Page 223 - เมืองลับแล(ง)

กุมเวียงไธยใต้สรีโยธิยา ริบจากพระญาศรีสุธัมมะราชาผู้อาว ตนน้องพระญาผาสาทฅำผู้พ่อ แลขึ้นนั่งเวียงถัด

มารอดเถิง ปีกดใจ้ จุลศักราชได้ ๑๐๒๒ ตัว พุทธศาสนานับล่วงได้ ๒๒๐๓ ปีข้าว พระญาเวียงไชยสรีโยธิยา
สองฝั่งฟ้าเจ้าละโว้ขุนมหานารายตนเป็นเจ้าจอมธัมม์ กุมพลเศิกหมายใจขึ้นมาตีเวียงเชียงใหม่ด้วยพระญาฅำ

ิ
แขกเจ้าเวียงแพร่ ผู้กินเวียงเชียงใหม่ ส่งใบบอกท้องตราขอขึ้นมาน้องต่อเวียงไธย แลจักขอพลเศกขึ้นแก้เวียง
ขับม่าน ขุนมหานารายเจ้าจอมธัมม์ก็จักพักยั้งที่เวียงสองแฅว ไคว่ครบได้ ๒๐ วัน ก็ยกพลเศิกขึ้นมาพักยั้งท ี่
เวียงลับแลงไจย เจ้าจอมธัมม์ขุนนารายก็ออกไหว้สาพระเจติยะเจ้าพิหาร อันสืบมาแต่ตนพระญาลือไธย ยัง

ดอยม่อนแก้วเจติยะพิหารนั้น แลได้สรเด็จเข้าเวียงผ่านประตูผาแก้ว ขุนหาญกาบแสงเจ้ากุมเวียง แลชาวเวียง

้
้
ั
ุ
ออกรับต้อนเจาจอมธัมม์ขุนนาราย ถวายเงินนับได้ ๑๐๐ เงิน แป๋งพระวิหารวัดบปผารามสวนดอกไม้สก ดวย
ึ
เหตุว่าเกิดเกล๊าไม้สักขอนหลวงกูดล้ม พระญาใต้จ่งสั่งเกนครัวคนฝูงทั้งหลายเกียวดาหินดินกี่จากวัดห่าว แล
ครัวไม้ ครัวงามมาก่อปอกงำพิหารเปยกุมโขงหลังแต่เดิมหื้อมั่น รอดเถิงยังวัดลับแลงหลวง แลข้าสาไหว้กราบ
ื
ิ๊
์
พระเจ้ายอดฅำตบ แลถามความฟู่จ๋าจึ่งไดสบถามหายังพระเจ้ายอดฅำติ๊บ เมืองลับแลงไจยองคกันพระญาตน
้
้
้
เป็นใหญ่เจ้าช้างติโลกราชาฟ้าฮ่าม แป๋งส้างมาสมเร็ดก็ยอขึ้นแหย่งหลังชางปู้ฅำตีเอาเชลยงได้ ก็จึ่งไดรู้ความว่า
ี
ั
พระเจ้ายอดฅำติ๊บ หม่นหมองศรี เหตุว่าไม่มีชาววัดอยู่ปฏิบติรักษาอุปฐาก แลโดนขี้สะตายน้ำอ้อยปอกพันหา
ฟื้นตำนานไม่ได้ ไม่มีชาวรู้สักฅน ว่าอั้น พระญาใต้จึ่งสั่งหื้อเลิกเบิก สะตาย และสระสรงน้ำขอสมาพระเจา แล
้
ี
ปิดฅำน้ำรักหื้องามใสเป่งดอย่างเก่า เหตุนั้นผู้ข้าทั้งหลายจึ่งได้พร้อมกันเขียนหนังสือพื้นตำนานแล้วได้ใชหื้อ
้
ั
เจ้าหมื่นช่อฅำตนกุมเวียงลบแลงไชย ผู้ลูกขุนหาญขาก่าน เอาออกมาหื้อหันแก่คฤหัสถ์ นักบวชเจาทงหลายใน
ั้
้
เวียงลับแลงไจย

ที่นั้น มีธุเจ้าปู่ครูสุวรรณปัญญาญาณได้รจจารแป๋งจารึกไว้กับวัดลับแลงหลวง เมืองลับแลงไจย ตราบ
ต่อเต๊าห้าปันพระวสา ก็มีวันนั้น ชะแล

กล่าวตำนานพระพุทธรูปเจ้ายอดฅำติ๊บ เมืองลับแลงไจย ตามถ้อย ก่อแล้วเท่านี้ก่อนแหล ่

การวิเคราะห์วรรณกรรมเมืองลับแล
หน้า ๗๓