Page 316 - PetPraUma 01
P. 316

ั
                                                 ู
                                                                    )
                                                    ั
  มาก็มากไม)เคยมีโอกาสได>ยิงตดกระดกสนหลงเลย สวนมากระยะ
                                       ั
                                                    ั
                                          ู
                ํ
                                                                            )
                                             ั
    ั
  มนไกลกะลาบาก  หมายกระดกสนหลงผาไปเจาะลาตวสวนบน
                                                                        ั
                                                       )
                                                                     ํ
  ตามกันไม)ไหวทีเดียว ตัวนี้เปFนตัวแรกทเขาเปาตรงเผง เพราะมน
                                                           \
                                                                                  ั
                                                       >
                                                    ี่
  ใกล”
       >
  “แกตัดหน>าฉันเสมอนะ เชษฐา”
                                                      ั
                                                )
             "
               ุh
                       ั่
                                       )
                                           )
                               ั
                                                                    ั้
  ไชยยนตจปากลน  หนไปตอวาอยางสพยอก  ทงหมดพากน
         ั
                                                                                  ั
  หัวเราะขึ้นอย)างแจ)มใสสนุกสนาน
                                                        ุ
                                        )
               ี
                                                                    "
  “ขอโทษท ไมไดเจตนาเลย วาแตแกกบคณรพนทรเถอะ พอสง
                                              )
                                                                                   )
                                                    ั
                                                              ิ
                       >
                    )
                                                  ั่
                   >
                                                                ู
    ั
                                            )
            >
                        ็
                                                                                )
        ึ้
                             ี
  ฉนขนหางแลวเหนเงยบหายไปรวมชวโมง  กดเหมอนจะแววๆ
                                                              ็
                                                                     ื
  เสียงปrนถี่ยิบทีเดียว จะว)าหูฝาดก็ใช)ท จันบอกกับฉันว)า คง
                                                  ี่
                                              ี่
  จะเจอช>างเข>า ฉันยังนั่งใจไม)ดีอยู)น”
  ไชยยันต"เปFนคนบรรยายเรื่องตื่นเต>นเกี่ยวกับการเผชญหนากบฝง
                                                                    ิ
                                                                                   ู
                                                                           >
                                                                               ั
                                                            ิ
  หมใหเชษฐาฟง  ม.ร.ว.หนมหวหนาคณะเดนทางซกถามอยาง
                                          ั
                                                                      ั
      ี
                                      ุ)
         >
                                                 >
                                                                                 )
                     Q
                                                                               ั่
  ตื่นเต>นไปด>วย ทั้งหมดยืนคุยกันอยู)เหนือซากวัวแดงจนกระทงมด
                                                                                  ื
  สนทมองอะไรไม)เห็น ต>องใช>ไฟฉาย รพินทร"ก็เตือนขึ้นว)า
      ิ
                                                                       ั
                                                               ุ
                                                                   ํ
                                ิ
                                      ั
     ื
           >
                     ี
                           ั
                                                                                   ิ
  “มดแลว  เรารบกลบเถดครบ  ยงตองแวะรบบญคากบคณหญง
                                                          ั
                                                >
                                            ั
                                                                           ุ
                                                                             >
                       >
                            C
                             ็
                  ึ
  อก กวาจะถงแคมปกเหนจะไมหนสองทม ถงแคมปเราแลว ผม
   ี
           )
                                                           ึ
                                                     ุ)
                                                                     C
                                                                >
                                          )
                                 ็
                                              ี
  จะส)งเกวียนให>มาชําแหละ ลําเลียงวัวตัวนี้ไป ขณะนี้ทิ้งมันไว
                                                                               >
  ที่นี่ก)อน”
  [Kindle PDF Book] เพชรพระอุมา | ไพรมหากาฬ เล ม ๑ by Thai Kindle Book Club   Page 316
   311   312   313   314   315   316   317   318   319   320   321