Page 56 - STAV broj 315
P. 56

DRUŠTVO





























          Detalj s druženja familije Mehmedović

          najdražih koji su tu ukopani, ali i svih dru-  “Donijeli su i jednu mladu ženu koja je umirući tražila bebu.
          gih poznatih dragih lica, komšija, rođaka,
          prijatelja. Svih onih s kojima sam odrastala   Bila je to moja rodica Mina, koja je prilikom ranjavanja u
          i provela najljepše dane svog života. Skoro   rukama držala malu bebu. Nju su geleri svu izrešetali, a bebu
          na svakom mezarju, koja su nastala poslije
          devedesetih, imam ukopanog nekoga svog.  nijedan nije pogodio. Allahova volja. Govorila je da joj skinu
          Svake godine u julu ili augustu organizira-  prstenje s ruku i da ostave za bebu, a nije ni bila svjesna da
          mo okupljanje familije Mehmedović i na-
          ših prijatelja. Unaprijed odredimo datum i  nema ruku. Poslije agonije koja je trajala cijelu noć, pred zoru
          mjesto okupljanja da bi porodice koje žive   je, u teškim mukama, umrla. Posljednje riječi uputila je svekrvi:
          u Americi i raznim evropskim zemljama
          mogle planirati godišnji odmor u periodu  ‘Čuvajte mi mog Asmira’. Asmir se zvao njen sin kojeg je u
          kad se održava okupljanje. Prouči se tevhid   trenutku kad je granata pala u njihovoj blizini držala u krilu.”
          šehidima i merhumima iz familije Mehme-
          dović, a ostatak dana provedemo u druženju,
          takmičenjima iz raznih oblasti i upoznava-
          nju novih naraštaja. Tako smo 2018. godine,   Ikrar dovu povodom odlaska na hadž upri-  BOŠNJAKINJA U VRIJEME KORONE
          na familijarnom okupljanju, promovirali   ličila sam u rodnom mjestu. Ove godine u   U razgovorima s Nazom Salkić-Meh-
          Porodično stablo familije Mehmedović, koje   susret 1. martu, Danu nezavisnosti, u mek-  medović nezaobilazna je bila i tema našeg
          sam ja sačinila u saradnji s nekoliko mojh   tebu Samari, upriličili smo promociju moje   (ne)snalaženja u vrijeme korone. Posebno
          rođaka. Pored godišnjeg okupljanja, orga-  knjige Ptice bijele. Jednostavno, volim otići   me je zanimalo kako Naza vidi Bošnja-
          niziramo i druženja na izletištu Kličevac.   u moj rodni kraj.”      kinju danas, a posebno u vrijeme pande-
                                                                               mije Covid-19.
                                                                                  “Bošnjakinje su uvijek imale važnu
           IZ NAZINE BIOGRAFIJE                                                ulogu u društvu, a u vrijeme Agresije
                                                                               na BiH i u vrijeme pandemije imale
           Naza Salkić-Mehmedović rođena je 1963. godine u Gornjem Snagovu kod Zvornika.   su posebnu ulogu. U vrijeme pande-
           Osnovnu školu završila je u Kamenici (kao učenik generacije), a Srednju ekonomsku školu   mije Bošnjakinje su, pored redovnih
           u Zvorniku. Još dok je bila učenica osnovne škole pisala je pjesme i kratke priče i uče-  radnih obaveza, prikupljale sredstva
           stvovala na raznim literalnim takmičenjima. Sve što je pisala u tom periodu, kao i njene   i pomagale porodicama u potrebi. U
           diplome, slike i ostale uspomene zapaljeno je u maju 1995. godine, kada su joj četnici   toku mjeseca ramazana dijelile su iftare
           zapalili kuću u kojoj je živjela, kao i kuće njenih komšija. Početak Agresije na BiH zatekao   i pakete u povratničkim mjestima na
           je u Hortucima, Gornja Kamenica, gdje se u januaru 1990. godine udala. Poslije deset   području Medžlisa Zvornik. Organizi-
           mjeseci života u paklu opsade, 31. januara 1993. u koloni prognanika, poslije nadljudske
           borbe protiv vremenskih nepogoda i prijeteće blizine neprijatelja, u ranim jutarnjim satima   rale su učenje hatmi i Jasina šehidima
           prešla je na slobodnu teritoriju u Baljkovici. Sljedećeg je dana iz Baljkovice kamionima   Srebrenice. Bošnjakinje su u svojim
           koji su prevozili prognanike stigla u Tuzlu. Nekoliko mjeseci radila je na poslovima knji-  džematima i medžlisima organizirale
           govođe u Opštini Zvornik, koja je bila izmještena u Tuzlu. Pored posla koji redovno obav-  razne kurseve i radionice, izlete i po-
           lja, bavi se i društveno korisnim radom. Predsjednica je Aktiva žena džemata Dubnica.  sjete povratničkim džematima. Na sa-
           Kažimo na kraju da je povelik broj poginulih njenih najbližih među kojima su njen suprug   mom početku pandemije, u nedostatku
           Halid, dvojica braće, djever... Njen rahmetli Halid ranjen je 17. oktobra 1992, a umro 27.   maski, mnoge žene su se organizirale i
           decembra 1992. godine. Ležao je u ratnoj bolnici u Cerskoj, a po njegovoj posljednjoj   šile maske za djecu i odrasle. Puno toga
           želji, ukopan na mezarju kod džamije u Gornjoj Kamenici.            su radile žene u vrijeme pandemije, a
                                                                               rade i dalje.”                 n



         56  19/3/2021 STAV
   51   52   53   54   55   56   57   58   59   60   61