Page 196 - PDF-เพชรพระอุมา 1 ไพรมหากาฬ
P. 196

196



                                                           ั
                                                       ํ
                                                                                ี
                                 
                                             
                                                                                       
                                                   
                                    
                                                                      
                            “ก็แบงเทาๆ  กันเปนสามสวนสาหรบสามคนก็แลวกัน  มาเถยงกันอยูได  แงซายเอาไป
                                                           ่
                                                                                              ่
                                                     
                                   
                          ่
                                                           ึ
                                                                                              ึ
                    
                   สวนหนึงในฐานะผูวางแผน  แกเอาไปสวนหนงฐานยิงไวใหตาม  รพินทรเอาไปสวนหนงในฐานะ
                                                                                  
                                                                                        
                      ั
                                   ิ
                                 ุ
                             ึ
                   ยิงมนตาย ถงจะยตธรรม”
                                                                                        ื
                                                                                        ้
                                      ิ
                            ไชยยันตเสรมมา แลวทกคนก็หัวเราะกนออกมาอยางสนุกสนานครกครน
                                                                                    ึ
                                                            ั
                                   
                                             
                                                ุ
                                 ิ
                                                                                         ิ
                                                             ั
                                                             ้
                                                                                   ั
                            “ก็ยุตธรรมดีอยูหรอกครบ  ‘ถา’  เราทงหมดมโอกาสกลบไปขอรบเงนสนบนของคณอา      ํ
                                                                            ั
                                                                   ี
                                                                                                  ุ
                                         
                                                 ั
                                                     
                                                                                      ิ
                   พลได”
                                                                             ่
                                            ํ
                                                                                                 ้
                            รพินทรตอบดวยน้าเสียงเรียบๆ  เปนปกติ  แตมีอะไรบางสิงบางอยางในประโยคนัน  ทํา
                                                               ่
                                                                                            
                                                               ั
                                                                                                  
                                                                                    
                                        ้
                                        ั
                                                      ี
                                                         ั
                   ใหคณะนายจางของเขาทงสามคนพากันเงยบงนไปชวขณะ เชษฐากับไชยยันตบรรจุกลองยาเสนสบ
                                                                                                     ู
                                                   ิ
                                                
                                                                                       
                                                                         ื
                                                                            
                                                ุ
                                        
                                                              ิ
                                 
                   พนควันโขมง  ตางตกอยูในหวงครนคด  ม.ร.ว.หญงดาริน  เอามอเทาคางจองตาขามโตะมายังพราน
                                           
                              
                                        ี
                                           ุ
                       
                   ใหญอยางไมพอใจ พูดเสยงขนๆ
                                                          ี
                                                                                               ิ
                                                                            ี
                                                          ่
                                                                
                                                                     ้
                                                                     ั
                                                                                                  ิ
                                                                                    ั
                            “หมายความวายังไงกันนายพราน ทพูดวาถาเราทงหมดมโอกาสกลบไปขอรบเงนสนบน
                                                                                            ั
                   ของคุณอําพลได เอ...ฉันสังเกตดูตังแตคุณเซ็นสัญญานําทางใหแกเราแรกๆ แลว คุณมักจะพูดอะไร
                                                ้
                                            
                                                         ้
                                                                ุ
                                                              ี
                                                              ่
                                                                              ู
                                                                           
                           
                               ํ
                     
                                                         ั
                   เปนการบอนทาลายขวัญเราอยูตลอดเวลา  ทงๆ  ทคณเองก็ยอมเปนลกจางนําทางเรามา  ไหนลอง
                                                ี
                                                                         ้
                                                                           ้
                                                         ื
                                                                                   
                   บอกมาตามตรงซ นีคณแนใจเอาเสยจรงๆ หรอวาการเดินทางครงนี เราจะไมมโอกาสไดกลบมากัน
                                                                                     ี
                                                                         ั
                                                    ิ
                                                                                                ั
                                    ่
                                  ิ
                                     ุ
                        
                    ี
                   อกแลว”
                                                                              ํ
                                          ุ
                            “ผมไมไดบอกคณหญงเลยวาผมแนใจเชนนัน  การทีผมใชคาวา  ‘ถา’  ก็บงชัดอยูแลวมัน
                                                                        ่
                                  
                                                                 ้
                                                              
                                                                                    
                                                                             
