Page 12 - GEL2201
P. 12
ภาษาไทยเชิงวิชาการ
2) ลําดับสระเรียงไว้ตามรูป
ะ ◌ุ เ ◌ื (เสือ)
◌ั (กัน) ◌ู เ ◌ื ะ (เกือะ)
◌ั ะ (ผัวะ) เ แ
า เ ะ (เกะ) แ ะ (แพะ)
◌ํา เ า (เขา) โ
◌ิ เ าะ (เจาะ) โ ะ (โป๊ ะ)
◌ี เ ◌ิ (เกิน) ใ
◌ึ เ ◌ี (เสีย) ไ
◌ื เ ◌ีะ (เดียะ)
3) การเรียงลําดับคํา จะลําดับพยัญชนะก่อนเป็นสําคัญ แล้วจึงลําดับ
ตามรูปสระ ดังนั้นคําที่ไม่มีสระปรากฏเป็นรูปประสมอยู่ด้วย จึงอยู่ข้างหน้า เช่น กก อยู่หน้า กะ
4) คําที่มี ◌็ (ไม้ไต่คู้) จะลําดับก่อนวรรณยุกต์ เช่น เก็ง เก่ง เก้ง
2.2.1.2 การบอกวิธีเขียน
ในคําชี้แจงการใช้พจนานุกรม อธิบายหลักวิธีการเขียนต่าง ๆ ไว้ เพื่อ
อํานวยความสะดวกในการค้นหาคํา เช่น เรื่องตัวสะกดที่มีอักษรซํ้าและอักษรซ้อน การประ
วิสรรชนีย์ การใช้ไม้ไต่คู้ ฯลฯ ในส่วนของการใช้ไม้ไต่คู้ ได้วางหลักเกณฑ์ ดังนี้
1) คําที่แผลงมาจากภาษาบาลี และภาษาสันสกฤต เช่น เบญจ เพชร ไม่ใช้
ไม้ไต่คู้
2) คําไทยที่ออกเสียงสั้นให้ใช้ไม้ไต่คู้
2.2.1.3 การบอกคําอ่าน
ในพจนานุกรมจะบอกเสียงของคําอ่านที่อ่านยากหรือเป็นปัญหาใน
การอ่าน หากเป็นอักษรนําหรือคําควบกลํ้า จะใช้พินทุจุดไว้ใต้ตัว ห เช่น แหน[แหฺน] หรือถ้าเป็น
อักษรควบ ใช้พินทุจุดใต้พยัญชนะตัวหน้า ไพฺร คําบอกเสียงอ่านจะอยู่ในเครื่องหมาย [ ] เช่น โต
มา [โตมอน] น. หอก,หอกซัด.
50
