Page 77 - STAV broj 320

Romansijer i pripovjedač Safet Sijarić
rođen je 1952. godine u Godijevu kod
Bijelog Polja. Osnovnu školu pohađao
je u rodnom Godijevu te na Sipanju i u
Loznoj, a srednju u Novom Pazaru i u
Peći, nakon čega završava studije op-
šte književnosti na Filozofskom fakulte-
tu u Sarajevu.
Objavio je knjige: Vučja gora, San o
dragom kamenu, Rod i dom, Udar orla,
Glas divine, Zmijski vez, Žena s tromeđe.
Veći broj priča ovog pisca objavljen je
u raznim časopisima i listovima, a jedna
od njih, priča Stari pastir, i na engleskom
jeziku. Pisac je zastupljen u nekoliko re-
prezentativnih izbora savremene boš-
njačke i bosanskohercegovačke pripo-
vijetke. Najznačajnije književne nagrade
su mu: nagrada Izdavačke kuće “Bosan-
ska riječ” za roman godine (Udar orla),
nagrada Radija BiH za radiodramu, te
dvaput zaredom prva nagrada Susreta
“Zija Dizdarević” za pripovijetku. Ruko-
pis Rod i dom proglašen je najboljim
romanom na konkursu Soroš fondaci-
je – Otvoreno društvo BiH za 1998.
godinu, međutim, autoru nagrada nije
uručena iz formalnih razloga, zbog ne-
posjedovanja bh. državljanstva.
Član je Društva pisaca BiH.

elementi, duhovite aluzije i oštre invek-
tive ostvarene literarnim postupkom koji
novu stvarnost gradi od istog materijala
od koga je načinjen i realni, iskustveni
svijet – svakodnevni svijet.
Svaki Sijarićev lik posjeduje određeni
vokabular kao sredstvo za misaono, osje-
ćajno i duhovno izražavanje. Čitaoci uz
prateće elemente govora – gestikulaciju,
mimiku, jačinu, brzinu i emociju kojom
je iskazan – vrše procjenu karaktera ju-
naka o kojima čitaju. Kada je sadržaj
koji se čita u skladu s formom u kojoj je
prezentiran, kažemo da pisac ima auten-
tičan, potpun i lijep stil, jer je riječima
uspio da kod čitalaca stvori konkretne
slike koje oni čulno doživljavaju i aktiv-
no učestvuju u njima prepoznajući ih iz
svakodnevlja.
Semantička svojstva ove proze aso-
ciraju nas na činjenicu da je individu-
alna moralna svijest ujedno i povijesna
pojava proizašla iz kompleksnog razvoja
trojnog odnosa između pojedinca, vrste
i društva. Asocira nas i na postojanje in-
dividualnog duha na višoj razini svijesti,
asocira nas na društvo koje doživljava
poremećaje, zatajenja, zatamnjenja, ali i
oslobođenja. Ili kako bi rekao Platon, oni
koji znaju dužni su oslobađati od okova
one koji ne znaju, najvažnijom od svih
spoznaja: spoznajom dobra. n

STAV 23/4/2021 77