Page 16 - Vrolijke verhalen voor het slapengaan, inkijkexemplaar
P. 16
https://www.youtube.com/watch?v=gJWo7Z5m6e8
Annabel
Het gaat al een tijdje niet zo goed met Annabel. Keesjan maakt zich dan ook zorgen. Al
sinds hij haar kent heeft ze hartklachten waarvoor ze inmiddels al diverse operaties heeft
ondergaan. Deze hebben zeker geholpen, maar blijkbaar toch niet voldoende. En de afgelopen
weken is ze telkens maar moe en is er telkens wat. Ze maken daarom maar weer eens een
afspraak met de cardioloog, eentje die ze al wat langer kennen en die een uitstekende reputatie
geniet, Herr Doktor Dranckenstein. Er waren inmiddels alweer diverse hartfilmpjes en echo’s
gemaakt en diverse andere onderzoeken gedaan, waarvan ze nu vermoedelijk de uitslag
zouden horen. De dokter is gelukkig optimistisch gestemd.
‘Ik kan u in sofern geruststellen dat er heute gute Möglichkeiten zijn voor een operatieve
ingreep mit ein hohe succesverwachtung. Es betrifft hier eine vrij neue Behandlung, nämlich
ein Transplantation. U krijgt hierbij dus ein neues Herz und wohl, und das ist das Neue, ein
Schweineherz, wie nennen Sie das, ach ja, ein varkenshart. Dat komt sehr stark überein mit
ein Menschenhart und in Prinzip zoudt u daarmee gemachlich hunderd werden können. Ik zou
u dat dan ook sehr stark willen advisieren. Ja? Was meinen Sie selbst?’
Annabel had hier wel oren naar en na veel wikken en wegen en uitgebreid doorvragen besluit
ze uiteindelijk dit dan maar te laten doen.
Een paar weken later wordt ze geopereerd en wordt haar hart vervangen door dat van een
varken, dat verder graag anoniem wenste te blijven. En die wens werd natuurlijk
gerespecteerd. En Annabel had er zelf ook niet zo’n behoefte aan om te weten wie de donor
was. Ze was ook niet meteen van plan contact op te nemen met zijn familie. Eerst het resultaat
maar eens afwachten. In eerste instantie was dit, het moet gezegd, boven verwachting. Ze
moest natuurlijk eerst revalideren, maar daarna begon ze zich hoe langer hoe beter te voelen.
Tot grote opluchting van haarzelf en van Keesjan. De wetenschap stond toch maar voor niks,
dat bleek maar weer eens. Wel moest ze, zeker in het begin, een streng dieet aanhouden. Dat
echter geleidelijk kon worden versoepeld. En na verloop van tijd mocht ze weer gewoon alles
eten. In karbonaadjes en hamlapjes, iets waar ze vroeger dol op was, had ze echter totaal geen
trek meer. Zou wel spychisch zijn of zoiets, dacht ze zelf. En voor de rest lustte ze eigenlijk
alles. Helemaal goed dus. Zou je zeggen tenminste.
Na verloop van tijd beginnen haar echter toch wat dingen op te vallen. In de eerste plaats dat
ze de neiging had om wat molliger te worden. Terwijl ze daarvoor altijd een slanke den was
geweest. Maar goed, misschien was dat juist wel een goed teken. Aan eetlust ontbrak het haar
in ieder geval niet, dus daar zou het wel van komen. Daarnaast begonnen haar toch ook wat
andere dingen op te vallen. Het eerst merkte ze dat aan haar stem. Die begon gaandeweg wat
lager te worden. Maar ja, nou niet iets om je zorgen over te maken. Dat deed ze echter wel
toen ze ook wat lichamelijke veranderingen bij zichzelf opmerkte. Zoals dat zich, na verloop
van een paar weken, iets van een krulstaart begon te ontwikkelen. En ze wat stugge zwarte
haren op haar rug krijgt. Haar oren worden geleidelijk aan wat langer, haar neus wordt breder
en platter en over het geheel wordt ze steeds rossiger van kleur. Ook ontwikkelt zich iets dat
een begin lijkt te zijn van slagtanden. Niet heel opvallend, maar toch. Al met al reden genoeg
om maar eens naar de huisarts te gaan.
Nadat de dokter haar uitgebreid heeft onderzocht knikt hij een paar maal bedachtzaam.
‘Tja, het betreft hier natuurlijk wel een nieuwe behandelwijze en daarom zijn nog niet alle
mogelijke bijwerkingen bekend. Tot nu toe zie ik echter niets verontrustends. Op zich
verkeert u namelijk in uitstekende gezondheid. Dat staartje en die haren zouden eventueel
operatief verwijderd kunnen worden, maar als u er verder geen last van heeft zou ik die
gewoon laten zitten. De kans is namelijk groot dat ze heel snel al weer terugkomen. Ik zou het