Page 82 - STAV broj 321
P. 82

KULTURA



          djecom, citatima punih boli i trauma dovolj-
          nih za cijeli svijet... Oni svjedoče poznatu
          misao da rat ne bi bio toliko okrutan kad
          u njemu ne bi bilo djece.
            Kurt, i sam zapanjen historiografskom
          šutnjom nad tom dječijom patnjom bošnjač-
          kog naroda, kaže da o toj složenoj humani-
          tarnoj akciji u najtežim godinama Drugog
          svjetskog rata Bošnjaci Mostara i cijele Bo-
          sne i Hercegovine – nema ni jednog jedi-
          nog sustavnog teksta ili knjige od velikog
          mora tzv. partizanske publicistike naštan-
          cane nakon 1945. godine. Čak, kaže, nema
          spomena ni u jednoj jedinoj knjizi onog
          svima poznatog partizanskog publiciste,
          Mostarca, autora blizu 30 knjiga s temati-
          kom iz NOR-a – da, nevjerovatno!
            Uz prethodnu historiji nepoznatu
          temu, o udomljavanju djece muhadžira,   Kurt minuciozno raspliće niti te vrlo   knjigu Combat Chronology Of The Us Army
          evo još jedne teme koja se u “jugoslaven-  složene borbene organizacije, opasnosti i   Air Forces 1941–1945. te američke arhive
          skoj historiografiji”, kako je sebe ideološ-  izvedbe borbenih operacija u kojima su su-  iz Drugog svjetskog rata dostupne digital-
          ki voljela predstavljati, u širokom luku   dionicima bili vrlo mladi piloti, 20-godišnja-  nim pretragama.
          zaobilazila, a kad nije mogla – onda ju je   ci, mnogi samo s obaveznim, minimalnim   Ahmet Kurt donosi i neobjavljeni po-
          krivotvorila!                     školskim letačkim iskustvom. “Svakih pet   imenični spisak 88 žrtava bombardiranja
            U kolektivnom sjećanju, ali ne i u udž-  mjeseci su ginule kompletne posade u svih   mostarskih kvartova Cernica i Panjevina,
          benicima iz kojih se učila historija o Dru-  pedeset aviona grupe”, prepisuje autor s me-  za koji se kaže da je nepotpun i da je u po-
          gom svjetskom ratu, do danas se očuvao   morijalne spomen-ploče postavljene u bivšoj   sjedu Muzeja genocida u Beogradu. Za naj-
          pokoji fragment, memoarski zapis o save-  savezničkoj bazi u talinanskoj Manduriji.   veći broj poginulih navodi se samo godina
          zničkim bombardiranjima Mostara, obično   Pilotima su najvažniji zadaci bili bom-  pogibije, 1944. (34 osobe), zatim 14. januara
          vezan za konkretni gubitak srušene kuće   bardiranje postavljenih ciljeva u Jugoslaviji   1944. (27 osoba) i 17. aprila 1944. (24). Autor
          ili poginule osobe nekog iz porodica koje   i susjednim državama – Austriji, Mađarskoj,   navodi i brojeve poginulih u bombardira-
          smo poznavali. Do pojave ovog Kurtovog   Rumuniji i Bugarskoj. Jugoslavija je sma-  njima po anonimnim izvorima u Hronolo-
          teksta bombardiranje zajedničkih eskadrila   trana prijateljskom zemljom, a ostale – fa-  giji Narodnooslobodilačkog rata 1941-1945. i
          engleskih i američkih zrakoplovnih snaga   šističkim zemljama s kojima su u ratnom   Miletićevoj knjizi Srednja ulica.
          spominjalo se tek po civilnim žrtvama, ali   sukobu. Zbog toga su maksimalno pazili u   Knjiga se zatvara spiskovima koji nam
          žrtve nisu stavljane u kontekst savezničkih   ciljanju meta u Jugoslaviji koje će izazva-  u sjećanju oživljavaju likove Poginulih i
          akcija! “Spominju se samo u epizodi spa-  ti što manje civilnih žrtava. Prelijetanje i   umrlih stanovnika mahale Carina u Drugom
          šavanja i brige o britanskim i američkim   bombardiranje Mostara, po datumima le-  svjetskom ratu 1941-1945., Poginulih i ubije-
