Page 136 - Hayatın Gerçek Kökeni
P. 136

HAYATIN GERÇEK KÖKEN‹

             canl›n›n deniz ortam›nda geçirmesi gereken adaptasyonlar dikkate al›nd›-
             ¤›nda, böyle bir geçifl için "imkans›z" kelimesinin bile yetersiz kald›¤› gö-
             rülür. Böyle bir geçiflte evrim süreci içinde ara basamaklardan herhangi bir
             tanesinin bile eksikli¤i, canl›n›n yaflamas›na izin vermeyecek ve evrim sü-
             recini durduracakt›r.
                 Deniz memelilerinin su ortam›na geçerken sahip olmalar› gereken
             adaptasyonlar flöyle s›ralanabilir:
                 1- Suyun Korunumu: Deniz memelileri su ortam›nda yaflamalar›na
             ra¤men, su ihtiyaçlar›n›, bal›klar gibi, yani tuzlu sudan faydalanarak gide-
             remezler. Yaflamak için tatl› suya ihtiyaçlar› vard›r. Deniz memelilerinin su
             kaynaklar› pek iyi bilinmemesine ra¤men, su ihtiyaçlar›n›n büyük k›sm›-
             n›, okyanustaki tuz oran›n›n üçte biri kadar tuz içeren canl›lar› yiyerek
             sa¤lad›klar› düflünülmektedir. Bu kadar k›t su kaynaklar›na sahip deniz
             memelileri için, suyun azami derecede korunmas› ve tasarruf edilmesi son
             derece önemlidir. ‹flte bu nedenle deniz memelileri, develerde görülen su
             korumas› mekanizmalar›na sahiptir. Ayn› develer gibi deniz memelileri de
             terlemez. Böbrekler, üreyi insanlardan çok daha iyi bir flekilde konsantre
             ederek onlara su kazand›r›r. Böylece su kayb› en aza indirilmifl olur. Sudan
             tasarruf en küçük detaylarda bile kendini gösterir. Örne¤in anne balina
             yavrusunu peynir k›vam›ndaki çok yo¤un bir sütle besler. Bu süt insan sü-
             tünden on kez daha ya¤l›d›r. Sütün bu derece ya¤l› olmas›n›n birtak›m
             kimyasal sebepleri vard›r. Ya¤, yavru taraf›ndan vücuda al›nd›ktan sonra
             ifllenirken yan ürün olarak su a盤a ç›kar. Böylece anne, en az su kayb›yla
             yavrusunun su ihtiyac›n› gidermifl olur.
                 2- Görme ve Haberleflme: Yunuslar›n ve balinalar›n gözleri farkl›
             görmelere imkan verecek flekildedir. Suyun alt›nda ve üzerinde ayn› mü-
             kemmellikte görebilirler. (Oysa baflta insan olmak üzere ço¤u canl›, ›fl›¤›n
             k›r›lmas›ndaki farkl›l›klar nedeniyle, kendi do¤al ortam›n›n d›fl›nda iyi
             göremez.) Bir yunus, suyun 6 metre kadar üstüne z›playabilir ve kendisi
             için havada tutulmakta olan bir yiyece¤i çok büyük bir hassasl›kla alabilir.
                 Deniz memelilerinin gözü ile kara canl›lar›n›n gözü aras›ndaki fark-
             lar flafl›rt›c› derecede detayl›d›r. Karada gözü bekleyen tehlikeler, fiziksel
             darbeler ve tozdur. Bu nedenle kara hayvanlar›n›n göz kapaklar› vard›r.
             Su ortam›nda ise en büyük tehlikeler tuz oran›, derinlere dalarken meyda-
             na gelen bas›nç ve deniz ak›nt›lar›n›n oluflturdu¤u hasarlard›r. Ak›nt›larla



                                              134
   131   132   133   134   135   136   137   138   139   140   141