Page 131 - Risale-i Nur - Asa-yı Musa
P. 131

BİRİNCİ HÜCCET-İ İMANİYE                                                                                                             133


                  ِ
                                                                   ِ ِ
                ۪و ۪كَلمْلا۪ ِ سانجَلا۪بوغرمْلا۪لوبقمْلَا۪نايبْلا۪ز ِ جعمْلا۪نۤارقْلا۪هتدحو  ۪   فِ ۪
                               ِ
                                         ُ
                َ
                     َ
                                   ُ ْ َ
                                                  َ َ
                                                             ُ ْ ُ
                                                                    َ ْ َ
                                          ُ ْ َ
                                                      ُ ْ ُ
                           َ ْ
                                ُ
             ِ ِ
                 ِ ِ
                          ِ ِ
                                                                        ِ

            ۪ ۪ ت َٓ أم ۪ةنسْلَا ِ بِ۪ماتّحلاْا ۪ ۪ ِ لامَكب ۪ ٍ ِ  ۪ ةقيقد ۪لُ ِّ َ  ۪ ۪   فِ ۪ ِ ك  ِ ِ ۪ هتايٰا ُّ۪لُك۪ءورقمْلَا ۪ ۪ ِ ن َٓ اخْلا ۪و۪ ِ نْلاْا
                                                                       ْ
                                      َ
                                                                 َ
                  َ
                                                  ٰ
                                                                    َ
                         َ ْ
                                 ٰ
                                                       ُ ُ ْ َ
                                                    ِ
                                                                           ِ
                                                                     ِ
                                       ِ
                                                             ِ
          ۪و۪ ِ ناوْكَلاْا۪و۪ ِ ضرَلاْاِ۪راَطقَا ۪ ٰ۪ لع ۪ةيسدقْلا ۪ ۪ هتنَطْلس ۪مئاَّد لا۪ ِ نا ْ نْلاْا۪عون۪نمٍ۪نويْلم
                    َ
                                    ُ َّ ْ ُ
                                   َ
               َ
                               ْ
                                            ُ ُ َ
           َ
                        ْ
                                                           َ
                                                                ِ ْ َ ْ
                                                                         ُ
                                                   ُ َ
            ِ ِ
                     ِ
                                                                    ِ
                                       ِ ِ
          ۪فصن ۪ ٰ۪ لع ۪ةينارونلا۪ةيِونعمْلا۪هتيمكاح ۪ ى راجْلا۪و۪ ِ نامزلا۪و ِ۪راصعَلا ۪ ْا۪هوجو ۪ ٰ۪ لع
                   ُ َّ َ ُّ
                                                       ٰ َّ
             ْ    َ         ُ َّ َ ْ َ  ُ ُ َّ  َ  َ  َ    َ   َ ْ    ُ ُ  َ
                            ِ ِ
            ۪و۪دِهش ۪ اٰذَك ۪و۪..ِ۪ماشتحلاْا ۪ ۪ ِ لامَك ِ ب ۪ارصع۪رشعَ۪ةعبرَا  ۪   فِ ۪  ِ۪رشبْلا۪ ِ سمخ۪و۪ ِ ضرَلاْا
            َ َ َ
                                                                ُ ُ َ
                                    ٰ
                     َ
                                                          َ َ
                                        ً ْ َ َ َ َ َ َ ْ
                                                                        ْ
                           َ ْ
                     ِ ِ
                  ِ
                                                   ِ ِ
                                                                    ِ
                                                          ِ
                                   ِ ِ ِ
              ۪ ۪و  ِ ۪ ةيِهٰل ْ لاا ۪ةينارونلا ۪ ِ ِ ۪ هتايٰا ۪ ۪ قافتاب  ۪ ۪و ِ  ِ ۪ ةيِو ام ۪ سلا ۪ةيسدقْلا۪هِروس۪عامجا ِ ب۪نهرب
                      َّ َ ُّ
                                                   َّ ْ ُ
                                                            َ
                                               َّ ٰ
                                                               ِ َ ْ
                                                                      َ َ ْ َ
                                           َّ َ
                َّ َ
                                     ٰ ِّ
                                ٰ
                                                             ُ
                   ِ
                                                                ِ
           ۪ ِ نايعْلا۪و۪ةدهاشمْلاب ۪ ِ ِ  ۪ هِراثٰا  َ ٰ  ۪ ۪و  ِ ِ ۪ هتارمث  َ َ َ  ۪ ۪و  ِ ِ ِ  ٰ َ  ِ۪قباَطت ِ ب۪و ۪ ِ ۪ هِراونَا ۪و۪هِر ارسَاِ۪قفاوت ِ ب
                                          ۪ هقءاقح
                                                                        ُ َ َ
                                                            ٰ
             َ َ
                                                               َ ْ
                                     ٰ
                                                     َ َ
                 َ َ َ َ ُ
                                                  ُ
                                                                   َ ْ
              denilmiştir.
              Sonra, bir fakir insana değil fâni ve muvakkat bir tarlayı, bir haneyi,
           belki koca Kâinatı ve dünya kadar bir Mülk-ü Bâkiyi kazandıran ve bir
           fâni adama ebedî bir hayatın levazımatını bulduran ve ecelin darağacını
           bekleyen  bir  bîçareyi  i'dam-ı  ebedîden  kurtaran  ve  Saadet-i
           Sermediyenin  Hazinesini  açan  en  kıymetdar  Sermaye-i  İnsaniyenin
           İman olduğunu bilen mezkûr misafir ve hayat yolcusu, kendi nefsine
           dedi ki:

              "Haydi, ileri! İmanın hadsiz mertebelerinden bir mertebe daha ka-
           zanmak için Kâinatın heyet-i mecmuasına müracaat edib, o da ne diyor,
           dinlemeliyiz;  Erkânından  ve  eczasından  aldığımız  Dersleri  tekmil  ve
           tenvir etmeliyiz." diye, Kur'andan aldığı geniş ve ihatalı bir dûrbün ile
           baktı, gördü:

                  Bu Kâinat, o kadar manidar ve muntazamdır ki; mücessem bir
           Kitab-ı Sübhanî ve cismanî bir Kur'an-ı Rabbanî ve müzeyyen bir Saray-
           ı Samedanî  ve  muntazam  bir  Şehr-i Rahmanî   Suretinde   görünüyor
   126   127   128   129   130   131   132   133   134   135   136