Page 22 - Vrolijke verhalen voor het slapengaan, inkijkexemplaar
P. 22

https://www.youtube.com/watch?v=Uerz0QnMC28

                                           Blauwkousje en de weerwolven.

                 In werkelijkheid heette ze voluit Marie-Louise Esmeralda Amélie De Coligny van
               Lippe-Biesterfeld. Haar vriendinnen echter noemden haar meestal Blauwkousje. Al had ze
               geen idee waarom. Ze was immers gewoon een braaf en oppassend meisje van net
               eenentwintig. En ze was op zoek naar de ware liefde. Al een tijdje eigenlijk. Het wilde alleen
               niet erg vlotten. Tot nu toe niet tenminste. Wat haar langzamerhand toch wel zorgen baarde.
               Dan besluit ze het eens te proberen via een bezoek aan de disco. Ze kan per slot aardig
               dansen, dus waarom ook niet. En jawel hoor, al gauw komt ze daar in contact met wat ze
               denkt dat een aardige jongeman is. Ze maken meteen al een afspraak waarbij hij haar
               uitnodigt voor een etentje. En wel in restaurant Lonely Wolf. Wat ze alleen niet weet is dat dit
               een ontmoetingsplaats is van weerwolven en van hen die bezig zijn dat te worden. Wat ze ook
               niet weet is dat weerwolven alleen als zodanig actief worden bij volle maan. En laat het nou
               net volle maan zijn. In het begin lijkt het allemaal nog leuk en gezellig. Maar geleidelijk aan
               verandert er iets bij de diverse gasten. Ze worden hoe langer hoe behaarder en beginnen met
               steeds diepere stemmen te praten, waarna de klank van hun stemmen langzaamaan overgaat in
               een klagelijk janken. Het is duidelijk dat ze iets willen. Of liever gezegd dat ze iemand willen.
               En wel een vrouwspersoon van vlees en bloed. Niet te mager, niet te dik. Niet te lelijk, niet te
               oud. Zou die iemand misschien Blauwkousje kunnen zijn?
               Haar kersverse vriend, die zich aan haar had voorgesteld als Iwan Iwanowitsj, doet echter of
               hij niets in de gaten heeft. En doet tegelijk zijn best haar zoveel mogelijk op haar gemak te
               stellen. De avond is immers nog jong. Om over de nacht nog maar te zwijgen.
               Dan wordt het eten opgediend. Om te beginnen kaviaar met brood en toast en natuurlijk
               wodka. Het gezicht van Marie-Louise klaart meteen op. Dat was in ieder geval een goed
               begin.
               Daarna wordt er een grote pan met borsjtsj opgediend, waaruit Iwan voor hen beiden
               opschept. De volgende gang bestaat uit Boeuf Stroganoff, met overheerlijke biefstuk en een
               zeer pittige rode saus. Marie-Louise laat het zich goed smaken. Ze voelt zich nu helemaal in
               de wolken. Tot slot een fris en fruitig dessert, Pavlova met frambozen en meloen. Waarna
               Iwan nog wat wodka voor hen beiden bestelt. Het eten was heerlijk, maar je kreeg er wel dorst
               van.
               Dan vindt Iwan dat het moment daar is om iets over zichzelf te vertellen.
               Hij stamt af van de Romanovs. Een deel van zijn familie is tijdens de Russische revolutie van
               1917 op lafhartige wijze om het leven gebracht door de bolsjewieken. Sindsdien zijn ze
               gedwongen te leven in de schaduw. Eens echter zullen ze in volle glorie terugkeren. De
               Romanovs zijn namelijk een sterk geslacht. Met een roemrijk verleden. En met ongetwijfeld
               een glorieuze toekomst. De familie heeft eigenlijk maar één zwak punt. Hun bloed. Dat is niet
               helemaal in orde. Gelukkig was er destijds een wijze monnik, Raspoetin geheten, die een
               probaat middel kende en dat, zij het met wisselend succes, op hen heeft toegepast. Totdat deze
               door vijanden van de tsarina werd vermoord. Wat niet zonder slag of stoot ging. Eerst
               probeerden ze hem te doden met cyaankali. Dat mislukte. Vervolgens probeerden ze het met
               pistoolschoten her en der op zijn lichaam. Ook dat bleek niet afdoende. Hij werd nu geschopt
   17   18   19   20   21   22   23   24   25   26   27