Page 202 - PDF-เพชรพระอุมา 1 ไพรมหากาฬ
P. 202
202
ิ
“โปงกระทง?”
ี
ิ
ิ
ํ
้
่
ิ
ุ
ิ
้
ั
เชษฐาทวนคา ขมวดคว สหนาเรมปรากฏรวรอยกังวล กลดกลมแทนความราเรงแจมใส
ํ
ี
ํ
้
ี
ในขณะน น้าเสยงแหบต่าลง
่
ุ
ี
ิ
้
ุ
ั
่
ี
ุ
“โปงกระทงทคณพูดนีใชไหม เปนตาแหนงครงสดทายทคณพบเห็น ชด ประชากร หรอ
้
ํ
ื
อนุชา นองชายของผม?”
็
ี
้
ี
ึ
้
ึ
็
่
แววขรมปรากฏขนทดวงตาสีเหลกของจอมพราน เขายิมออกมาเลกนอย ขณะทตอบ
่
ั
อยางแชมชาชดเจน
้
“ครับ โปงกระทิงทีเราจะเดินทางไปพรุงนีแหละ คือสถานทีทีผมไดพบคุณ ชด
่
่
่
ื
ี
่
้
ประชากร กับพรานพนเมองลาวโซงทชอหนานอน หยุดพักเกวียนอยูทนัน กอนจะออกเดนทางหาย
ื
่
ิ
่
่
ี
ิ
ื
ี
ี
เขากลบเมฆไปโดยไมปรากฏขาวอก”
ุ
้
ั
่
่
็
ความเงยบปกคลมไปชวขณะ รพินทรคงยังยืนนิงอยูทหนาประตเตนทนัน
ี
ู
่
ี
่
ิ
“ไกลจากทนีมากไหม แลวเราจะใชเวลาเดนทางสกเทาไหร?”
ี
่
ั
ในทสด เชษฐากถามมาเบาๆ
็
ุ
่
ี
“ผมกะระยะทางไมถูกหรอกครับ ทางเดินในปาไมเหมือนกับทางธรรมดาทัวไป แตจะใช
่
่
ั
ั
ี
ึ
่
เวลาเดนตามสบายประมาณ 12 ถง 15 ชวโมง ถาเราออกจากทนีในตอนเชา ก็จะไปถงทนันหลง
ิ
ี
่
ึ
่
่
ตะวันตกดินไปแลว”
“ก็หางออกไปจากทนีประมาณเทาตว”
ี
่
ั
่
ม.ร.ว.ดารนเปรยขนลอยๆ
ิ
้
ึ
“ก็ประมาณนันแหละครบ”
้
ั
ิ
“เปนอนวาเราออกเดนทางพรงนีแนนอน เวลาหกโมงเชา”
ั
ุ
้
ม.ร.ว.เชษฐาตัดสินใจสังมา พรานใหญกมศีรษะ
่
ื
ั
่
ั
้
ุ
“ไดครบ ผมจะไดสงคนใหเตรยมพรอมไวภายในคนนีเลย พรงนีจะไดออกเดินทางได
ี
้
โดยไมเสยเวลา ออ! ขอเรยนใหทราบเลยวา พรงนีในเวลาเดียวกับทเราออกเดนทาง ผมจะใหบญคา ํ
ี
ิ
่
ี
ุ
ี
้
ุ
ํ
่
ึ
ํ
ู
่
ี
ุ
ั
กับลกหาบคนหนง เอาหนังของไอกุดยอนกลบไปทหนองน้าแหงเพือสงตอใหคณอาพลฟอก ตามท ี ่
่
ุ
ํ
ุ
ึ
้
ี
ุ
ี
ั
คณชายตองการ คณชายเขยนจดหมายถงคณอาพลเตรยมไวเลยนะครบ จะไดมอบใหบุญคําพรุงนี”
ั
ํ
่
ี
ี
ุ
ื
้
ู
“ตกลง ผมจะจัดการเขยนในคนนีแหละ บญคากับลกหาบทจะใหกลบไปหนองน้าแหง
ํ
่
ี
ึ
ิ
จะยอนมาสมทบกับขบวนของเราทไหน โปงกระทงร?”
่
“ครบ ผมจะบอกเขาไวใหไปตามทโปงกระทง เพราะอยางนอยทสดเราก็จะตองพักแรม
ุ
ั
ี
ี
่
ิ
ั
ื
ุ
ํ
่
ทนัน 3-4 คน บญคาตามไปทนอยางสบาย”
่
ี
่
เมอนัดแนะตกลงกันเปนทเขาใจเรยบรอย รพินทรก็ผละออกมาจากเตนทของคณะ
ี
ี
่
็
ื
่
้
ี
นายจาง เรยกพรานพืนเมองคูใจของเขาทังสี และนายเมยหัวหนาลูกหาบเขามาพบ บอกใหทุกคน
ื
้
[E-book] เพชรพระอุมา by SonyaLee (evol_oon@hotmail.com)
