Page 21 - STAV broj 230
P. 21

posebno manjina, koje su trebale usvojiti
          nove vrijednosti i svjetonazore. Sve je bilo
          gore time što je JNA vrlo brzo izgubila svoj
          specifični partizanski karakter, a poprimila
          srpski, s dobrim brojem tradicija iz perioda
          vojske Kraljevine Jugoslavije, sve s ekavi-
          com kao službenim komandnim jezikom.
          Taj latentni sukob i dilema između brat-
          stvojedinstvujuće varijante komunističkog
          revolucionarnog internacionalizma i sasvim
          parohijalnog velikosrbizma trajao je unu-
          tar JNA cijeli period postojanja SFRJ (svi
          znamo šta je na kraju odnijelo pobjedu),
          te je bio jedan od razloga zašto su Bošnja-
          ci kao kolektiv bili poprilično neskloni
          odabrati profesionalnu vojnu službu kao
          životni poziv. Ovaj odijum i predrasude
          bili su početkom agresije toliki da borci
          Armije RBiH, najčešće sasvim iracional-
          no, nisu vjerovali bošnjačkim profesio-
          nalnim oficirima koji su pobjegli iz JNA
          ili su bili neskloni vojnom ustrojavanju,
          disciplini i hijerarhiji, pa čak i uniformi-
          ranju ili nošenju opreme poput šljemova.   VANJSKI FAKTORI           Vrlo mali broj Bošnjaka
          No, upravo je postojanje dovoljnog broja   Indikativno je da su ovdašnji promo-
          vojno obrazovanih, a patriotski opredije-  tori i zagovarači pacifizma, kao visokomo-  zaista shvata koliko je bitno
          ljenih ljudi, te kritične mase, ono što je, uz   ralne i progresivne vrline, potpuno iste   posjedovati vlastitu oružanu
          političko jedinstvo i platformu, omogućilo   ideološke grupacije, organizacije i osobe   silu, da smo osuđeni na život
          da Bošnjaci tokom posljednje agresije ne   koje zagovaraju i agende bošnjačke depo-  u trajno neprijateljskom
          budu opet, kao tokom Drugog svjetskog   litizacije, denacionalizacije i identitetske
          rata, svedeni na bezbrojne seoske milicije   dekonstrukcije, a su neki od njih i 1992.   okruženju, da je potrebno
          domobranskih kvaliteta koje će jedna po   godine, u osvit agresije i genocida, zago-  danas prolijevati znoj
          jedna biti uništavane.            varali iste takve ideje. Ovi faktori odlično   (ali i novac) da se ne bi u
            Ipak, ovakvo nesretno historijsko isku-  znaju da je pacifikacija istovremeno i pa-
          stvo i takav poprilično komplicirani od-  sivizacija i žele je Bošnjacima nametnuti   budućnosti prolijevala krv, te
          nos jednog društva spram svega onoga što   u ama baš svakome smislu. Oni znaju da   da je bilo kakav pacifizam na
          predstavlja vojna služba, u svakom kapa-  su razoružano društvo i narod nesposob-  ovim prostorima ništa drugo
          citetu i smislu, vrlo lahko mutira u speci-  ni za odbranu i bez mogućnosti da odbiju
          fičnu formu suicidalnog antimilitarizma   bilo kakav i bilo čiji diktat te da su radi   nego put u smrt i nestanak
          i pacifizma, pogotovo ako se, što je upravo   vlastitog golog opstanka pogodni za be-
          slučaj, potiče i promovira izvana kao neka   skrajne ucjene, nametanja i kompromise.   i relativizira se važnost organiziranja, a
          moralna i visokocivilizacijska vrlina. U   Također im je poznato i da historijski pre-  zatim i oružane borbe protiv agresora te
          tome možda i leži razlog zašto su Bošnjaci   sedani, poput bošnjačke odbrane od agre-  se zasluge za opstanak države pokušavaju
          tako lahko odustali od krvlju plaćene, naj-  sije kroz stvaranje Armije RBiH, dovode   pripisati nekim vanjskim faktorima, a ne
          teže stečene i najveće tekovine odbrane od   do promjene paradigme jednog društva   nastanku i borbi Armije Republike Bosne
          agresije – Armije Republike Bosne i Her-  te sve snage upiru kako bi poništili sva-  i Hercegovine. Dovode se u pitanje pa-
          cegovine. Iz današnje perspektive, to ne-  ku pozitivnu životnu i historijsku lekciju   triotizam, moral, ali i kompetencije svih
          kima izgleda kao greška naših političkih   iz tog perioda. Odatle i njihovi beskrajni   osoba značajnih za taj period. Problemati-
          elita, međutim, one su za to imale prešut-  pokušaji da odbranu od agresije i gotovo   ziraju se gotovo sve akcije i borbe Armije
          nu, a ponekad i glasnu saglasnost čitavog   sve ličnosti vezane za odbranu, pogotovo   RBiH, a neke od njih pokušavaju se staviti
          društva koje je bilo traumatizirano ratom   ideološke neistomišljenike, koje vide kao   ili u kontekst ratnog zločina ili prikazati
          koji nije željelo, društva spremnog da plati   “bošnjačke nacionaliste”, na neki način   kao nepotrebno i uzaludno prolijevanje
          svaku cijenu, čak i za iluziju mira. A sjeti-  unize i uprljaju u očima javnosti i dola-  krvi. Bošnjake se pokušava uvjeriti da –
          mo se da su nam tada trajni mir i zaštitu   zećih generacija putem pokušaja relativi-  pošto je rat navodno počeo kao dogovo-
          obećavale najjače države i vojske svijeta i,   zacije, kriminalizacije, ali i demonizacije.  ren zločinački poduhvat “nacionalista s
          takorekuć, primoravale nas na mir. Da-                               tri strane”, a završio intervencijom veli-
          nas, kada je i najneinformiranijima jasno   NAPADI NA TEKOVINE       kih sila – ustvari nisu ništa sami od sebe
          da je mir ustvari jedno dugo primirje i da   Više je načina na koje se vrše napadi   uspjeli, nisu ništa poduzeli, nisu bili ni-
          su jedine kredibilne snage koje štite Bo-  takve vrste. Pokušava se dovesti u pitanje   kakav subjekt koji je uspio da se sam od-
          snu i Hercegovinu samo one koje Bošnjaci   karakter rata, kako bi se velikosrpska, a   brani nego tek objekt koji se ništa ne pita
          mogu stvoriti, takvo stanje duha izgleda   kasnije i velikohrvatska agresija prikaza-  i kojeg nose struje historije.
          gotovo suludo. Ipak, čak je i danas pacifi-  le kao nekakav “dogovoreni rat”. Uporno   Atakuje se na spomeničku kulturu
          zam aktuelan, štaviše, što je situacija teža,   se izjednačavaju branitelji i agresori da bi   kako bi se iz memorijalizacije javnog pro-
          takve su zablude u većoj modi i više ih se   oružana borba izgubila svoju i moralnu   stora pokušali izbaciti svi detalji koji bi
          promovira.                        dimenziju i praktičnu svrhu. Minimalizira   podsjećali i opominjali na organiziranje i


                                                                                                    STAV 1/8/2019  21
   16   17   18   19   20   21   22   23   24   25   26