Page 435 - หนังสือเมืองลับแล(ง)
P. 435
๏ ท้าวนี้ใจทรูกแท ้ ทุรชน ชื่นแฮ
หน้าหนั่นทังเราฤๅ อยู่ได ้
คิดควรอ่วยแดนดล บัวบาท พู้นแฮ
เมืองยังเมืองเหง้าไท ้ ก่อนกาล
้
ทรงเป็นกษัตริย์ที่มีใจหยาบช้า ใครที่ไหนจะอยู่พึ่งพระบรมโพธิสมภารต่อได้จึงไดคิดเอาเมืองเชยงชื่น
ี
ไปขึ้นกับฝ่ายอยุธยาดังกาลก่อนที่เมืองนี้เคยเป็นของฝ่ายอยุธยา นางเมืองจึงสั่งให้ข้าทาสบริวารไปปิดประต ู
1
2
เมืองเชียงชื่น เพื่อรอกองทัพของสมเด็จพระบรมไตรโลกนารถ ดังในโคลงบทที่ ๑๓๐ และบทที่ ๑๓๒ ว่า
๏ ทีนั้นไท้ทาสด้าว แดนเชียง ชื่นแฮ
ชมบัญชาโดยดาล กล่าวกล้า
แหนหับประตูเวียง วางเขื่อน
หวังพระเจ้าหล้า หลั่งพล
๏ บัดนี้ข้าข้อยนาฎ นางเมือง ฤๅพ่อ
ปิดประตูเมืองลง เขื่อนกว้าง
ขันแขงว่าจอมเลือง เลอราช
กรูเกลื่อนพลช้างม้า ถึ่งถกล
3
ในโคลงบทที่ ๑๓๓ บอกว่า
๏ บัดนั้นนางใช้ทาส เทียมใจ หนึ่งแฮ
เอาตลับทองดล ด่วนเต้า
ถวายเป็นสิ่งสำคัญใน สารสั่ง แสดงแฮ
ขอชีพเชิญพระเจ้า เครื่อนเครียว
คือนางเมืองได้ให้ข้าทาสบริวารนำสารใส่ตลับทองและน้ำเต้าทองรีบนำไปถวายสมเด็จพระบรมไตรโลก
นารถ ให้รีบยกทัพขึ้นมาโดยเร็ว
1 ฉันทิชย์ กระแสสินธ, ๒๕๑๓, หน้า ๑๙๑.
ุ์
2 ฉันทิชย์ กระแสสินธ, ๒๕๑๓, หน้า ๑๙๓.
ุ์
3 ฉันทิชย์ กระแสสินธ, ๒๕๑๓, หน้า ๑๙๔.
ุ์
เจ้าหมื่นด้งนคร : ผีอารักษ์ และมายาคติทางประวัติศาสตร์
หน้า ๕๑
