Page 21 - Vrolijke verhalen voor het slapengaan, inkijkexemplaar

komen er een stel uilskuikens de grens over die uit zijn op sensatie. Deze worden echter
tegelijk met een aantal kippen zonder kop zo snel mogelijk weer teruggestuurd.
Al gauw gaat het hard tegen hard. Ook Knudde, Knoet en Thor zijn nu van de partij. En
houden zich vooral bezig met het verjagen van de beunhazen uit hun schuilplaatsen. Waartoe
ze zich hebben uitgerust met rattenstaarten en mattenkloppers. Waarmee ze flink huishouden.
De beunhazen, die nu van alle kanten worden belaagd, geraken al spoedig in opperste
verwarring. Een leider hebben ze niet, dus is het ieder voor zich. En overal waar ze hun
toevlucht zoeken worden ze onmiddellijk verjaagd.
De jacht richt zich vervolgens ook op de achterlijke dakhaas. Deze is immers geen haar beter
dan een beunhaas. Dus ook daar wordt korte metten mee gemaakt. Op die manier slaan ze
twee vliegen in een klap. Er worden nu overal kleine verzetsgroepjes gevormd die op allerlei
manieren de strijd aanbinden met de beunen. Zoals huismussen, gewapend met deegrollers,
luistervinken die spionagetaken uitvoeren en boekenwurmen die de literatuur napluizen om op
die manier de strijders in het veld van advies te kunnen dienen. Kortom, iedereen draagt op
allerlei manieren zijn of haar steentje bij.
Als de strijd zijn hoogtepunt nadert en het duidelijk wordt dat de beunhazen het onderspit
gaan delven proberen er een paar de dans te ontspringen door zich wit te wassen. Maar
daarvoor moesten ze toch echt vroeger opstaan en ze vallen dan ook al gauw door de mand.
Anderen proberen vermomd als paashazen de grens over te steken, maar ook daar trapt
niemand in. Pogingen om zich voor te doen als ijskonijn lopen eveneens op niets uit.
Het resultaat van alle inspanningen is ten slotte dat de beunhazen massaal ondergronds gaan
en zich sindsdien niet meer durven vertonen. Vervolgens breekt er echter onder de
overwinnaars een algemene strijd om de macht uit van allen tegen allen. Deze eindigt
onbeslist, waarna in het eens zo vreedzame koninkrijkje ten slotte de totale anarchie heerst.
Waarbij niemand meer weet wie er nu precies de baas zijn in het land. Nu eens hebben de
kamerolifanten de overhand, dan weer is alle macht aan de schijtlijsters en zo af en toe heeft
een sloddervos het voor het zeggen. Voor de kroegtijgers en stoeipoezen breken er echter
gouden tijden aan. De cafés blijven voortaan dag en nacht open en alle drankjes zijn nu half
geld. Ook snotapen hebben nu vrije toegang en mogen net zo veel drinken als ze willen. Wat
niet aan dovemansoren blijkt te zijn gericht. Leve de lol dus.
Kortom, het vaderland was uiteindelijk dan toch gered.