          vazduhoplovcima koji su iskočili iz pado-  tenja, po broju bombardera u grupi, satni-  nih stanovnika Carine u agresiji na Bosnu i
          brana iz pogođenih aviona na teren pod   ci i po broju ispuštenih bombi iskazanih u   Hercegovinu 1992-1995., Spisak logoraša sa
          partizanskom kontrolom” – piše A. Kurt.   tonama. Taksativno se navode ciljevi bom-  Carine u logorima HVO-a 1993-1994., zatim
          Zašto? Kurt ističe dva razloga: prvi je razlog   bardiranja u i oko Mostara 15. decembra   člancima: Higijenski zavod – Ratna bolnica
          u bazičnoj postavci “partijsko-partizanske”   1943, 8. januara 1944, 9. januara 1944, 14.   1992-1995., Mrtvara, Dječak Sanel Pošković
          historiografije, koja tvrdi da je oslobođenje   januara 1944. i 2. januara 1944. Zanimljivo   – dvostruki ratni izbjeglica i, najposlije, po-
          Jugoslavije isključivo djelo NOB-a na čelu   je, zaključuje Kurt, da se po “kolektivnom   glavlje Stanovnici mahale Carina 1935–1995.
          s drugom Titom, a drugi je razlog – ma-  sjećanju (…) tvrdi da je Mostar imao veoma
          nipulativni! Sve žrtve trebalo je prikazati   važan vojni značaj, te je radi toga bio skoro   NAJPOSLIJE…
          kao žrtve fašističkog terora, pa i te strada-  svakodnevno izložen udarima savezničke   Iz rečenog je sasvim jasno da knjigu Ah-
          le u ruševinama vlastitih kuća eksplozijom   avijacije”. Autor se upušta u daljnje, kom-  meta Kurta Mahala Carina u Mostaru / Histo-
          bombi bačenih iz savezničkih bombardera.   parativne analize koristeći američke izvore,   rija i razvoj grada smatram izuzetno vrijednim
                                                                               naučnim djelom, posebno snažnim u obra-
                                                                               di tema kojima je naša historiografija igno-
          Istraživanja vezana za mostarski katastar, pronalaženje cijelog      rirala ili je nekim od njih čak i falsificirala
          katastarskog arhiva u Ratnom odjelu Državnog arhiva Austrije,        ciljeve. Tekstovi su potkrijepljeni bogatom
                                                                               i relevantnom literaturom i nizom rezultata
          Ahmet Kurt temeljio je na izvornoj građi nastajaloj poglavito        vlastitih istraživanja u kojima se autor pogla-
          od 1881. do 1884, prvim premjeravanjima zemljišta, mezarišta,        vito služio modelima intervjua i razgovora.
                                                                                  Knjiga obiluje brojnim imenima, neri-
          gradskih površina, ulica i privatnih parcela i popisima vlasnika     jetko poznatih historijskih figura, ali i mase
          kuća, što ovo poglavlje čini prvorazrednim u autentičnom             “običnog svijeta” koji – bez obzira na svoju
                                                                               životnu skromnost – sudjeluju u kreiranju
          smislu i moćnim u smislu korekture zabluda, od krivotvorenih         lokalne i nacionalne historije i, Mostarcima
          naziva toponima, kartografskog uvida u otuđene i uzurpirane          prepoznatljive, one specifične isprepleteno-
                                                                               sti misaonosti, vedrine i humora, od čega je
          “privatne i državne” imovine (zemlje, vakufa, nastambi).             satkan i jedinstveni Duh Grada Mostara.  n



         82  30/4/2021 STAV
   77   78   79   80   81   82   83   84