Page 397 - หนังสือเมืองลับแล(ง)
P. 397

ส่วน ตำนานพระแก้วมรกต พระบรมราชาธิบายในพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ระบุว่า

               “พระแก้วมรกตปรากฏขึ้นที่เมืองเชียงรายใน พ.ศ. ๑๙๗๙ เจ้าเมืองเชียงใหม่ได้ส่งขบวนช้างไปรับเสด็จพระแก้ว
                                                                        ี่
               มรกต แต่ช้างได้วิ่งตื่นมาทางเมืองนครลำปาง จึงยอมให้ประดิษฐานทเมืองนครลำปาง จนกระทั่ง พ.ศ. ๒๐๑๑
               เจ้าเมืองเชียงใหม่องค์ใหม่จึงดำริให้อาราธนามาไว้ในเมืองเชียงใหม่ แล้วสร้างพระอาราม วิหารถวายให้เป็น

               ปราสาทยอด แต่มีเหตุอสนีบาตต้องทำลายยอดจึงได้เชิญพระแก้วมรกตไว้ในพระวิหาร จนเมื่อ พ.ศ. ๒๐๙๕
                                                                                ์
                                                              1
               พระเจ้าไชยเชษฐาธิราชจึงอัญเชิญไปเมืองหลวงพระบาง”  แต่ใน รัตนพิมพวงศ รจนาโดยพระพรหมราชปัญญา
               ไม่ได้บอกปีศักราชชัดเจนบรรยายแต่เนื้อความถึงการพบพระพุทธพิมพ์ที่เมืองเชียงราย แล้วมหาราชเชยงใหม่มี
                                                                                                   ี
                                                                                         ้
                                                                           ั
                                                                                             ้
                                ิ
                                                                             ้
               ปรารถนาให้มาประดษฐานที่เมืองเชียงใหม่แล้วเชิญพระพุทธพิมพ์ขึ้นหลงชางแล้วขบวนชางไดมาถึงเมืองนคร
               (ลำปาง) แล้วเจ้าเมืองชื่อ อุทรสุโนมได้ครองเมืองนคร (ลำปาง) แล้วได้ประดิษฐานพระพุทธพิมพ์ในปราสาท
               เจดีย์ แต่เมื่อก่อปราสาทอสนีบาตผ่าลงมาที่ก่อนั้น จึงประดิษฐานพระพุทธพิมพ์ในพระวิหาร ถัดมาเจ้าเมือง
                                                                                              ี่
               นคร (ลำปาง) ชื่อ สุมนา หรือ พระนรินทรได้สร้างวิหารเป็นที่ประดิษฐานพระพุทธพิมพ์”  จบทพระพุทธพิมพ์
                                                                                        2
               หรือพระแก้วมรกตประดิษฐานที่เมืองลำปาง จึงเห็นความคลาดเคลื่อนของข้อมูลนี้อยู่ หากพิจารณาตำนาน
               พระแก้วมรกตในชินกาลมาลีปกรณ์ – รัตนพิมพวงศ์ เป็นไปได้ว่า เจ้าเมืองนครลำปางที่ชื่อ สุวรรณอำมาตย์ กับ

               อุทรสุโนมอำมาตย์ ควรเป็นบุคคลเดียวกัน ซึ่งหมายถึงหมื่นลกสามล้าน และสุมนาหรือ พระนรินทร ควร
               หมายถึงหมื่นแก้วหรือหมื่นหาญแต่ท้อง ขณะเป็นเจ้าเมืองนครลำปาง

                      เมื่อพิจารณาจากพระบรมราชาธิบายในรัชกาลที่ ๔ ได้มีการพบพระแก้วมรกต ใน พ.ศ. ๑๙๗๙ ใน

               คราวที่พระญาสามฝั่งแกน เป็นกษัตริย์ครองเมืองเชียงใหม่ เมื่อ พ.ศ. ๒๐๑๑ เป็นช่วงที่หมื่นด้งนครไปรักษา
               ราชการที่เมืองเชลียง (เชียงชื่น) ทำให้พระญาติโลกราชโปรดให้อัญเชิญพระแก้วมรกตมาประดิษฐานที่เมือง

               เชียงใหม่เพื่อเป็นการรักษาพระพุทธรูปสำคัญของแว่นแคว้น























                      1  ตำนานพระแก้วมรกต และ ตำนานพระพุทธสิหิงค์, พิมพ์เป็นอนุสรณ์ในงานฌาปนกิจศพนางจัด  ลี้ศิริเสริญ  ณ
               เมรุวัดอนงคาราม ธนบุรี วันจันทร์ที่ ๓๐ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๑๓, หน้า ๑๓ – ๑๕.

                      2  พระภิกษุพรหมราชปัญญา, พระยาปริยัติธรรมธาดา (แพ  ตาละลักษณ์) แปล, รัตนพิมพวงศ์ ตำนานพระแกว
                                                                                                         ้
               มรกต, พิมพ์เป็นอนุสรณ์ในงานฌาปนกิจศพนางสุภาพ  ตาละลักษณ์  ณ  ฌาปนสถานกองทัพบก วัดโสมนัสวิหาร วันที่ ๑๔
               กันยายน พ.ศ. ๒๕๑๒, หน้า ๔๔ – ๕๓.

                                     เจ้าหมื่นด้งนคร : ผีอารักษ์ และมายาคติทางประวัติศาสตร์

                                                        หน้า ๑๓
   392   393   394   395   396   397   398   399   400   401   402