Page 164 - PDF-เพชรพระอุมา 1 ไพรมหากาฬ
P. 164
164
ี
่
ี
ํ
“เขาก็บอกแลววา เขาไมตองการจะใหพวกเราเสยขวัญ และเขาก็ทาหนาทครบถวนแลว
ไมมอะไรบกพรอง โดยการใหความคมกันเราอยางแขงแรง ตลอดจนเตอนใหเราระวังตน ไมให
ุ
็
ื
ี
่
ื
่
ื
ั
ออกไปเดินเพนพานพนหูพนตาของเขา เธอนันแหละยังอวดดีไมเชอฟงคาตกเตอนของเขา ชอบฝา
ํ
่
ู
่
ี
ั
ี
่
ั
ฝนดีนัก นียังดีนะทลกหาบรบเคราะหไปแทน มนจะรายกาจสกขนาดไหน ถาหากแทนทจะเปน
ั
่
่
ู
่
ลกหาบ กลายเปนพวกเราคนใดคนหนึง ถูกมันลากไปเสียกอน ซึงในระหวางพวกเราสามคนนี ฉัน
่
ี
ก็คดวานาจะเปนเธอมากทสด เพราะเธอชอบเดินเลนลอยชายออกไปนอกแคมปคนเดียวเสมอ เขา
ิ
ุ
ื
้
ั
่
ื
ี
ั
ี
้
ั
ํ
หามก็กลบชวนทะเลาะเสยอก เรองมนเปนยังงน เปนไง คราวนีพอจะนึกออกแลวหรอยังวา ทาไม
ี
่
ี
ํ
ึ
ื
รพินทรถงบนหนักอกหนักใจเสยหนักหนา ในกรณีทเธอชอบฝาฝนคาเตอนของเขา”
ิ
ี
ดารนเงยบกรบไป นังเอามอรองคาง กัดเลบ เหมอมองดูแสงไฟทีแลบเลียอยูในกอง
็
่
่
ื
ิ
่
ั
ื
้
ี
่
ํ
ึ
ํ
หลอนกําลงนึกถงภาพของตนเอง ทแอบลงไปเลนน้าคนเดียวในลาธารเมอตอนบายนี และรพินทร
ตามลงไปเกิดเปนปากเสยงกันขน จนกระทงชางแมลกออนโผลออกมาสรางเหตการณตนเตนขน
้
ึ
่
ู
้
่
ั
ึ
ี
ื
ุ
ั
ื
ิ
ี
้
สมมตวาในขณะนันถาพรานใหญตามลงไปไมทน หรอถาหากวากอนหนานัน เจาเสอรายผสงยอง
ิ
้
ื
้
ั
ึ
มาคอยดกหลอนอยูกอน อะไรจะเกิดขน?”
ิ
ื
้
หญงสาวใจหาย เมอหวนคดไดเชนนัน
่
ิ
่
“นี่บุญคํากับพวกทีไปเอาวัวแดงยังไมกลับมาอีกรึ?”
ู
่
ไชยยันตถามขน กวาดสายตาไปรอบๆ แลวมองไปยังแงซายผนังสงบเฉยอยู
ึ
้
“ยังครบ เจานาย”
ั
ํ
ู
ี
ี
ั
ี
หนุมชาวดงผลกลบตอบหวนๆ ในลาคอ พอขาดเสยงของแงซาย ก็มเสยงกูเรยกแววใกล
ึ
ี
ุ
ี
ั
่
ุ
เขามาพรอมกับเสยงลอเกวียนบดออด พวกทกคนในแคมปทกําลงจับกลมกันอยูเปนวงใหญ ก็พา
ี
่
ั
ื
ี
ั
ึ
่
้
ึ
้
่
กันตนตวขนกูรบออกไปเพยงไมกีอดใจ ก็มีเสียงคุยกันเอะอะลันเขามากอน ตอจากนันบุญคํา จัน
ํ
ี
ี
ลกหาบอก 6 คน พรอมกับเกวียนทบรรทุกวัวแดง ซงชาแหละเรยบรอยแลว ก็โผลเขามาถง คน
ึ
ู
ึ
่
ี
่
ู
ื
่
่
ํ
ํ
้
้
เหลานันหารไมวาระหวางทพวกตนแยกไปชาแหละวัว ซงเชษฐายิงลมไปเมอตอนพลบคานัน ได
่
ี
ึ
่
่
ึ
เกิดอะไรขนทางแคมป แตก็ไดรบการบอกเลาใหรเรองภายในไมกีอดใจ ตางพากันตกตะลึงพรึง
่
ู
ั
ื
้
ึ
ุ
้
ี
ํ
่
ี
เพรดไป ซกถามกันแซดไปหมด ไมมใครหันมาสนใจกับวัวทชาแหละบรรทกมาบนเกวียนนันเลย
ิ
ั
่
ั
ื
ุ
เพราะมวแตตนเตนอยูในเหตราย
่
ี
ึ
ไชยยันตสงใหแงซายไปเรยบบญคากับจัน ผเพิงจะมาถงเขามาพบ เกิดกับเสยก็เลยตาม
ู
่
ั
ุ
ํ
ั
ี
่
้
ี
่
่
ิ
ู
เขามาดวย พรานทงสของรพินทร เขามานังเรยงรายอยูหนากองไฟใกลๆ กับไชยยันตและดารนผนัง
อยูกอนแลว
ุ
ํ
่
“บญคากับจันรูเรืองแลวไมใชหรือ วาเกิดเหตุรายอะไรขึน”
้
ํ
ุ
ไชยยันตพูดขน บญคากับจันมองดูหนากัน
ึ
้
“ครบ ผมคดไมถงเลย ลกหาบของเรามนคะนองเอง ไมยอมเชอคาสงของคณรพินทร”
ั
ั
่
ํ
ื
่
ุ
ิ
ั
ู
ึ
[E-book] เพชรพระอุมา by SonyaLee (evol_oon@hotmail.com)
