    ี่
  ทเทยงตรงเหนอกวาการเลงหวเสยอก  ถากระสนเปาหมายไดดง
                                                                                   ั
                                                                                 >
                                    ็
                                        ั
                                                                    \
                                                                  ู)
  เจตนา  เพราะสตวจะลมลงในทนท  และตายอยกบทอยางไมม                                    ี
                                            ั
                                                                                  )
                                                                    ั
                                                                            )
                           "
                                                ี
                                                                        ี่
                                 >
                       ั
                                                                    ี
                                                                                  ั
                                                                        >
                                                                              ้ํ
                                                               ิ
                                      ี
                                                )
                                                  ี
  การทรมานเลย  แทบจะเรยกวาไมมการกระดกเสยดวยซา วว
                                           )
                               ู)
                                 ั
                                                                    >
                                     ี่
         ั
             ี้
  แดงตวน  ถกยงลมอยกบทตรงทมนยนอยครงสดทายเหมอนถก
                                                                                  ู
                     ิ
                         >
                  ู
                                                                            ื
                                            ี่
                                                        ู)
                                                            ั้
                                                  ื
                                                                ุ
                                              ั
                                                                          F
                        "
                                                                                   ิ
  เปOาด>วยเวทมนตร โดยไม)มีการดนรนแมแตนดหนงมนเปนการยง
                                                        )
                                                     >
                                                           ิ
                                                                 ึ่
                                                                    ั
                                           ิ้
  ของนักล)าสัตว"ชั้นสูง!
                                                                               >
                                                                   ุ
  “ไอ>นี่เอง ฉันกับรพินทร"เดนตามแทบขาหลด ในทสดกเดนเขามา
                                                        ุ
                                                                 ี่
                                                                          ิ
                                   ิ
                                                                       ็
                                        >
  หาให>แกยิงอย)างสบายโดยไม)ตองเดินสักนิด!”
                                                  >
                                                                          ื
  ไชยยนตรองลนออกแทบจะเตน  แลวกตรงเขามาจบมอเชษฐา
                                         >
              >
                                                              >
                                                      ็
                    ั่
         ั
             "
                                                                     ั
                                                               ู
  เขย)าโดยแรงอย)างปZติยินดีรพินทร"ยิ้มพรายมองด ม.ร.ว.เชษฐา
  [Kindle PDF Book] เพชรพระอุมา | ไพรมหากาฬ เล ม ๑ by Thai Kindle Book Club   Page 314
   309   310   311   312   313   314   315   316   317   318   319