Page 351 - หนังสือเมืองลับแล(ง)
P. 351
สมเด็จพระบรมไตรโลกนารถถูกยิงเข้าที่พระพักตร์ (หน้าผาก) อาจถึงสิ้นพระชนม์ได้ แต่ข้อมูลฝ่ายอโยธยามิได ้
บอกไว้ในพระราชพงศาวดารกรุงเก่า ฉบับหลวงประเสริฐอักษรนิติ์ บอกว่า
ศักราช ๘๕๒ (พ.ศ. ๒๐๐๖) สมเด็จพระบรมไตรโลกนารถเจ้าไปเสวยราชสมบัติเมือง
พิษณุโลก // แลตรัสให้พระเจาแผ่นดินเสวยราชสมบัติพระนครศรีอยุทธยา ทรงพระนามสมเดจ
้
็
พระบรมราชา // ครั้งนั้นมหาราชท้าวลูก ยกพลมาเอาเมืองสุกโขไทย จึงสมเด็จพระบรมไตรโลก
นารถเจ้า แลสมเด็จพระอินทราชาเสด็จไปกันเมือง // แลสมเด็จพระ(อินท)ราชาเจ้าตีทัพพญา
เถียนแตก แลทัพท่านมาปะทัพหมื่นนครร แลท่านได้ชนช้างด้วยหมื่นนครร แลครั้งนั้นเปน
โกลาหลใหญ่ แลข้าศึกลาวทั้งสี่ช้างเข้ารุมเอาช้างพระที่นั่งช้างเดียวกันนั้น ครั้งนั้นสมเด็จพระ
อินทราชาเจ้าต้องปืน ณ พระพักตร์ แลทัพมหาราชนั้นเลิกกลับคืนไป
เมื่อเปรียบเทียบพระราชพงศาวดารกรุงศรีอยุธยากับตำนานพื้นเมืองเชียงใหม่จะเห็นว่ามีความลักลน
ั่
คลาดเคลื่อนของศักราช จึงเป็นไปได้ว่า พระราชพงศาวดารฉบับหลวงประเสริฐฯ ให้ข้อมูลแสดงความสับสน
ของเหตุการณ์และศักราช จากข้อความในพระราชพงศาวดารตอนนี้คือ
๑) สมเด็จพระบรมไตรโลกนารถควรเสด็จขึ้นมาครองเมืองพิษณุโลกตั้งแต่ พ.ศ. ๑๙๙๙ มิใช่ พ.ศ.
ี
๒๐๐๖ เพราะใน พ.ศ. ๑๙๙๔ พระญายุธิษฐิระได้ขอสวามิภักดิ์กับเชยงใหม่ กระทั่ง พ.ศ. ๑๙๙๙ สมเดจพระ
็
บรมไตรโลกนารถได้ยกทัพขึ้นมาเอาเมืองลิสบทีนหรือ “ลี้สบเถิน” ซึ่งอยู่ในช่วงปีที่ใกล้เคียงกันกับศกยุทธหัตถี
ึ
ที่สมเด็จพระอินทราชาถูกปืนที่พระพักตร์
๒) สมเด็จพระบรมไตรโลกนารถควรเสด็จขึ้นมาครองเมืองพิษณุโลกก่อน พ.ศ. ๒๐๐๒ เพราะใน
ี่
ั
ตำนานพื้นเมืองเชียงใหม่ บอกไว้ว่า “ในปีกัดเหม้า เดือน ๔ สกราช ๘๒๑ พระญาติโลกราชได้ยกทพมาทเมือง
สองแคว ขณะนั้นพระญาใต้คือสมเด็จพระบรมไตรโลกนารถเข้าไปอยู่ในเวียงเมืองสองแคว และกองทพ
ั
เชียงใหม่ได้ล้อมเมืองสองแควไว้” แสดงว่าสมเด็จพระบรมไตรโลกนารถเสดจมาประทับที่เมืองพิษณโลกก่อน
ุ
็
พ.ศ. ๒๐๐๒ และควรเป็น พ.ศ. ๑๙๙๙ ดังปรากฏใน ยวนพ่าย โคลงดั้น โคลงบทที่ ๙๒ ได้บอกว่า
๏ ยังพระนัคเรศเรื้อง อโยทธยา
อรอาศน์ไอสวริยเป็น ปิ่นเกล้า
จำนิรจำเนียรมา จอมราช
คิดใคร่เสวยสุขเท้า เทศเหนือ
มหาสรีธัมมติโลกราชะ : ติโลกราชกับอำนาจเหนือดินแดนเหนือล่าง
หน้า ๖๓
