Page 220 - หนังสือเมืองลับแล(ง)
P. 220

ชาวปี่นนถีเปี๊ยะก๋องกังสะดาร ตนทะรงช้างออกเลียบข่วงเดินเวียง ชาวคนทั้งหลายก็ชมชื่นช้อยโสมนัสยินด ี

               มากนัก ทั้งเวียงแจ้งใสหอมรื่น หอมหื่นลอยไกล ยังเรือนฅำชั้นฟ้า นั้นแล


                                                                                                     ั
                                                                                      ้
                       ค่ำวันนั้นเกิดเหตุอุบาททะวะอสุนียะบาทฟาดวะไฟไหม้โฮงหลวงพิหารพระเจายอดฅำติ๊บ  วัดลบแลง
                              ั
               หลวง ชาวข้าวัดดบแก้ไขได้ แลมีใบท้องตราแจ้งวาพลเศิกแค่ชาวฮ่อยกพลลงเขตเวียงพิงคณทีหนเหนือ ตนพระ
                                                            ิ
                                                                                                     ั
               ญาติโลกะราชาฟ้าฮ่ามพระเจ้าชางตนหลวงก็แต่งพลเศกยกขึ้นเวียง   แต่ก่อนวันขึ้นได้ทะรงเถิงยังองคสงฆาธุ
                                          ้
                                                                                                    ์
               เจ้า ตั้งราชวัตรฉัตรตุงส่งสืบชะตาเวียงตามแนวไจยมังคลาสถาน ประตูผ่านเวียงหนเหนือ ประตูหัวข่วง ธุเจา
                                                                                                         ้
               วัดใหม่ช้างแล่นหัวข่วงรับตั้ง ๑ หนวันออกประตูเชียงผาแก้ว ธุเจ้าวัดเจติยะพิหารรับตั้ง ๑ หนใต้ประตูสวน
                                                                                                         ่
               ดอกสัก ธุเจ้าวัดบุปผารามรับตั้ง ๑ หนวันตก ประตูท่าดอกป้าน  ธุเจ้าวัดมหาวันน้ำล้อมรับตั้ง ๑ แล ประตทา
                                                                                                       ู
               ช้าง ธุเจ้าวัดลับแลงหลวงรับตั้ง ๑ ก็สมเร็ดดั่งใจหมาย  จึ่งแต่งหาญฅำลือ แลหาญคงเสนกุมเวียง แลหื้อขึ้นแก่

               เวียงเชียงชื่น ตกแก่เจ้าหมื่นนคร จากนั้นตนพระญาก็ขึ้นหลังช้างเบิกพลขึ้นเวียงคณท  ี


                       วันนั้นถัดมารอดเถิงปีกาบสะง้า จุลศักราชนับได้ ๘๓๖ ตัว นับศาสนาล่วงได้ ๒๐๑๗ ปีข้าว อี่บัวเมีย

                                                                                                        ั
                                                                                        ้
                                                                                                ู
                                                                                                    ื
               อ้ายหนานตาดชาวเมืองลับแลงไจยได้ถูกเสือไฟตาบ่แตกมาตัว แลเสี้ยงป้อนหื้อนมจากเตาสองถันลกเสอไฟตว
               กล้าดูดกินน้ำนม แลขบกัดหัวนมอีบัวปุด แลขบคอกินตายเหตตกขึด  แลเจ้าหมื่นด้งตนเฒ่าถูกประหาร  ดวย
                                                                  ุ
                                                                                                       ้
               เหตุว่าพระญาติโลกะราชาฟ้าฮ่าม ต้องตู้สังฆะม่านธุเจ้า  แลฟังคำล้อนางแม่มุกหอน้อย ชายา  แลตกขุมอบาย
               ตัวกัมม์แต่ปังหลัง หนุนส่งจึ่งปลงโทษทาวขุนเรืองธิราชาโอรสนางเมืองเชยงชื่นอกสันขวัญหนี โขดเคยดหรทย
                                               ้
                                                                                                  ี
                                                                                                        ั
                                                                           ี
                                                                                             ั่
                                                                                                  ิ
               ใจขึงด้วยผัวมันตายวำหน้า  จึ่งได้เวนคืนเมืองแก่พระญาเมืองไธยตนเป็นใหญ่ทรงธัมม์แลบอกสงญาตวงศานับ
               หมายมีเถิงท้าวพญาขุนหาญฅำลือ แลหาญคงเสน แลสองนางเทวีลูกหล้า ล้วนชาวเวียงลับแลงไจยจุ่งยอขัน
                                                                          ั
               แต่งดาต้นหมากเงิน หมากฅำ ยอขอขึ้นเวียงไธย  นับแต่ได้มานั้นเวียงลบแลงไจยแก้วกว้างก็ขึ้นกับเวียงไธยใต ้
               สืบมา


                       รอดเถิงปีเปิกไก้ จุลศักราชนับตัวได้ ๙๒๐ ตัว พุทธศาสนาได้ ๒๑๐๑ ปีข้าว เวียงพิงคณทีเชียงใหม่ ตก
               ที่ข้องหมองปี ผีก้ำเวียงหนีละ พระญาม่านทะสะทิสาบุเรงนองยกเสนาเศิกเข้าล้อมเวียง พระญาเมตกุสู้บ่ได ้

               เวียงแตกพ่าย  นับปายลูนมาได้อีก ๗ ปีข้าว พระญาเจ้าม่าน แลมีหมายบอกท้องตราสั่งบอกพระญาสองแฅ

               วเกนคนเหล่าชายหาญเศิกมั่นขึ้นช่วยล้อมเวียง มีทั้งสุโขไธยใต้ พิไชย สวรรคโลกกำแพง แลครั้งพระญาใต้ได้มา
                                                                                              ี
               เกนฝูงคนลาวลับแลงไจย เกนได้ไป ๕๐๐ คน ขึ้นช่วยม่านล้อมเชียงใหม่ เจ้าม่านนั่งเวียงพิงคณทเชียงใหม่ ยก
               เอาแม่พระญาวิสุทธิมหาเทวีขึ้นกุมเวียง แลนางพระญาตนหลวงลักส่งพญาแสนผาบตนหลาน มาเปิ่งปาระมี

               พระญาสองแฅว  จึ่งหื้อนั่งเวียงลับแลงไจย พญาแสนผาบเข้า   สาไหว้ยังพระเจติยเจ้า  แลพระเจายอดคำตบ
                                                                                                ้
                                                                                                        ิ๊
               จึ่งวันทาสาไหว้ แลขอเป็นข้าพระเจ้าสืบไป




                                             การวิเคราะห์วรรณกรรมเมืองลับแล
                                                        หน้า ๗๐
   215   216   217   218   219   220   221   222   223   224   225