Page 189 - เมืองลับแล(ง)
P. 189
“อนุสรณ์ในการพระราชทานเพลิงศพพระครูธรรมเนตรโศภณ” มีเนื้อหาในหนังสือดังนี้
ตอนที่ ๑ ตำนานเมืองลับแล
ประกอบด้วย ๓ เรื่อง คือ
เรื่องที่ ๑ กำเนิดเมืองลับแล
เมื่อประมาณพุทธศักราช ๑๕๐๐ เป็นสมัยแห่งอาณาจักรโยนกนคร ซึ่งมี “นครนาคพันธ์สิงหนวัติโยนกชัยบุรี
ศรีเชียงแสน” เป็นราชธานี (คืออำเภอเชียงแสน จังหวัดเชียงรายในปัจจุบัน) เกิดสงครามรบพุ่งกันเนืองๆ และ
มีโรคระบาดเกิดขึ้น จึงมีราษฎรประมาณ ๒๐ คน ครอบครัวเกิดความเบื่อหน่าย ประสงค์จะหาทำเลที่ทำกิน
ิ
่
แห่งใหม่ จึงได้ยกหนานคำลือกับหนานคำแสน เป็นหัวหน้าอพยพครอบครัวลูกเด็กเล็กแดง ทรัพย์สมบัตเทาท ี่
พอจะนำไปได้บรรทุกเกวียนมุ่งหน้าเดินล่องใต้โดยได้รับคำบอกเล่าจากวิญญาณ “เจ้าปู่พญาแก้ววงษ์เมือง”
์
(อดีตกษัตริย์องคที่ ๑๓ แห่งโยนกนคร) ว่ามีแหล่งทำมาหากินอันอุดมสมบูรณ์ มีน้ำตกและธารน้ำไหลตลอด
้
ฤดูกาล ดินฟ้าอากาศร่มเย็นไม่หนาวไม่ร้อน ชาวบ้านจึงอัญเชิญวิญญาณของเจ้าปู่พญาแก้ววงษ์เมืองไปดวย
เพื่อเสาะหาแหล่งทำกินตามในความฝันนั้น การเดินทางไดใช้เวลาอันยาวนานผ่านจังหวัดลำปาง จังหวัดแพร่
้
ยังไม่พบแหล่งทำกินตามที่กล่าวไว้จนในที่สุดก็บรรลุถึงหุบเขาลบแล ก็เห็นว่ามีภูมิประเทศถูกต้องตามความฝน
ั
ั
ทุกประการ คือ ประกอบด้วย น้ำตกน้ำไหล ดินฟ้าอากาศชุ่มชื้น มีภูเขาเตี้ยอุดมไปด้วยพันธุ์ไม้นานาชนิด
แสงแดดส่องถึงพื้นดิน เพียงครึ่งวันจึงตกลงใจปักหลักสร้างบ้านเมืองครั้งแรกขึ้นที่บ้านเชียงแสน ช้าง ม้า วัว
ควาย ที่นำมาด้วยก็ให้อยู่ที่บ้านคอกควาย บ้านคอกช้าง (ยังมีชื่ออยู่ที่บ้านฝายหลวงจนถึงปัจจุบันนี้) เมื่อตั้ง
ู้
้
ี
บ้านเรือนได้แล้วก็มีการเลือกผปกครองกันขึ้น ที่ประชุมมีมติยกให้หนานคำลือเป็นเจาแคว้น (เทยบเทากำนัน)
่
ู้
้
และยกหนานคำแสนเป็นเจาหลัก (เทียบเท่าผใหญ่บ้าน) เจ้าหนานทั้งสองไดปกครองลูกบ้านดวยความร่มเย็น
้
้
เป็นสุข แบ่งปันพื้นที่ทำมาหากิน ทำสวน ทำนา เลี้ยงสัตว์ เจริญก้าวหน้ามาได้ ๗ ปี เจ้าแคว้นก็ปรารภว่า
่
“พวกเราได้จากบ้านเมืองมา ๗ ปี แล้ว บัดนี้เราก็ได้ลงหลักปักรากมันคง
แล้ว สมควรกลับไปเยี่ยมบ้านเกิดเมืองนอน นำข่าวความสำเร็จนี้ไปรายงานให้ญาต ิ
พี่น้องทราบเถิด และเนื่องจากเมืองลับแลยังขาดพระภิกษุสงฆ์จะเทศนาอบรมสั่ง
สอนประชาชน และประกอบพิธีกรรมทางศาสนาก็ยังขัดข้อง ทั้งพระธรรมและ
พระไตรปิฎกก็ยังไม่มี สมควรไปนิมนต์พระมาอยู่สัก ๖ รูป”
ที่ประชุมจึงตกลงกันว่า จะไปเยี่ยมบ้านเกิดเมืองเดิม โดยมอบหมายให้หนานคำลือเป็นหัวหน้านำ
ราษฎร ๑๐ กว่าคน บรรทุกของกินของใช้ของแปลก ๆ ต่างนำไปฝากญาติพี่น้องของตน ได้ออกเดินทางรอน
แรมจากเมืองลับแลมุ่งสู่โยนกนครในครานั้น
การวิเคราะห์วรรณกรรมเมืองลับแล
หน้า ๓๙
