Page 198 - PDF-เพชรพระอุมา 1 ไพรมหากาฬ

198

ี
่
ั
ึ
ํ
้
ั
ี

ิ
ี
ั
ใหคาไวบนกับดักของผมทงบตดตนมน ไมเคยปรากฏวามสตวชนิดใดเหียมอามหิตถงขนาดนี ้
ื



แมแตพวกกระทิงหรอชาง”


้
ิ
่
“รายกาจจรงๆ ผมก็เพิงจะไดยินครงนีเปนครงแรก”
้
ั
้
ั


ม.ร.ว.เชษฐาจุปากเบาๆ ครางออกมา ไชยยันตถามวา

ี
ุ
ื


ํ
ุ
ี
“แลวเวลาคณดักเสอเปนๆ เอามาขายใหคณอาพล คณมวิธยังไง?”
ุ
่
“สวนมากก็ใชวิธีขุดหลุมตาขาย โดยใชเหยือละครับ หลุมทีจะใหมันตกลงไปก็มีลักษณะ

่
ี

ุ
ึ

ั
่
เหมอนหลมพรางใชลอคนนเอง โดยขดใหกวางลกในทศทางทมนจะปรเขาใสเหยือ มตาขายรองรบ
ิ
ี
่
ี

่
ี
ื

ุ
ั

่
ุ
้
ื
ุ

อยูเบองลาง ขางบนปากหลมมใบไมอาพรางไว พอมนหลนลงไปในหลมกระทบตาขาย กระเดือง




ี
่
ั
ํ

ึ

้
ี
ั

่
ํ
ี

้
ั
่
ุ


กลททาไวก็จะตวัดตาขายใหรวบเขาหากัน แลวหิวขนมดมนไวอยางแนนหนาทสด ลอยอยูเหนือ
พืน นีเปนวิธีเดียวทีจะดักเสือไดในสภาพทีปลอดภัยเรียบรอยทีสุด เพราะมันไมมีกําลังทีจะออก
่
่
่
่
้
่
ั
ฤทธอะไรได พรานสมัยกอนเคยใชดักดวยกรง พอประตกรงปด มนก็กระโจนดนรนปะทะกรง
ิ
้
ู
์


ิ
ั



ู
้
ี
หนาตา เขยว หรอเลบของมนเองปนปเสยหายไปหมด เพราะการดินรนตอสเพือหาอิสรภาพของมน


ื
ั
่
็
ี
้

ั

ึ

กลายเปนเสอมตาหนิไป มนดินอยางไมยอมคานึงถงตนเองเลยวา จะไดรบอนตรายอยางใด และวิธ ี
้
ื
ํ
ี
ํ
ั
ั
้
ั

ั
้

ิ
ิ
่


ู
ี
ั
ดักดวยกรง พรานผดักก็จะตองเสยเวลาขงทงมนไวเชนนันนับเปนสบๆ วัน เพือรอใหมนอดอาหาร

ํ
ี
ี
่
ื
ี

ออนแรงลงเตมท แลวจึงสามารถเขามาทาการเคลอนยายได ถารบดวนมาเคลอนยายกรงในทันทท ่ ี
่
็

่

ื
้
ิ
ี

ั

ื
ดักได และเสอยังมกําลงอยู มนจะดินชนิดทถากรงไมพัง ตวมนเองก็พัง สวนมากพอดักตดเขาก็ทง

ั
ั
ั

้
่
ิ
ี
้

่
มนไวเลยเปนเวลาหลายๆ วันอยางทีบอกแลว โดยไมจําเปนตองใหอาหารอยางใดทังสิน และจะไม
้
ั
โผลเขาไปใหมนเห็นเกิดการตนกลวตกใจยุยัวใหมนคดดินรนขนมา จนกวามนจะอดโซหมดกาลง
ั
ั
ั


ิ
ํ
่
้
่
ั
ื
ึ
้
ั
จะตายมตายแหลนันแหละ ไมตองไปสงสารวามนจะอดอาหารตาย เสออยูไดนับเปนสบๆ วันโดย


่


ื
ั
ิ
ิ



ไมตองกินอะไรเลย”
คณะนายจางฟงการบอกเลาของพรานใหญอยางทงๆ

่

ึ
ื
ิ
ู


ี
ั
“พรานบางคนเคยบอกผมวา เสอมนมนิสยชอบสอดรสอดเห็น จรงหรอเปลา?”
ื
ั
้
เชษฐาถาม รพินทรยิม กมศีรษะรับ
ั
“จรงครบ มนมนิสยอยากรอยากทดลองอยูเสมอ ผดกับสตวอน”
ิ
ื

ู
่
ั
ี
ิ
ั
ั

ั
ี
ั
ั
“หมายความวาไง ทวาเสอมนมนิสยอยากรอยากทดลองนะ ลกษณะยังไงของมนแสดง
่
ื
ี

ู
ั
ั
ื
ั
บอกใหเห็นชดงนหรอ?”
้
ื
ี
ู

ึ

ไชยยันตซก มความกระตอรอรนทจะขอศกษาเรยนรอยางเตมท ่ ี
ื
ี
ั

็
่
ี
่
ั
ั
ู
ื

ั
ุ
“ทวามนอยากรอยากเห็นก็คอ เสอมกจะชอบสะกดตามหลงสตวทกชนิดแมกระทังคน
ั
ื
ี
่

และคอยเฝาสงเกตอยูทกขณะ โดยทีไมจําเปนจะตองมเจตนาเขาจูโจมทําราย สมมตวาคนเดินเขาปา

ี
ิ
ั




่




ุ
มนจะยองตามอยูหางๆ บางทีก็ออมไปสกัดดักอยูขางหนาโดยไมใหเรารสกตว คลายๆ มนอยากจะร  ู
ึ

ั

ู
ั




ั


้

วาคนคนนนจะไปทาอะไรทไหน และในการยองตามดูของมนนี ไมไดหมายความวามนจะเลนงาน
่
ั
ั
ั
ี
ํ
้

่
ั
่
ื
่
่
คนเสมอไป อาจเพียงแคดูเฉยๆ เมอพอใจมันแลวมนก็ผละหลบไป นีเปนอีกนิสัยหนึงทีผิดจากสัตว

[E-book] เพชรพระอุมา by SonyaLee (evol_oon@hotmail.com)