Page 134 - PDF-เพชรพระอุมา 1 ไพรมหากาฬ
P. 134
134
ิ
ดารนรองเสยงหลง
ี
“อาว! แลวจะสงใหยังไง”
่
ี
ั
ิ
่
“วางไวทกอนหินนันแหละ แลวกลบหลงหันเดินออกไปสบกาว อยาหันกลบมาจนกวา
ั
ั
ี
ั
ฉนจะเรยกคณ”
ุ
ั
ู
้
ื
รพินทรเปาลมพรออกจากปาก วางเสอผาไวใหหลอน แลวถอยออกไปยืนหันหลงให ม ี
ี
ํ
ื
ั
้
ี
ึ
ื
เสยงเคลอนไหวอยูเบองหลง อดใจใหญๆ ก็มเสยงรองเทาย่ากรวดเขามาใกล
่
ี
“เรยบรอยแลวยังละ?”
ี
ี
ิ
ี
ั
ี
ี
ไมมเสยงตอบ จอมพรานเหลยวกลบมา ก็เห็น ม.ร.ว.หญงคนสวย แตงกายเรยบรอยแลว
ั
่
ั
ั
็
กําลงคาดเขมขดปนสนอยู พอประจนหนา สบตา ใบหนาของหลอนก็แดงจัด หลบตาทางหนึงดวย
้
ั
ั
ึ
ความรสกอนไมอาจบรรยายได
ู
ิ
่
ี
่
้
ึ
ึ
ั
นึกถงภาพตนเองทวงพรวดพราดขนมาจากธารน้า โผเขามาหาเขาดวยรางอนเปลา
ํ
ี
่
ื
ํ
เปลอยเพราะความตกใจ ในขณะทชางปาโผลออกมา ความอายทาใหแทบจะตองแทรกแผนดิน เกิด
้
้
่
็
ี
มาหลอนยังไมเคยตกอยูในภาวะเชนนีใหใครเหนมากอน ดีหนอยทขณะนันเขาไมไดสนใจจองมอง
่
ี
้
หรอพินิจพิจารณารางกายของหลอนเลย ความสนใจของเขาอยูทชางปาตวนันเทานัน และในขณะ
้
ั
ื
ี
ิ
ึ
ี
ื
่
ี
ี
้
ื
นี เขาก็ตหนาขรมเฉยๆ แววตากระดางๆ เหมอนเดิม ไมมอากัปกิรยา หรอทาทอยางใดในการทจะ
้
ี
ั
ึ
เนนใหหลอนรสกอบอายเพมขนอก
ึ
่
ู
ิ
ี
ี
่
ี
่
แทนทเขาจะวางทาแบบ ‘ไดทขแพะไล’ อยางทหลอนคด เขากลับพูดมาดวยน้าเสียง
ิ
่
ํ
ี
ํ
่
เรยบๆ ชนิดททาใหหลอนโปรงใจและลดความอายลงวา
ี
ี
ํ
ิ
่
“ความจรงผมใหลกหาบทาหองน้าไวใหทเตนทแลว เมอเย็นวานนีคณหญงก็อาบน้าอยู
่
ื
ี
ิ
็
้
ุ
ู
ํ
ํ
ในเตนท ทาไมวนนีถงตองลาบากลงมาอาบทลาธารนีดวย”
ั
ํ
ํ
ํ
้
ึ
่
่
ี
็
ั
ํ
่
ั
่
ั
่
ื
ํ
“มนรอนเหลอเกิน ฉนอยากจะลงมาแชน้าเย็นๆ ในลาธารนี อาบในหองน้าชวคราวทีทา ํ
ํ
ั
ไวในเตนท มนไมเห็นสบายสกหนอย”
็
ั
ิ
ดารนตอบออมแอม ไมยอมสบตา ทายโสอวดดีหายไปเกือบหมด
ิ
ํ
ี
“มนอนตรายครบ อยางนอยทสด ถาคณหญงอยากจะมาอาบน้าทนี ก็ควรจะตองมปน
ุ
่
ั
่
ี
ุ
่
ั
ั
ี
ํ
้
ึ
่
่
ี
่
ุ
ุ
ี
ขนาดอยางตาทสด .375 คมมาดวยหนงกระบอก ไมควรจะแอบออกมาคนเดยวอยางนี ชวนแงซาย
ั
ุ
ิ
มาก็ยังดี ผมถามเขาแลว เขาบอกวา เขาจะตามมาดวยแตคณหญงก็ไลเขากลบ”
หลอนหนาแดงซานขนมาอก ยิมเจือนๆ
ี
้
่
ึ
้
้
ี
่
ํ
ั
ํ
ิ
“คณคดวาฉนลงไปอาบน้าในลาธารนีโดยไมมผาผอนแมแตสักชิน แลวก็ควรจะชวนใคร
ุ
้
ใหมานังดูอยูดวยงนเหรอ นายพราน”
่
ั
้
ิ
ั
“ผมไมไดหมายความวายังงน ผมหมายถงแตเพียงวา การกาวออกจากแคมปของคณหญง
ุ
ึ
่
ุ
ุ
ื
ื
ี
ํ
ควรจะมคนถอไรเฟลคมมาดวยทกครงไป ไมใชมาเดียว และคนทจะทาหนาทนีไดก็เลอกเอาไดคน
่
ี
่
ั
้
ี
้
ึ
่
่
ี
ใดคนหนึง ระหวางพรานของผมสคน หรอแงซาย เหตการณทเกิดขนเมอกีนี คงจะเปนคาตอบทดี
้
้
ุ
ี
้
่
ื
ื
่
ี
ํ
่
[E-book] เพชรพระอุมา by SonyaLee (evol_oon@hotmail.com)
