Page 424 - หนังสือเมืองลับแล(ง)

๑๒. การทำลายไม้ศรีเมืองเชียงใหม่

บริเวณแจ่งศรีภูมิ ป้อมมุมทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ ซึ่งเป็นพื้นที่ของ “ไม้ศรีเมือง” เชียงใหม่

เรื่องราวถัดมามี “ชีม่าน” (ภิกษุชาวเมืองพุกาม) อยู่ที่เมืองตะนาวศรี พระภิกษุสมเด็จพระบรมไตร
โลกนาถ จึงอาราธนาชีม่านมายังวัดจุฬามณเมืองพิษณโลก แล้วเจรจาให้ชีม่านผู้รู้ศลปวิทยาการทงปวงนี้ไปทำ
ั้
ิ
ุ
ี
กลลวงให้พระญาติโลกราชเมืองเชียงใหม่เสียกำลัง ชีม่านกลับไปยังเมืองพุกามแล้วเดินทางผ่านเมืองหงสาวดี
ู่
มายังเมืองเชียงใหม่ พระญาติโลกราชทราบว่าภิกษุผู้มีศิลปวิทยามาสเมืองจึงต้อนรับเป็นอย่างดี สร้างอาราม
ถวาย กระทั่งชีม่านได้เป็นที่ปรึกษาแก่พระญาติโลกราช ให้ทินนามว่า “มังหลุงหลว้าง” (ชื่อ มังหลุงหลว้าง

แปลแยกตามพยางค์ได้ว่า มหาเถรผู้เป็นที่พึ่งอันยิ่งใหญ่) แล้วได้ทำนายว่าต้นนิโครธที่ปลูกไว้ทางทิศอิสาน
1
(ตะวันออกเฉียงเหนือ) ของเมืองว่าไม่เป็นมงคลเมืองไม่ถูกต้องตามตำรา พระญาติโลกราชเชื่อคำชีม่านให้คนไป
2
ขุดเอาต้นนิโครธสรีเมืองออกเสีย แล้วแต่งดินให้ราบเรียบ ให้ไปตั้งหอราชมนเทียรไว้ยังที่นั่น
ความไม่เป็นมงคลก็เกิดกับเมืองเชียงใหม่นับแต่บัดนั้นซึ่งแม่ท้าวหอมุก สนมในพระญาติโลกราชได้ทูลยุ

ยงใส่ความราชบุตรเจ้าเหนือหัวว่าท้าวศรีบุญเรืองเป็นกบฏ มีเรื่องราวกล่าวไว้ในพระราชพงศาวดารกรุงเก่าฯ
ิ
ฉบับหลวงประเสริฐฯ ว่า ในปี “ศักราช ๘๓๐ ชวดศก (พ.ศ. ๒๐๑๑) ครั้งนั้นมหาราชท้าวบุญ ชงเอาเมือง

1 อุดม รุ่งเรืองศรี และเกริก อัครชิโนเรศ, ๒๕๕๒, หน้า ๑๔๖ – ๑๔๗.
2 สรีเมือง (อ่านว่า สะ – หลี – เมือง) หมายถึง สง่าราศีของเมือง ซึ่งต้นนิโครธ นี้คือ ต้นไทรนิโครธ ที่พระญามังราย
พระญางำเมืองและพระญาร่วง ไปบูชาเป็นศิริมงคลเมืองคราวตั้งเมืองเชียงใหม่ ใน พ.ศ. ๑๘๓๙

เจ้าหมื่นด้งนคร : ผีอารักษ์ และมายาคติทางประวัติศาสตร์

หน้า ๔๐