Page 72 - STAV broj 155
P. 72
kultura
Trideset godina od smrti Rejhana Demirdžića
“Gospodin glumac”
Piše: Mirza SKENDERAGIĆ Iako se vjeruje da iza glumaca ne ostaje ništa, za razliku od
projektiranih građevina arhitekata, napisanih književnih djela
“Umjetnik mora dio sebe po- pisaca, ukomponiranih muzičkih nota kompozitora, “gospodin
kloniti svom pozivu – dio svog glumac”, kako su ga sugrađani prozvali, Rejhan Demirdžić u
privatnog života i emocija. Za naslijeđe svom gradu ostavio je mnogo toga. Ostavio mu je
sebe mogu slobodno reći da sam tradiciju, kulturu, umjetnost. Ostavio mu je identitet
pola svog života, svoje ličnosti, individu-
alnosti, poklonio teatru. Zbog toga mi ni- “ćeifa”, prepoznatljiv u govoru, kulturi i Beogradu. Poslije godina “traganja” i
kad nije bilo žao i, kad bih bio u prilici ophođenja i fizičkim gestama. izučavanja “glumačkog zanata”, nostal-
da opet biram, izabrao bih glumu”, re- gija prema rodnom gradu “vraća” De-
kao je svojevremeno Rejhan Demirdžić. DJEČAK KOJI JE SANJAO TEATAR mirdžića u Sarajevo, gdje, zahvaljujući
I zaista, skoro četiri decenije svog života glumcu i režiseru Vasi Kosiću, dobiva
Demirdžić je posvetio glumačkom pozi- Kao sin begovice i age, Rejhan De- angažman u Narodnom pozorištu. Ipak,
vu, promijenivši zauvijek status i značaj mirdžić rodio se 2. januara 1927. godine raznolikost Demirdžićevog glumačkog
ovog umjetničkog izraza u našem druš- u Sarajevu, u kojem je i preminuo 22. au- izraza neće ovog prvaka Drame Narodnog
tvu. Ostvarujući brojne uloge u teatru, gusta 1988. Još je kao dječak sanjao pozo- pozorišta Sarajevo vezati za samu jednu
na filmu, televiziji i radiju, Demirdžić rište, scenu, te se na sve načine pokušavao teatarsku scenu, već će on sarađivati i s
je prezentirao ne samo svu raznovrsnost približiti ostarjelim daskama koje su Rej- tzv. humorističkom scenom, a naposljet-
svog talenta već i beskrajnu moć glumačke hanu značile više od života. U pozorište ku će s Jurislavom Korenićem osnovati
umjetnosti. Također, Demirdžić je jedan je ulazio kroz prozore i provlačio se kroz i Malo pozorište, odnosno današnji Ka-
od prvih bosanskohercegovačkih glumaca podrume samo da bi prisustvovao pred- merni teatar 55.
koji je glumu približio narodu, a dodajući stavama. Uprkos protivljenju šire poro-
veliku dozu intelektualnosti i gospodske dice, poslušao je svoju majku koja mu je Ostvarujući uloge u predstavama Mla-
otmjenosti u pristupu scenskoj umjetno- govorila da “ide za onim što ga vuče”, te dost pred sudom, Pobuna na Kejnu, Dan-
sti, istovremeno je publiku i gledaoce i je naposljetku postao glumac. tonova smrt na “maloj” sceni, te utjelov-
obrazovao i zabavljao. Ostat će upamćen ljujući likove u Sofoklovom Caru Edipu,
i kao umjetnik koji se nije odricao svog Prvu ulogu ostvario je u dječačkim Gogoljevim Mrtvim dušama, Molijerovim
nacionalnog bošnjačkog identiteta, već kratkim pantalonama tokom ratne 1943. Učenim ženama, Shakespeareovoj Bogojav-
je on postao i ostao neodvojiv dio nje- godine, u predstavi Lako je muškarcima re- ljenskoj noći, Držićevom Dundi Maroju,
gove glumačke interpretacije, njegovog žiserke Lidije Mansvjetove, koja je tada Čehovljevom Ivanovu, Demirdžić će se
vodila privatni glumački studio. Uskoro izdvojiti kao glumac nadasve raznolike
je zaigrao u predstavi Mirandolina Karla palete glumačkih interpretacija s izrazitim
Goldonija sarajevskog Narodnog pozo- mogućnostima transformacije i karakte-
rišta, a nakon završetka Drugog svjet- rizacije. Za svoj nemjerljivi doprinos ra-
skog rata, odlazi iz Sarajeva te ostvaruje zvoju scenske umjetnosti u Sarajevu i Bo-
brojne pozorišne uloge kao stalni član sni i Hercegovini, te za spomenute uloge
pozorišta u Šapcu, Titovom Užicu, Nišu
72 22/2/2018 STAV
