Page 130 - PDF-เพชรพระอุมา 1 ไพรมหากาฬ
P. 130

130



                                  ู
                                              
                                  
                            “นายผชายสองคนอยูไหน?”
                                              
                                  
                                          ื
                                                       ั
                            “นอนอานหนังสออยูในเตนทครบ”
                                                     
                                                  ็
                               
                            “แลวนายผหญงละ กลบมาแลวไมใชเหรอ”
                                     ู
                                                     
                                                         
                                                           
                                               ั
                                     
                                        ิ
                                           
                               ั
                                    ั
                                          
                            “ครบ กลบมาแลว”
                                 
                               
                            “อยูขางใน?”
                            แงซายสนหัว
                                   ั
                                   ่
                                  
                                                            
                                                        ี
                               
                                                               
                            “ไมอยูครบ นายหญงไปอาบน้าทธารขางลางโนน”
                                                     ํ
                                             ิ
                                    ั
                                                        ่
                            รพินทรขมวดคว ถามเรวปรอ
                                                ็
                                         ิ
                                         ้
                                                   ื
                                                   ๋
                                   
                                        ํ
                            “หา! ไปอาบน้า”
                               ั
                            “ครบ”
                            “ไปยังไง ไปกับใคร?”
                            “ไปคนเดยว”
                                    ี
                                     
                            พรานใหญอุทานอะไรออกมาคําหนึง ลืมตาโพลงรองเร็วปรือ
                                                                              ๋
                                                          ่
                                                                                       ่
                               
                                         
                            “แลวกัน! แกอยูยังไงหา แงซาย ปลอยใหนายหญงไปอาบน้าทลาธารนันคนเดียว”
                                                         
                                                                                 ํ
                                                                                ี
                                                                     ิ
                                                                             ํ
                                                                                ่
                                                  ิ
                                                       ่
                                                                            ิ
                                                     
                                                       ื
                                      
                                         ั
                                                                                
                            “ผมหามแลวครบ นายหญงไมเชอ ผมตามไปดวย นายหญงไลผมกลบมา”
                                                                                     ั
                            “ไปนานแลวยัง”
                                      
                                  ู
                              ั
                                  
                                   ้
                            “สกครนีเอง”
                            รพินทรไมไดกลาวอะไรอกแมแตคําเดียว  ควาไรเฟลทเพิงจะวางลงหยกๆ  ขึนมา  แลว
                                                                                             ้
                                   
                                                                          ี
                                                                            ่
                                                                          ่
                                                                                                     
                                                                  
                                                 ี
                                                     
                                     
                                          
                                               ู
                   สาวเทาพรวดๆ ตัดทางเดินลงไปสลาธารเบื้องลางโดยเร็ว
                        
                                               
                                                 ํ












                   [E-book] เพชรพระอุมา by SonyaLee (evol_oon@hotmail.com)
   125   126   127   128   129   130   131   132   133   134   135