Page 199 - PDF-เพชรพระอุมา 1 ไพรมหากาฬ

199

ุ
ี
่
ื
ู

่
ั
ุ
ี
ู



่

ี
ปาทกชนิด และนาจะเรยกไดวา มนชอบสอดรสอดเห็นอยางเชนทคณชายวาเมอครนี สวนทวาชอบ
้
ั
ั
ั
ื
ั
ทดลองนันก็คอ สงใดก็ตามทีมนสงสย หรอเกินความสามารถอนเปนธรรมชาตสามญของมน มน
่
ิ
ั
่
ิ
ั
้

ื
ี
จะเพียรพยายามทาใหได ทงๆ ทการกระทานันๆ ก็ไมไดเกิดประโยชนอะไรแกตวมนเลย เปนตนวา

ํ
้
ั
ั
่
ั
้


ํ

่
็
ั
ํ
้
มแมน้าหรอบงขวางกันหนามนอยู และอีกฟากหนึงมันมองเหนปาหรือเขา มันไมรูเลยวาปาหรือ
ึ


ื
ี
็

ิ
ู
ั
ื
ั

ื
้

ั
ี
ั
ภูเขาทมนมองเหนอยูลบๆ เบองหนาจะมสตวใหมนจับกินไดสมบรณดีหรอไมมนก็อยากจะทดลอง
ี
่
ี
่


ั

ั
ํ


ึ

ํ
้
ั
ขามไป แลวมนก็พยายามวายน้าขามไปยังฝงทมนมองเห็นอยูนันใหได โดยไมคานึงถงวา ตวมนเอง

ั

ํ
จะจมน้าตายหรือเปลา”
ี
แลวพรานใหญก็หัวเราะออกมาเบาๆ ทงกนบหรลงกับพื้น ใชรองเทาขยีดับ หยิบแกว
่
ิ
ุ

้
้
้
ั


ึ
ั
่
บรนดีขนจิบ กลาวปนหัวเราะอยางอารมณขนตอมาวา
ื
่
ื
่
ื
ํ

่
ี
ั

ุ
ู
่
ี
“เกียวกับเรองความอยากรอยากทดลองของเจาสตวประเภทเสอนี มเรองขาๆ ทคณพอ
่

ของผมเคยเลาใหผมฟงสมยทผมยังเปนเด็กอยูเรองหนึง จะจรงเทจประการใดผมก็ไมกลายืนยันนะ

่

ื
ั
ิ

่

็
่
ี



ั
่

ุ
้

่

้

ครบ เพราะผมไมไดเห็นเองมากับตา เพียงแตคณพอทานเลาใหฟงเทานัน ทานเลาวา ครังหนึงทีทาน
ํ
ํ
ํ


่
ทองเทยวอยูในตอนเหนือของลาน้าแคว ทานเห็นเสอโครงตวหนึงวายน้าขามแมน้ากลบไปกลบมา
ั
ั
ื

่
ั

ํ
ี


ื

ี
่
ั
ี

ั
ิ
ั


อยูหลายเทยวทเดียว ครงแรกทานนึกไมออกวาเจาเสอตวนันมนตองการอะไร คดแตเพียงวามนอาจ

้
ั
้
ึ

ี
ี

ํ
ํ

ตองการขามฟากปาทมลาน้ากันอยู แตพอถงอกฝงหนึง เห็นมนยืนเมยงๆ มองๆ หันกลบมายังฝง
ี
ั


ี
่
่
ั



้



้

ั
เดิมแลวก็กระโจนลงนาวายกลบไปยังฝงเดิมอีก ครันพอถึงฝงเดิม มันก็ทําอาการมองกลับมายังอีก
ํ
้

ํ
ั


้
ฝง อกครเดียวมนก็ลงน้า พยายามวายขามมาอก มนทาอยูอยางนันถง 4-5 เทยวทเดียวครบ”
ู
ี
ี
ํ


ั
ั

ี
่
ี
ึ
ั
ั


้
“ทาไมมนตองวายกลบไปกลบมาอยูยังงน?”
ั
ั
ํ
ั

คณะนายจางเอยถามเขามาเกือบจะเปนเสยงเดียวกัน พรอมกันดวยความสงสย รพินทร 
ี



ั
ึ
้
ไพรวัลย หัวเราะดังขนอยูในอาการขบขนสนุกสนาน
่
“เรืองนาหัวเราะมากทีเดียวครับ คือคุณพอผมทานบอกวา ภายหลังจากทีทานเฝาซุม
่

ั
็
ั


สงเกตอยูนาน จึงพอจะจบเคลดไดวา เจาเสอตวนันขณะทมนยืนอยูบนฝงเดิมของมน มนมองเลงไป

ั
ั
ั
้
ั
ื
ี

็
่
ี
ั



ุ
่
ซมไผกอหนึง ซงอยูฝงตรงขามเปนแนวตรงกับตวมนทยืนอยูอกฝงหนึง มนมเจตนาโดยตรงทวา จะ
ึ
่
ี
่
่







ี
ี
ั
่
ั
ี
ึ
้

ี
ั
วายขามฝงเพือขนจากน้าใหตรงกบแนวกอไผทมนกะไวดวยสายตา ทนีขณะท่มันลอยคอวายอยูใน
ั
้
ํ


ี

่
่

ลาน้า กระแสน้าพัดตวมนใหลอยไปทางดานใต  มนถงฝงตรงขามไดตามตองการ แตผด
ํ
ั
ึ
ั
ั
ํ


ํ

ิ


ุ
ั
ื

ํ
ั

่
่
ั
ี
ี


้
วัตถประสงค คอตาแหนงทมนขนฝงไดนัน หางจากกอไผทมนหมายตาไวประมาณ 60-70 เมตร มน
ึ
้
ี

ั
จึงวายกลบมายังฝงเกาอก จองมองดูกอไผทมนกะไวอยางสงสยเสยเตมประดา แลวก็กระโจนลงน้า
ี
ั

็
ั
ํ
ี
่


้

ึ
้
่
่
ํ

พยายามจะวายไปใหขนฝงตรงกับกอไผนันใหได น้าก็พัดมันลงต่าคลาดทีหมายไปทุกครัง นันจึง

้
ํ

ั
ุ

ั

ุ

ํ
้
ั
ั
้



เปนสาเหตใหมนตองวายน้ากลบไปกลบมาอยูเชนนัน คณพอทานเลาใหผมฟงอยางนีแหละครบ”
้
นายจางของเขาทงสามพากันหัวเราะครนขนอยางสนุกสนาน โดยเฉพาะอยางยิง ม.ร.ว.
ื

่
ึ
้
ั
ิ

ิ
หญงดารน ปลอยกากออกมางอหาย
[E-book] เพชรพระอุมา by SonyaLee (evol_oon@hotmail.com)