Page 149 - Tapınak Şövalyeleri

Harun Yahya

Hiçbir metafizik intikal devresine lüzum has›l ol-
madan do¤rudan do¤ruya ‹slaml›ktan Pozitivizme
geçerken, Müslümanlar, din inanc›yla ve hümanite anla-
y›fl› ile evrensel muzafferiyeti sistemlefltirecek olan büyük
peygamberlerine mahsus ola¤anüstü de¤erde yüksek fikirlerinin
gerçek devamc›lar›n› anlamakta gecikmeyeceklerdir.

Müslümanlar böylelikle esasen faydas›z olan bir siyasi birlik fikrinden vaz-
geçerlerse Osmanl› ‹mparatorlu¤u'nun lüzumlu görünen da¤›l›fl›ndan üzüntü
duymayacaklar, tersine olarak, geçici hakimiyetlerinin vermifl oldu¤u kazançlar›n›
s›n›rlayan sosyolojik kanun tatbikat›n› görmüfl olacaklard›r.

Ayn› zamanda Osmanl› flefleri hala kendilerinden daha az mütecanes bir devletin
müstakbel istilalar› ile ilgili ve kendili¤inden bir da¤›lmaya tamamen boyun e¤mifl
olarak hayali de olsa felaketli ve korkunç endiflelerden milletlerini kurtulmufl göre-
ceklerdir. Politik tesirler, ancak ‹slam dininin temel ruhuna göre, umumi efkar›n ve
örflerin beraberli¤ini sa¤lamak ve sa¤lamlaflt›rmak gayesine mutaf oldu¤u içindir
ki, Osmanl›lar yak›n bir gelecekte Tanr› yerine hümaniteyi benimsemek sureti ile
bu büyük gayenin hedefine en k›sa yoldan ulaflaca¤›n› göreceklerdir. 61

Comte'un Mustafa Reflit Pafla'ya yazd›¤› bu metindeki telkinler son derece dik-
kat çekicidir: Osmanl› halk›n›n ‹slam'› b›rak›p din olarak pozitivizmi benimsemesi

tavsiye edilmekte, böylece "faydas›z olan siyasi birlik fikrinden", yani Osmanl›'n›n
ve dünya Müslümanlar›n›n birli¤i düflüncesinden vazgeçecekleri ümid edilmekte-
dir. Comte, Osmanl› halk›na "Allah yerine hümaniteyi" benimsemelerini de tavsi-
ye etmektedir ki bu, masonlu¤un temel felsefesi olan "seküler hümanizm" adl› çar-
p›k inan›fl›n bir ifadesidir. (Seküler hümanizm için bkz. Harun Yahya, Global Ma-

sonluk, 2002)
Comte'un sat›rlar›nda geçen bu telkinlerin son derece ak›l d›fl› oldu¤u ise kolay-
l›kla görülebilir. Tüm insanlar Allah'›n yaratt›¤› ve dolay›s›yla O'na karfl› so-

rumlu olan kullard›r. ‹nsanlar›n Allah'tan yüz çevirerek "hümanite"yi, yani
birbirlerini bir yaflam gayesi haline getirmeleri ise, toplu bir cehalet ve
aldan›fltan baflka bir fley de¤ildir. Peygamberler tarih boyunca bu
cehaletle savaflm›fllard›r. Kavmine "Ey kavmim, sizce benim
yak›n-çevrem, Allah'tan daha m› üstündür ki, O'nu ar-

kan›zda-unutuluvermifl (önemsiz) bir fley edindi-

147