Page 430 - หนังสือเมืองลับแล(ง)
P. 430
โคลงบทที่ ๑๑๗ ว่า
1
๏ ว่าพระผู้ถ้าถ่วย อาเปรญ
หมื่นนครครั้นฟัง จบแจ้ง
เพราะพบเงื่อนงำเขญ เขาล่อ ลวงนา
ทุกประการแล้วแกล้ง กล่าวเกลียว
กล่าวถึงพระญาติโลกราชทรงรอหมื่นด้งนครอย่างร้อนใจ หมื่นนครเมื่อทราบข้อความของสารที่
ได้มาแล้วก็ทราบว่านี่น่าจะเป็นกลลวงเงื่อนงำที่ถูกหลอกลวง
2
โคลงบทที่ ๑๑๙ ว่า
ู้
๏ ข้าไท้ธิเบศผ ใดใด ก็ดี
ตายเพื่อภักดีโดย ซื่อซร้อม
คืนคนอยู่เป็นใน อิธโลก
บรโลกนางฟ้าล้อม เลิศอินทร
ข้าผู้เป็นข้าแห่งกษัตริย์พระองค์ใดก็ดี ยอมตายด้วยความภักดีและความซื่อสัตย์ คือผู้ที่อยู่ในโลกนี้
ตายไปในโลกแล้วก็ยังมีนางฟ้ารายล้อมดั่งพระอินทร ์
3
โคลงบทที่ ๑๒๑ ว่า
๏ บ ควรคิดอยู่ยั้ง ควรเครียว
นบนอบภูบาลบุญ ผ่านเผ้า
ชิสาท่านกุมเกลยว ลานชีพ ก็ดี
ี
้
ล้วนซื่อแก่เจ้าได ข่าวขจร
1 ฉันทิชย์ กระแสสินธุ์, ๒๕๑๓, หน้า ๑๗๖.
2 ฉันทิชย์ กระแสสินธุ์, ๒๕๑๓, หน้า ๑๗๘.
3 ฉันทิชย์ กระแสสินธุ์, ๒๕๑๓, หน้า ๑๗๙.
เจ้าหมื่นด้งนคร : ผีอารักษ์ และมายาคติทางประวัติศาสตร์
หน้า ๔๖
