Page 37 - STAV broj 381
P. 37
Milanković naredili su stanovnicima 923 Hrvata i 308 drugih nesrba, a u nju osuđenima je samo jedan pripadnik “Vu-
muslimanskog sela Lišlje da napuste se doselilo 2.500 Srba.” kova s Vučjaka” – Draža Lakić. Osuđen
svoje domove. Većina seljana je odve- je na 9 godina. Sud je bez razumne sum-
dena u pilanu u Vijaci, gdje su se nala- PRNJAVORSKI ZLOČINCI nje utvrdio da je 18. februara 1993. u selu
zili vojnici JNA i policajci. Dio osoba Od direktnih izvršilaca ratnih zloči- Babanovac, s još dva vojnika, došao pred
zatečenih u pilani u Vijaci sutradan je na na području općine Prnjavor do sada kuću porodice hrvatske nacionalnosti i
pušten na slobodu, dok je približno 250 je u tri presude osuđeno 12 pripadnika zatražio novac. Nije bio zadovoljan onim
do 300 Muslimana ukrcano u autobuse i VRS-a i MUP-a RS-a. Sve presude do- što su mu dali pa ih je počeo tući sve, čak
odvezeno u fabriku cipela ‘Sloga’ u gradu nio je Okružni sud u Banjoj Luci. Među i dvije maloljetne osobe. Tada je vlasnik
Prnjavoru. Ondje su ih čuvali i ispitivali
policajci Srbi. Tukli su ih stražari, lokal-
ni rezervni policajci srpske nacionalno-
sti i vojnici u prolazu kroz tu opštinu.
Zatočenici nisu dobijali nikakvu hranu
osim one koju su im donosili prijatelji i
rođaci. Bili su prisiljeni da obavljaju ra-
zne poslove. Neki od zatočenika su od-
vođeni u SJB u gradu Prnjavoru, gdje su
ih ispitivali i tukli.” Bio je to ropski po-
ložaj, o čemu govori i tačka 949 presude
Radoslavu Brđaninu: “Tokom zatočenja
u ‘Slogi’ zatočenike su slali na rad izme-
đu ostalog i na Milankovićevo imanje. U
takvim prilikama čuvala ih je policija.”
Tačka 503 presude Momčilu Krajiš-
niku govori o napadima na sela: “Stani-
ca javne bezbjednosti je, po naređennju
CSB-a Banja Luka, u junu 1992., zajedno Biljana Plavšić
sa jednom jedinicom TO-a, ‘Vukovima s
Vučjaka’ i još nekim vojnim jedinicama Momčilo Krajišnik
teškom artiljerijom napala Lišnju i još
jedno muslimansko selo, Purače. Za vri-
jeme tog napada Dragan Đurić, poslanik
u Skupštini BiH i skupštini bosanskih
Srba, na radiju je rekao da će za svakog
ubijenog Srbina ubiti 100 Muslimana.
Tokom napada u tom selu razorene su
54 kuće i džamija. Uništena je džamija
i u Puračima. Svjedok Odobašić je na
radiju čuo srpskog kapetana Nedeljka
Davidovića kako se hvali da je porazio
‘balije’ granatiranjem Lišnje i Purača, te
da su ‘Vukovi’ opljačkali i spalili kuće u
tim selima.”
Naredne tri tačke presude Krajišniku
govore o rezultatima tih napada, namje-
rama njihovih planera i postizanju cilja.
Tačka 504: “Od prve polovine 1992. nada- Radoslav Brđanin
lje Muslimani i Hrvati su počeli napuštati
tu opštinu zbog prijetnji Srba. Mogli su
se vidjeti autobusi sa Muslimanima koji
su odlazili iz opštine u pravcu mađarske
granice. Dozvola za odlazak se naplaći-
vala...” Tačak 505: “(...) Dana 23. jula
1992. Krizni štab je odlučio da se osobe
koje su otišle iz te opštine i koje posje-
duju imovinu moraju javiti opštinskim
vlastima do 10. jula ili će se prema nji-
ma postupiti po ‘Odluci Kriznog štaba
Autonomne regije (Krajine)’, što je zna-
čilo da će se njihova imovina proglasi-
ti državnom imovinom i staviti opštini
na raspolaganje.” Tačka 506: “U jednom
izvještaju MUP-a iz maja 1993. kaže se
da je iz opštine otišlo 2.053 Muslimana,
STAV 24/6/2022 37