                                               ิ
                                                                                                
                     
                                                         ื
                                                                
                        ่
                                               ั
                                                                 ี
                           
                        ิ
                                                                            ้
                   เปนสงไมแน  เราอาจจะไมไดกลบก็ได  หรออาจไมมใครในโลกนีพบเห็นคณะเดินทางของเราอีก
                                                            ํ
                                                                       
                   แลวก็ได ทงสองอยาง ขออภัยดวยหากผมจะใชคาพูดใหไมเปนทพอใจของคณหญง ผมอาจเปนคน
                                                           
                                                                                        ิ
                                                                          ี
                                                                     
                                                                          ่
                                                                                                  
                     
                             ั
                             ้
                                                                                   ุ
                   ตรงเกินไป”

                                  
                             ่
                                           ั
                            พีชายบนเบาๆ  ขดจังหวะมา  แลวหาทางเปลยนเรองเสย  หาเรองสนทนากับจอมพราน
                                                                   ี
                                                                   ่
                                                                           ี
                                                        
                                                                                  ื
                                                                       ่
                                                                       ื
                                                                                  ่
                                                                 ั
                                                                                ื
                                                      ื
                                         ่
                   โดยซกถามขอความเห็นเกียวกับการลาเสอ ตลอดจนสญชาตญาณของเสอในฐานะทรพินทรมความ
                                                                                                 ี
                                                   
                                                                                         ี
                                                                                         ่
                                                                                                
                        ั
                           ่
                           ํ
                    ํ
                   ชานาญชาชองกวา
                                                           
                                        ิ
                                     
                                                           ู
                                                       ี
                            พรานใหญอธบายใหทราบตามทเขารเห็นประสบมากับตนเอง           เปนการแนะนาคณะ
                                                                                       
                                                       ่
                                                                                                 ํ
                                                                                       ิ
                                                    ั
                                                                            ่
                                                                 ่
                   นายจางของเขาไว  เชษฐากับไชยยันตรบฟงดวยความตนเตนสนใจยิง  ม.ร.ว.หญงดารน  พลอยฟง
                                                   
                        
                                                                     
                                                                                           ิ
                                                                 ื
                                                                                             ื
                                                                                     ั
                                                                                             ่
                                                                                  
                                                                                ั
                                                                                ้
                                     
                                                        
                                                            
                                                                 ั
                                                             ํ
                                                 
                      ิ
                                      ั
                                                        ู
                                      ้
                                                                          ื
                   เพลนไปดวยอยางไมตงใจ เพราะเปนความรใหมสาหรบหลอน ลมการตงขอขดแยงหาเรองรวนเขา
                                                                     
                            ั
                            ่
                       ี
                   ลงเสยไดชวขณะ
                                                              ิ
                                                   
                            “สวนมากคนทัวไปมักจะเขาใจธรรมชาตของเสอคลาดเคลอนไปมากทีเดียว”
                              
                                                                             ่
                                                                             ื
                                         ่
                                                                    ื
                            พรานใหญบอก
                                     
                                                                                             ่
                                             ั
                                    ิ
                                       ื
                                                                                          ่
                                          
                                                        ่
                                                  ้
                                                                                   ่
                            “ความจรงเสอเปนสตวท่ขีขลาดทีสุด ชนิดในเวลาปกติเทาๆ กับทีกลาบาบินทีสุดในเวลา
                                                 ี
                        ื
                                                                ั
                                                                      
                                                              ้
                                   ุ
                                                           ิ
                   หิวหรอโกรธจัด  คณลกษณะของมนทงสองชนดนี  ขดแยงคานกันอยางไรพิกล  ในเวลาทมนยังไม     
                                                                                               ่
                                                 ั
                                                                                                ั
                                                                                               ี
                                      ั
                                                   ั
                                                   ้
                                                                                                     
                    
                   ตองการอาหาร มนจะไมกลาเขามาเลนงานสตวชนิดใดทังสน แมวาจะเปนสตวทเลกกวา มนจะไมม     ี
                                                                                               ั
                                                                                  ั
                                                        ั
                                                  
                                                                                
                                                                     ิ
                                                                     ้
                                                                  ้
                                                                         
                                        
                                                                                        ็
                                 ั
                                          
                                                                                      ี
                                                                                      ่
                                             
                   [E-book] เพชรพระอุมา by SonyaLee (evol_oon@hotmail.com)
   191   192   193   194   195   196   197   198   199   200   201