Page 378 - Risale-i Nur - Mektubat
P. 378
380 MEKTUBÂT
[Sözler'in tebyizinde kıymetdar Hizmeti sebkat eden muallim
Ahmed Galib'in fıkrasıdır.]
"Elde Kur'an gibi Bürhan-ı Hakikat varken
Münkiri ilzam için gönlüme sıklet mi gelir."
Sözün özdür ey Can, tekellüf değil!
Ledün İlminin Zübde-i Pâkidir
Bu, sümmettedarik tasannuf değil!
Bu bir Hikmet-i Nur-u İrfandır
Ki ehva ve lağv ve tefelsüf değil!
Müzekki-i Nefs ve Musaffi-i Ruh
Mürebbi-i Dildir, tasavvuf değil!
O Sözler bütün Marifet Şemsidir;
Sözüm doğrudur, bir teellüf değil!
İçin Nurudur, lafza akseylemiş;
Bir-iki satırda teradüf değil!
Mutabık lafızlar birbirine;
Bu aslâ tasannu', tesadüf değil!
Dizilmiş Nizamla bütün Harfleri
Tevafuktur, aslâ tehalüf değil!
Bu bir Cilve-i Sırr-ı İ'cazdır;
Ki Kur'andandır, tecevvüf değil!
Bu hüsn-ü tesadüf güzeldir güzel,
Bu babda ne dense tezauf değil!
Said-i Bediüzzaman-ı Nursî
Beyanı bedi'dir, taattuf değil!
Teselliye ermemiş Elinde Kalem,
Eder arz-ı dîdar, taharrüf değil!
Tevafuk, Sözünde ona çok mudur?
Tefevvuk, Onun için teşerrüf değil!
İsabet buna savb-ı Hak'tan gelir,
Bu kasdî değildir, tasarruf değil!
Bunu görmeyen bed nazarlar için,
Telehhüf derim ben, teessüf değil!
Ki var manevî hayretim galiben,
Beyanım bu yolda tazarruf değil!
