Page 552 - หนังสือเมืองลับแล(ง)
P. 552
ี่
ุ
ี
นี่เป็นแผนที่สดทายที่พิมพ์ในสมัยที่กรุงศรีอยุธยายังเป็นราชธานีของสยาม ก่อนทจะเสยกรุงฯ ครั้งท ี่
้
๒ ในปี พ.ศ. ๒๓๑๐ (ค.ศ. ๑๗๖๗) หรืออีกเพียง ๓ ปี ต่อมาเท่านั้น แผนที่นี้ปรับปรุงจากแผนที่ชื่อเดียวกันท ี่
เบลเลงเขียนตั้งแต่ พ.ศ. ๒๒๙๒ (ค.ศ. ๑๗๔๙) ดังนั้น สิ่งที่น่าสังเกตจากแผนที่ฉบับนี้ก็คือ ในตอนปลายของ
กรุงศรีอยุธยานั้น เราก็จะทราบได้ว่ามีอาณาจักรต่าง ๆ ที่ร่วมสมัยกันอยู่ในช่วงนั้น(แผนที่ “สยามประเทศ”
สมัยอยุธยา พ.ศ. ๒๓๐๗ : ประมวลแผนที่ทางประวัติศาสตร์ ทางภูมิศาสตร์ การเมือง กับลัทธิอาณานิคมใน
อาเซียน – อุษาคเนย์, ๒๕๕๕, น. ๙๐)
หลังจากกรุงศรีอยุธยาได้เสียกรุงครั้งที่ ๑ เมื่อ พ.ศ. ๒๓๑๐ มีปรากฏคำว่า “Metac” มาถึงยุคต้นสมัย
ธนบุรี
ี่
ภาพที่ ๒๕ - ๒๖ แผนท “ราชอาณาจักรสยามสยาม - ตังเกี๋ย - พะโค - อังวะ - อารกัน”
์
สมัยอยุธยา พ.ศ. ๒๓๐๗ โดย ฌาค นิโคลาส เบลเลง (Jacques Nicolas Bellin)
ที่มา: ชาญวิทย์ เกษตรศิริ, ๒๕๕๕, น. ๙๑
การศึกษาเปรียบเทียบสมมุติฐานเมืองซาก (ทราก) ฯ
หน้า ๖๖
