Page 291 - หนังสือเมืองลับแล(ง)
P. 291

บทที่ ๑

                               พระนาม ติโลกราช ที่พบในหลักฐานทางประวัติศาสตร์


               พระนามของกษัตริย์แห่งดินแดนล้านนา (ภาคเหนือตอนบน) แห่งราชวงศ์มังราย องค์ที่ ๙ มีพระนามท    ี่

               แตกต่างกันของเอกสารต่าง ๆ ทั้งนี้จึงประมวลพระนามของเจ้าพระญาติโลกราชมาดังนี้
                       ๑.  ตำนานพื้นเมืองเชียงใหม่ ออกพระนามในลักษณะต่าง ๆ คือ

                       ๑.๑  พระนามก่อนขึ้นครองราชย์ ออกพระนามว่า “ท้าวลก” จำนวน ๓ ครั้ง อันหมายถึง เจ้าชาย

               หรือเจ้าเมืองผู้เป็นราชบุตรองค์ที่ ๖ ของครอบครัว ในการเรียงลำดับลูกชายของครอบครัวเรียงลำดับ ดังนี้
                       คนที่ ๑ = อ้าย

                       คนที่ ๒ = ยี่

                       คนที่ ๓ = สาม
                       คนที่ ๔ = ไส

                       คนที่ ๕ = งั่ว
                       คนที่ ๖ = ลก

                       คนที่ ๗ = เจ็ด

                       คนที่ ๘ = แปด
                       คนที่ ๙ = เก้า

                       คนที่ ๑๐ = ชิบ / สิบ (หากเป็นคนสุดท้ายจะเรียก ช้อย)

                       ท้าวลก ประสูติเมื่อ พ.ศ. ๑๙๕๒ ต่อมาได้ครองเมืองพร้าววังหิน (เขตอำเภอพร้าว จังหวัดเชียงใหม่)
               แล้วผิดพระราชอาญาพระราชบิดา เจ้าพระญาสามฝั่งแกนจึงส่งไปอยู่เมืองยวมใต้ (เขตอำเภอแม่สะเรียง

               จังหวัดแม่ฮ่องสอน)

                       ๑.๒  พระนามขณะปราบดาภิเษกชิงราชสมบัติพระราชบิดา ออกพระนามว่า “เจ้าท้าวติลก” จำนวน
               ๓ ครั้ง เป็นพระนามที่ระบุขณะที่ท้าวลกได้เข้าชิงราชสมบัติพระราชบิดา แล้วมีการเจรจาสั่งสอนเรื่องอย่าไว้ใจ

               นายสามเด็กย้อย แล้วจึงยกราชสมบัติให้ เจ้าท้าวติลก ครองราชสมบัตินครเชียงใหม่

                       ๑.๓  พระนามเมื่อเสวยราชสมบัติในเมืองเชียงใหม่ ขณะพระชนมายุได้ ๓๔ ปี ตำนานพื้นเมือง
               เชียงใหม่ ฉบับวัดพระงาม เชียงใหม่ จ.ศ. ๑๒๑๖ (พ.ศ. ๒๓๙๗) ออกพระนามว่า “สรีสธัมมัตติโลกราชะ”

               ส่วนฉบับ CMA. HPms. ของ ดร. ฮันส์  เพนธ์ จ.ศ. ๑๒๘๘ (พ.ศ. ๒๔๙๖) ออกพระนามว่า “มหาสรีสุธัมมต ิ

               โลกราชะ”
                       ๑.๔  พระนามเมื่อเสวยราชย์แล้ว ออกพระนามว่า “เจ้าพระญาติโลกราชะ” จำนวน ๔๓ ครั้ง

                       ๑.๕  ออกพระนามว่า “เจ้าพระญาติโลกลาชะ” จำนวน ๒ ครั้ง

                       ๑.๖  ออกพระนามว่า “เจ้าพระญาติโลก” จำนวน ๓๑ ครั้ง

                             มหาสรีธัมมติโลกราชะ : ติโลกราชกับอำนาจเหนือดินแดนเหนือล่าง


                                                         หน้า ๓
   286   287   288   289   290   291   292   293   294   295   296