Page 163 - PDF-เพชรพระอุมา 1 ไพรมหากาฬ
P. 163
163
่
่
ั
้
ี
ึ
ื
“ไมตองหวงหรอกนา ถาเขานังอยูคนเดียวก็เปนอกเรองหนง แตนีรพินทรอยูดวยทงคน
่
่
ํ
ั
ั
ั
่
ื
่
้
่
ั
จะตองกลวอะไร สาหรบฉนหวงอยูอยางเดียวเทานัน คอกลวสองคนนันจะนงคอยเมือยเปลาตลอด
ั
ี
่
ั
่
ี
ั
่
ั
้
ื
ทงคน โดยทไอกุดไมวกกลบมาทเหยือของมน”
ั
ม.ร.ว.หญงดารินเรมกระสบกระสาย ลกขนเดินหักนิวมอตนเองวนไปเวียนมาอยูรอบ
้
่
ึ
ิ
ิ
ื
ุ
้
้
กองไฟ แลวก็มาหยุดยืนอยูตรงหนาของไชยยันต เคาหนาเต็มไปดวยริวรอยวิตก
ั
“ฉนไมเห็นดวยเลย”
ิ
หลอนบน เมมรมฝปาก
ั
่
ั
้
่
ื
ั
“ถาขดหางก็ไปอยางหนึง นีมอยางหรอ นังอยูกับพืนดินเดียวกับมน มนจะดอดมาทาง
ี
่
ิ
่
ู
่
ไหนเมอไหรก็ไมร ก็ดูแตเจาคนตายกบเพือนของมันซ นังดักยิงหมปาอยูดวยกันสองคนแทๆ มันยัง
ั
่
ื
ู
ี
้
ื
่
ยองมาขย้าลากเอาไปเสย ตาพรานของเราคนนัน เมอเขาจะถอวามอเขาแนก็ควรใหเขาเฝาไปคน
ํ
ื
ื
่
ุ
่
ิ
ี
่
เดียวซ ธระอะไรทพีใหญจะตองไปนังอยูดวย”
่
่
ิ
“ความจรงรพินทรก็ตองการนังเฝาคนเดียวนันแหละ”
ํ
ี
่
ไชยยันตตอบเสยงตาๆ
ั
ั
่
“แตมนเปนความตองการของเชษฐาเอง ซงมนก็ควรจะเปนอยางนัน เชษฐาเปนหัวหนา
ึ
้
ี
ื
่
ู
้
้
ั
คณะเดินทางในครงนี เสอลากเอาลกหาบในคณะไปกิน จะปลอยใหเปนหนาทของพรานอยางเดียว
ิ
ํ
่
มนก็ไมถก พวกลกหาบทงหลายจะหมนน้าใจเราได พีชายของเธอเปนคนอยางนี เธอก็รนิสยเขาดี
่
ั
ู
ู
ั
ั
้
้
ู
้
อยูแลว ถงเขาไมนังกับรพินทรในคนนี ฉนก็จะนังแทน รวมความวาจะตองมพวกเราคนใดคนหนึง
ี
ั
ึ
ื
่
่
่
ี
ื
่
ั
ื
้
่
่
รวมอยูในการปราบไอเสอรายตวนีใหได ไมใชโยนหนาทไปใหรพินทรคนเดียว และเมอรพินทรนัง
้
่
ุ
้
ี
ซมดักยิงอยูกับพืน เราก็ตองนังในลกษณะเดยวกับเขา เสยงอยางไรก็เสียงดวยกันอยางนัน มายงัน
้
ั
่
่
ี
ื
ั
เราจะเปนนายจางรวมเดินทางไปกับเขาไดยังไง ฉนบอกเธอแลววา ไมตองวิตกไปหรอก เชษฐามอ
ี
ี
่
้
่
ี
่
้
ดีพอทจะไววางใจไดทเดียว โดยเฉพาะอยางยิงเมอมรพินทรคอยเปนพีเลยงอยูดวยอยางนี ก็เบาใจ
ี
่
ื
ิ
ื
ี
่
ั
ี
ี
ไดสนิท มแตวาไอเสอผสงนันจะไหวทนไมยอมเขามาเสยมากกวา”
่
ดารนควักบหรออกมาจุดสบ แลวโยนซองมาใหเพือนชาย หลอนทรุดตัวลงนังบนขอน
่
่
ี
ิ
ู
ุ
ไมตามเดิม ควงามทงสองขมวด พูดตอมาอยางไมหมดกังวล
ั
้
้
ิ
ื
้
ี
ึ
ี
ั
่
ี
ุ
“ถงยังไงมนก็นาหวาดเสยว และเสยงเกินกวาเหตอยูดี ไอวิธดักยิงเสอโดยอยูบนพืนดิน
่
้
ั
ั
เดียวกับมนนีนะ อกอยางหนึงจนกระทงเดียวนี ฉนก็อานอตาพรานของเราคนนีไมออกเลย เขาเปน
่
ี
่
้
๋
ี
ั
้
ี
ั
คนยังไงกันแนนะ มอยางเรอะ ทงๆ ทรอยูแลววาเสือมันยองตามคณะของเรามาตลอดเวลา แทนที ่
่
ี
ู
ื
ู
ั
ู
ั
้
ี
เขาจะบอกกลาวเตอนใหพวกเรารตวลวงหนาไวบางก็เปลา เงยบเฉยเสยงนแหละ กวาจะรก็โนน
ี
ู
คาบเอาลกหาบไปลากไสเสยแลว”
ี
ู
้
“เธอจะไปเอาโทษเขาในขอนีไมถก”
ไชยยันตคานมา จุปากหามเบาๆ
[E-book] เพชรพระอุมา by SonyaLee (evol_oon@hotmail.com)
