Page 30 - Vrolijke verhalen voor het slapengaan, inkijkexemplaar

vrienden gebleven. En eens per jaar gaan ze samen op vakantie naar Nederland, meestal naar
Scheveningen. Tante Mien ligt intussen half te slapen. En luistert maar met een half oor naar
het gesprek. Ze vindt het allemaal best. De andere dames liggen lekker te luieren op het
strand. Ook zij vinden het allemaal best. Het feest liep nu op zijn eind en de diverse gasten
nemen de een na de ander afscheid. Tante Mien, die intussen weer volop wakker is, krijgt van
iedereen een paar stevige zoenen. Wat haar zowaar even in verlegenheid brengt. Op zoveel
aandacht had ze nou ook weer niet gerekend. En dat op haar leeftijd.
Als de zon onder is vertrekken de dames weer richting hun verzorgingstehuis. Behalve tante
Mien. Die gaat met Johann en Sebastian mee naar hun hotel. Ze zwaait even met een kokette
glimlach op haar gezicht naar Miep en de andere dames en waggelt dan, ondersteund door
beide heren, het strand af. Waar moet dat heen, denkt Miep. Nou ja, ze moet het ook zelf maar
weten.
Pas de volgende ochtend zien de andere dames haar terug.
Tijdens de koffie wordt er natuurlijk gevist. Maar dan moesten ze vroeger opstaan. Nee, nee,
laten ze maar denken wat ze willen. Haar naam was haas en ze woonde in het bos.
Terug op haar kamer gaat ze even op haar bed zitten. Ze was iets vergeten, maar weet niet
meer wat. Haar mooie nieuwe badpak heeft ze gelukkig bij zich. Wat kan het dan toch wezen?
Plotseling weet ze het weer. Dat ze daar niet meteen aan had gedacht. Begon ze nu dan echt
oud te worden? Ze had haar kunstgebit op het nachtkastje van Johann en Sebastian laten
liggen…