Page 595 - Risale-i Nur - Şualar

Onbeşinci Şua

Elhüccetüzzehra

İ K İ M A K A M D I R

[Bu Ders zahiren küçük, Hakikaten pek büyük ve çok kuvvetli
ve çok geniş bir Risaledir. Hem benim Tefekkürî hayatımın,
hem Nur'un tahkikî hayat-ı maneviyesinin İlmelyakîn, Aynel-
yakîn ittihadından çıkan bir Meyve-i İmaniye ve firdevsî bir
Semere-i Kur'aniyedir.]

Said Nursî

B İ R İ N C İ M A K A M
ÜÇ KISIMDIR

[Yirminci Mektub'un Hülâsat-ül Hülâsası, Üçüncü Medrese-i
Yusufiye'de verilen Dersin Birinci Kısmı'dır.]

۪
۪ ِ
ِ
۪
ي عت َ نَ هب َ ۞ و ميح َّ رلا ِنمح رلا ِ للّٰا ِمبِ
ه
َ ُ
َّ ٰ ْ
ْ
ْ
Afyon hapsinde onbir ay tecrid-i mutlakta bulunduğuma dair
Mahkeme-i Temyiz'e yazdığım istida bahanesiyle otuzbeş sene İnzivada,
hususan gecelerde dünyayı unutmakta bulunan ve garazkârane tarassudlarla
yirmiüç sene sıkıntı çekmesinden İnsanlardan tevahhuş edib yalnız tek
başına kalarak, hizmetçisinden ve Nur Dersini iştiyakla arzulayandan başka
kimse ile bir saat beraber bir yerde bulunmasından çok sıkılan benim gibi
bir bîçareyi, beşinci koğuşa cebren nakil ve Kardeşlerimin yanıma gelme-
lerini yasak ettiler. O kalabalık içinde yaşayamayacağım diye çok telaş
ederken, birden bir alâmet-i hiddet ve gadab olarak soğuk o derece
şiddetlendi ki; eğer o eski yerimde kalsa idim, hiç dayanamayacaktım. O
zahmet, benim hakkımda Rahmete döndü.