Page 55 - เล่ม 1
P. 55
่
ึ
ื
ื
ั
่
้
้
ื
่
็
่
ุ
ิ
ุ
ความสะดวกใหเรอบรรทกสนค้า และเพอเปนการสงก าลังบ ารงใหแก่กองทัพเรอ ซงประจ าอยูทางฝ่งตะวันตก ท ี ่
เรยกว่าทะเลหน้านอก
ี
การคาทางทะเล
้
ู
ิ
่
ู
ื
่
่
่
ุ
เมือบ้านเมืองคืนกลับสปกตสขแล้ว พระองค์ได้ทรงฟนฟด้านการค้าทางทะเลกับตางประเทศ เพอหา
ื้
ื
ุ
่
รายได้จากการเก็บค่าปากเรอและภาษีขาเข้า - ขาออก เพื่อน ามาใช้จ่ายในการท านบ ารงบ้านเมือง ซงได้ชวย
ุ
ึ
่
็
บรรเทาการเรยกเก็บภาษีจากราษฎรได้อีกเปนจ านวนมาก
ี
การคาขายกับจีน
้
ี
ี
ในสมัยธนบุร มีส าเภาของพ่อค้าจนเข้ามาติดต่อค้าขายด้วยตลอดรัชกาล สมเด็จพระเจ้าตากสนได้โปรด
ิ
ี
ึ
่
เกล้าฯ ให้สงส าเภาหลวงบรรทุกสนค้าออกไปค้าขายกับจนอยู่เสมอ จงนับได้ว่าจนเปนชาติส าคัญที่สดที่ไทย
็
ี
ิ
ุ
ค้าขายด้วย
ิ
์
ิ
็
ี
่
ความสมพันธด้านการค้าระหวางไทยกับจนเร่มต้นจากการค้าข้าวเปนส าคัญ ตอมาได้ขยายเพ่มขึ้น โดย
ั
่
ื
ิ
ี
่
็
ิ
่
ื
่
ี
ื
ประเทศจนได้สงสนค้าพ้นเมืองจากแต้จ๋วมาขาย ทส าคัญ คือ เครองลายคราม ผ้าไหม ผักดอง และเสอ เปนต้น
่
่
่
ี
ุ
ี
ื
ั
ี
่
ิ
ิ
ื
เทยวกลับก็จะซ้อสนค้าจากไทย อาท ข้าว เครองเทศ ไม้สก ดบก ตะกั่ว กลับไปยังเมืองจนด้วย เชนกัน
ี
ุ
ื
นอกจากนั้น ในปพทธศักราช ๒๓๒๐ ได้มีหนังสอจน ฉบับหนงในสมัยราชวงศ์ไต้เชง แหงแผ่นดน
ึ
ี
่
ิ
่
ิ
ี
ิ
ี
เฉยงหลง ปที่ ๔๒ ได้บันทึกไว้ว่า "สนค้าของไทยมี อ าพัน ทอง ไม้หอม งาช้าง กระวาน พรกไทย ทองค า หนส ี
ิ
็
ต่าง ๆ ทองค าก้อน ทองค าทราย พลอยหนต่างๆ และตะกั่วแข็ง เปนต้น"
ิ
การคาขายกับโปรตุเกส
้
่
ในสมัยกรงธนบุรได้มีการติดต่อค้าขายกับชาวโปรตุเกสอยู่บ้าง โดยทางไทยเคยสงส าเภาหลวงออก ไป
ี
ุ
ั
ี
ิ
ึ
็
ั
่
ค้าขายยังประเทศอินเดยจนถึงเขตเมืองกัว เมืองสรต ซงเปนอาณานคมของโปรตเกสในคร้งนั้น แตยัง ไม่มีการ
ุ
่
ุ
ี
็
เจรญทางพระราชไมตรเปนทางการต่อกัน
ิ
การค้าขายกับอังกฤษ
ี
ี
ี
่
ประเทศทไทยตดตอซ้ออาวธทส าคัญทสดคือ ประเทศอังกฤษ ซงมีศนย์กลางอยูทอินเดย ในป
่
ื
ุ
ิ
่
ี
่
ี
่
ุ
่
่
ึ
ี
ู
ื่
พุทธศักราช ๒๓๑๙ ชาวอังกฤษชอฟรานซส ไลท์ หรอ กัปตันเหล็ก ซงอยู่ที่ปนัง ได้สงปนนกสับเข้ามาถวาย
ี
ื
่
่
ื
ี
ึ
้
ี
่
่
้
่
ิ
ิ
สมเด็จพระเจ้าตากสนมหาราช เปนจ านวนพันสรอยกระบอก พรอมกับส่งของเครองราชบรรณาการตางๆ ตอมา
่
็
ื