Page 33 - Vrolijke verhalen voor het slapengaan, inkijkexemplaar
P. 33

dan ook, er viel nergens een druppeltje te bekennen. Zodat hij onverrichterzake het pand maar
               weer verlaat. En hij een langgerekte kreet slaakt in de richting van de inmiddels bijna volle
               maan. Het leven van een vampier ging niet altijd over rozen. Dat was weer eens duidelijk. Na
               nog wat te hebben rondgedwaald ging hij ten slotte toch maar weer op huis aan. Hij zou een
               nieuwe list moeten bedenken. En hij kreeg hoe langer hoe meer spijt van het verlies van zijn
               tanden. Hoe had hij zo stom kunnen zijn.
               Al gauw valt hij uitgeput in slaap. En slaapt zeven dagen en zeven nachten aan een stuk door.
               Als hij ten slotte wakker wordt voelt hij zich eerst wat vreemd, maar blijkt nu weer vol
               energie te zitten. Langzaam strijkt hij met zijn tong langs zijn lippen. Waarna hij met zijn
               mobieltje een selfie maakt. In de spiegel kijken had immers geen zin. Dan ziet hij dat hij het
               zich niet had verbeeld. Ze zijn terug. Twee flink uit de kluiten gewassen knapen van
               hoektanden. Even scherp als voorheen. Nu wist hij het tenminste zeker. Hij zou nooit meer
               van die tot mislukking gedoemde pogingen hoeven ondernemen.
               Die nacht gaat hij weer op jacht. En stort hij zich op een jonge blonde maagd. Welke hij op de
               hem vertrouwde wijze doet overgaan naar zijn eigen wereld. Die van de ondoden zonder ziel.
               En die hem sindsdien trouw vergezelt op zijn eeuwige zoektocht naar dat heerlijke warme
               zoete rode vocht…



                                                terug naar de inhoudsopgave
   28   29   30   31   32   33   34