Page 71 - BROJ 53/GODINA II/SARAJEVO 10.03.2016.
P. 71
Ta višedimenzionalnost Hardyjevog lika U pravilu su Oskara za najbolju mušku ulogu dobivali etablirani
predstavljački je izazovnija od DiCaprijeve glumci koji su tumačili likove stamenih i nepokolebljivih
uloge nepokolebljive usmjerenosti čovjeka
samo u jednom pravcu i titanski odlučnog muškaraca čija volja ima snagu pokoravanja i čija je snaga
da izvrši isključivo jednu stvar. Naravno, arhetipskog tipa. Čini se da je baš takvom ulogom Leonardo
taj je Glassov cilj moralno opravdan, a DiCaprio zadivio članove Akademije koji nisu mogli ne
njegov je bijes, koliko god bio nadljud- prepoznati sve one simboličke tačke koje američka popularna
ski hiperrealističan, zapravo racionalno
opravdan i emotivno razumljiv. umjetnost toliko voli isticati kao univerzalne vrijednosti
Oskarom za najbolju žensku ulogu na-
građena je talentirana američka glumica društvenih tokova, alkoholizam i nasilje način koji nikada nije bio prakticiran u
Brie Larson, koja je u filmu Soba režisera u porodici. Brie Larson je, tumačeći lik hollywoodskoj filmskoj poetici i insisti-
Lennyja Abrahamsona tumačila lik majke Joy, pokazala Americi koliko je unutraš- ranju na upotrebi krupnog plana kojim
kojoj život prolazi u nevidljivom zatoče- njeg truda potrebno da se očuva privid je intenzivirao psihologizaciju karaktera,
ništvu, jer je zbog siromaštva i preuranje- normalnosti u svijetu koji je postao inti- Inarritu je pokazao da se i eksperimen-
nog majčinstva osuđena da vrijeme provo- mna i emotivna ruina, a njena borba za tiranjem s mjestom filmske perspektive
di zatvorena u sobu. Njeno zatočeništvo minimalnom životnom pristojnošću nije može složiti sasvim koherentna filmska
nije fizičke i represivne prirode, nego je motivirana željom za društvenom afirma- naracija. Njegov film The Revenant iza-
to jedna vrsta frustrirajućeg samozato- cijom nego potrebom da izgradi zdrave zvao je brojne polemike među filmofili-
čenja koje je uzrokovano pomanjkanjem temelje životu svog petogodišnjeg sina. ma i filmskim kritičarima u kojima jedni
samopouzdanja. Brie Larson je, po ocjeni Očekivano i sasvim zasluženo, Oska- hvale njegovu sposobnost koloritne vizu-
kritike, sasvim ubjedljivo prikazala pro- ra za najbolju režiju osvojio je meksičko- alizacije filmskog prostora, a drugi njegov
bleme s kojim se susreće mlada majka u -američki režiser Alejandro Inarritu za pristup upotrebi filmskog jezika tumače
društvu koje promovira slobode, a zapravo maestralno oslikavanje surovosti života u kao ekstravagantnu potrebu za razmeta-
još uvijek robuje predrasudama. Soba je nedirnutoj američkoj divljini i čovjekovoj njem u kojoj ne vide dubljeg smisla osim
film koji govori o američkom siromaštvu potrebi da gradi životni smisao vjerujući zadovoljavanju vlastitih autorskih suje-
i problemima koje ono nosi sa sobom, a kako je pravičnost temelj prava, makar ta. Šta god bila istina, činjenica je kako
kao najveće, autori filma prepoznali su ne- ono bilo oblikovano zakonima osvećiva- je Američka filmska akademija njegov
vidljivu isključenost nepoželjnih iz svih nja. Korištenjem subjektivnog kadra na rad ocijenila kao najzreliji i umjetnički
najuspješniji.
Insistiranje na korištenju subjektiv-
nog kadra u realizaciji filmske priče poe-
tična je poveznica Inarritua i mađarskog
režisera Laszla Nemesa, čiji je film Sau-
lov sin proglašen najboljim filmom koji
dolazi s neengleskog govornog područja.
Nemesova potresna priča o Jevreju koji u
Auschwitzu radi kao član odreda Sonder-
kommando prikazana je u potpunosti iz
njegove subjektivne perspektive, čime je
režiser uspio što vjerodostojnijom učiniti
sliku logora za masovno uništenje. Neme-
sov film tužna je priča o čovjeku koji se
bori s moralnim dvojbama zbog položa-
ja u kojem se našao i najosnovnijeg ljud-
skog nagona za preživljavanjem koji mu
ne dozvoljava da istupi iz odreda i tako
se osudi na trenutnu smrt.
I ove godine, kao uostalom i svake
prethodne, veliki broj odličnih filmova
nije nagrađen od strane Američke film-
ske akademije. Po mišljenju mnogih, naj-
bolji prošlogodišnji film bio je Macbeth
australskog režisera Justina Kurzela, a
njegovo odsustvo čak i u nominacijama
filmski autoriteti doživljavaju kao skan-
dalozan promašaj tijela Akademije. Isti
autoriteti smatraju da je film Georga Mi-
llera Mad Max: Fury Road trebao osvojiti
jednu od nagrada u najprestižnijim ka-
tegorijama, baš kao što su mnogi mišlje-
nja kako je nagrada za najbolji film koji
dolazi s neengleskog govornog područja
uskraćen filmu Mustang turske režiserke
Deniz Gamze Ergüvena. n
STAV 10/3/2016 71