Page 19 - STAV broj 369

demonstracije. Našli smo se na Vrbanji i onda je zapucalo. Oboje blokadi grada uspjeli doći na miting za mir, na relaciji između
smo pogođeni snajperom, ali ja tada nisam znala da je Muhidin Ilijaša i Visokog, oko 18.00 sati, “naoružana lica” u maskirnim
smrtno ranjen. Metak ga je pogodio pravo u srce. Taksista Mile uniformama sa SDS-ovih barikada pucali su na jedan od auto-
Plakalović me tada spasio. Uzeo me je u naručje i nosio do zgra- busa, uslijed čega je ubijen prosvjetni radnik Novo Kojić iz Va-
de Izvršnog vijeća. Onda me svojim autom prebacio do bolnice. reša, a Niko Pavlić i Juraj Milogović su ranjeni. Nakon što do-
Tamo sam ostala dva mjeseca i tek po izlasku iz bolnice rekli bija informaciju da bi ovaj skup građana mogao krenuti “đuture
su mi da je Muhidin poginuo. Taj dan mi je rekao: ‘Hajdemo s gore na Vraca”, Karadžić prijeti kako će “svi biti pobijeni”, te
ostalim narodom na ulicu.’ Sudbina, valjda. A sada nemam ni- da se to “ne smije i ne može dozvoliti” i “neka ne pokušavaju
kog ni za svađu. Ne mogu da odem na Vrbanja most, obilazim da ulaze u srpsko”.
to mjesto u širokom luku. Želja mi je da se i ime mog Muhidina Građani nisu krenuli prema Vracama, kako se Karadžić
upiše na spomenobilježje na Vrbanja mostu. Zaslužio je barem plašio, nego su ostali pred zgradom Skupštine na Marindvo-
toliko”, poručila je. ru, gdje je oko 14.00 sati došlo do pucnjave od dobro obučenih
snajperista SDS-a, koji su se nalazili u Hotelu “Holiday Inn”,
“MIROVNE” DEMONSTRACIJE što je prouzrokovalo nove žrtve, kada je ranjeno sedam civila.
Epizoda koju svakako ne treba zaboraviti jeste protest za mir Istog dana, na sjednici Predsjedništva SRBiH zaključeno je da
koji se nakon tog 5. aprila 1992. godine pretvorio u otvoreni po- se osnuje državna komisija sa zadatkom da utvrdi sve činjenice
ziv na rušenje legalne, demokratski izabrane vlasti. To bi, da se u i konkretnu odgovornost onih koji su pucali na okupljene gra-
tome uspjelo, dovelo do sasvim sigurnog nestanka države Bosne đane ispred Skupštine, kao i da se “odmah, bez odlaganja” mora
i Hercegovine jer je u to vrijeme legalna vlast, Predsjedništvo i osigurati prekid vatre, s naglaskom da “građani BiH neće sukobe
Vlada RBiH, bila jedina snaga koja je mogla organizirati odbra- nego mir”. Konkretna odgovornost onih koji su pucali na gra-
nu Sarajeva i Bosne i Hercegovine. đane nikada nije utvrđena, iako su pripadnici MUP-a uspješno
U vrijeme dok traju napadi na školu MUP-a, u popodnev- obavili akciju hapšenja snajperista SDS-a u zgradi Hotela “Ho-
nim satima 5. aprila 1992, građani okupljeni ispred zgrade liday Inn”. Preuzimanjem vlasti u dijelovima navedenih sara-
Skupštine RBiH krenuli su u “rušenje” SDS-ovih barikada na jevskih općina, kao i postavljanjem barikada na glavnim prila-
obližnjim Kovačićima. Tada je zapucano na njih iz zgrade pre- zima gradu (Krivoglavci, Stupska petlja, Ilidža, Ilijaš), Sarajevo
duzeća “Dimnjačar” i ubijeno je troje, a ranjeno četvero ljudi, se našlo u opsadi. n
Muhidin Šabanović, Suada Dilberović i Olga Sučić. U isto vri-
jeme pripadnici srpskih paravojnih formacija na građane pu-
caju i na Mostu “Bratstvo i jedinstvo”. U toj je pucnjavi smrt-
no ranjen Miomir Vučijak. Kako piše Merisa Karović-Babić,
demonstranti su provalili u zgradu Skupštine i proglasili “sve-
narodni parlament”.
U zahtjevima “svenarodnog parlamenta” tražene su ostavke
Vlade i Predsjedništva RBiH, hitno sazivanje Skupštine RBiH,
formiranje Vlade nacionalnog spasa i vanredni izbori. Manife-
stacija “Mi smo za mir” trajala je tokom cijele noći, a i narednog
dana, kada se za govornicom smijenilo preko 150 ličnosti iz po-
litičkog ili kulturnog života u zemlji. U Izvještaju koji pukovnik
JNA Zekanović podnosi GŠ OS SFRJ vrlo se pohvalno govori o
ovim aktivnostima građana: “Odbor koji rukovodi ovom mani-
festacijom oko 17.00 časova 6.04. formirao je Vladu nacionalnog
spasa od 15 članova sastavljenih od svih nacionalnosti. Jedan od
zaključaka odbora je da se JNA stavi u službu naroda i da pristu-
pi razoružavanju svih paravojnih formacija”, pod kojima podra-
zumijeva patriotske snage, a što bi u praksi značilo zadržavanje
BiH u sastavu krnje Jugoslavije.
Dok su građani na “zasjedanju parlamenta” u noći s 5. na 6.
april insistirali na ostavci Vlade i raspisivanju vanrednih izbora,
iz pravca Lapišnice, Crepoljskog, Hreše, Mrkovića i Trebevića
granatirano je područje općine Stari Grad, posebno naselje Jar-
čedoli. Omer Behmen, dopredsjednik SDA, poručio je “mitin-
gašima da oni mogu mitingovati koliko hoće, dok četnici silaze
niz Brus”. U sastavu mješovitih patrola koje su narednog dana,
6. aprila, obišle Jarčedole nalazio se i sanitetski pukovnik Mla-
denović iz Komande Druge vojne oblasti JNA, čije su jedinice
učestvovale u granatiranju grada.
Kako je zasjedanje “parlamenta” nastavljeno i 6. aprila, Sa-
rajlijama se pridružuju i građani Zenice, Tuzle, Kaknja, Fojnice i
drugih gradova širom BiH, nakon čega Karadžić naređuje “da se
stopostotno zatvori grad, nikakvi autobusi više ne smiju dolaziti.
Ne smije proći ništa ni iz Semizovca, ni iz Ilijaša, (...) na Krivoglav-
cima moraju ih stopostotno zaustaviti... Nijedan autobus više ne
smije ući u grad, (...) nek’ se zatvore Hadžići, nek’ se zatvori Ilidža”.
Pri povratku autobusa s učesnicima mirovnih demonstracija
iz drugih gradova, koji su prije Karadžićeve naredbe o potpunoj

STAV 1/4/2022 19