Page 210 - หนังสือเมืองลับแล(ง)
P. 210

ิ
                                                               ้
               สรงยังโฮงหอเจ้าตนอารักษ์หลักเวียง แลแป๋งผามโองคำเจาตโลกะราชาฟ้าฮ่ามออกข่วงสมโภชไคว่ครบ ๓ วัน
               ชาวฟ้อน  ชาวเหล้น ชาวยิงชาวปี ม่วนงันค่ำเช้า ชุมื้อ ก็สมเร็ดดั่งใจหมาย ก็มีในวันเดือน ๖ เหนือ เป็ง ๑๓ คำ
                                                                                                         ่
               นับวันเจ้าพญาตนเกล๊าเข้าได้เวียงนั้น ชะแล



                       เถิงปีวายสัน จุลศักราชได้ ๑๗๑๘ ตัว นับพุทธศาสนาล่วงได้ ๒๑๙๙ ปีข้าวนำท่าบัวริบูรพร้อมหมากไม้
               หน่วยก้านงามตา ฝนแสนห่าขอกฟ้าตกใต้เมืองคน พระญาจอมธัมม์ตนวิเสกเจ้าพระนารายตนหลวงกุมเวียง

               ไธยใต้สรีโยธิยาริบจากพระญาศรีสุธัมมะราชาผู้อาว ตนน้องพญาผาสาทคำผู้พ่อ แลขึ้นนั่งเวียง ถัดมารอดเถิง ปี

               กดใจ้ จุลศักราชได้ ๑๐๒๒ ตัว พุทธศาสนาล่วงได้ ๒๒๐๓ ปีข้าวพระญาเวียงไธยสรีโยธิยาสองฝั่งฟ้าเจ้าละโว้
                                                                                                   ู้
               ขุนมหานารายตนเป็นเจ้าจอมธัมม์กุมพลเศิกหมายใจขึ้มมาตีเวียงเชียงใหม่ด้วยพญาคำแขกเวียงแพร่ผกินเวียง
               เชียงใหม่ส่งใบบอกท้องตราขอขึ้นน้อมต่อเวียงไธย แลจักขอพลเศิกขึ้นแก้เวียงขับม่าน ขุนมหานารายเจา
                                                                                                        ้
                                                                                      ั
                                 ี่
               จอมธัมม์ก็จักพักยั้งทเวียงสองแควใคว่ครบได้ ๒๐ วัน ก็ยกพลเศิกขึ้นมาพักยั้งที่เวียงลบแลงไจย เจาจอมธัมม์
                                                                                                 ้
                                                       ื
               ขุนนารายก็ออกใหว้สาพระเจตยะเจ้าพิหารอันสบมาแตตนพญาใตลิไท ยังดอยม่อนแก้วเจติยะพิหารนั้น แลได ้
                                         ิ
                                                             ่
                                                                      ้
               สรเด็จเข้าเวียงผ่านประตูผาแก้ว ขุนหาญกาบแสงเจ้ากุมเวียงแลชาวเวียงออกรับต้อน เจ้าจอมธัมม์ขุนนาราย
               ถวายเงินนับได้ ๑๐๐๐ แป๋ง พระวิหารวัดบุปผารามสวนดอกไม้สัก ด้วยเหตุว่าเกิดเก๊าไม้ลักขอนหลวงกูดล้ม
               พระญาใต้จึ่งสั่งเกนครัวคนฝูงทั้งหลายเกียมดาหินดินกี่จากวัดห่างแลครัวไม้งามมาก่อปอกงำพิหารเปยกุมโขง
                                                                                                 ๋
                                                                                                        ื
                                                                                ิ๊
                                                                                                       ้
                                                                                                    ึ่
               หลังแต่เดิมหื้อมั่น รอดเถิงยังวัดลับแลงหลวง แลเข้าสาใหว้กราบพระเจ้ายอดตบ แลถามยังความฟู่จาจงไดสบ
                                                                           ้
               ถามหายังพระเจ้ายอดติ๊บ เมืองลับแลงไจยองค์ที่พระญาตนเป็นใหญ่เจาชางติโลกราชาฟ้าฮ่ามแป๋งสร้างมา สม
                                                                         ้
                                                                                                 ุ
               เร็จก็ยกขึ้นแหย่งหลังช้างปู้ลวงคำตเอาเชลียงได้ ก็จึงได้รู้ความว่าพระเจ้ายอดติ๊บหม่นหมองศรี เหตว่าไม่มีชาว
                                            ี
               วัดอยู่ปฏิบัติรักษาอุปฐากแลโดนขี้สะตายน้ำอ้อยปอกพันหาพื้นตำนานไม่ได้ ไม่มีชาวรู้สักคนว่าอั้น พญาใตจง
                                                                                                         ึ่
                                                                                                       ้
               สั่งหื้อเลิกเบิกสะตายและสระสรงน้ำขอสมาพระเจ้า แลปิดคำน้ำรักหื้องามใสเป่งดีอย่างเก่า เหตุนั้น ผู้ข้า
               ทั้งหลาย จึงได้พ้อมกันเขียนหนังสือพื้นตำนานแล้วได้ใช้หื้อ หมื่นช่อคำตนกุมเวียงลับแลงไจย ที่นั้น มีธุเจาปู่ครู
                                                                                                     ้
               สุวรรณปัญญาญาณได้รจจารแป๋งจารึกไว้กับวัดลับแลงหลวง เมืองลับแลงไจยตราบต่อเต๊าห้าปันพระวสา ก็มี
               วันนั้น ชะแล


                          กล่าวตำนานพระพุทธรูปเจ้ายอดคำติ๊บ เมืองลบแลงไจยตามถ้อยก็แล้วเท่านี้ก่อนแหล  ่
                                                               ั












                                             การวิเคราะห์วรรณกรรมเมืองลับแล
                                                        หน้า ๖๐
   205   206   207   208   209   210   211   212   213   214   215