Page 289 - Risale-i Nur - Barla Lahikası

BARLA LÂHİKASI 291

(Husrev'in fıkrasıdır)

Aziz Üstadım!
ِ

ت
Cemaziye-l Âhir ayında vuku bulan ث تنا بكاوَكلا اذا ِ و
َ َ ْ
َ
َ
َ ْ َ ْ
ُ
Âyetinin ifade ettiği hâlâtın bir nümunesini izah eden Hâdisat-ı
Semaviye ile, Kur´ân'ın Semasında parlayan Lafza-i Celal yıldızlarının
acib ve tatlı Tevafuklarını Ders veren o kıymetdar Mektubunuzu, Hâfız
Ali Kardeşimiz de dâhil olduğu halde Re'fet, Bekir, Lütfü, Rüşdü,
Keçeci Mustafa Efendi ve Ağabeyim Ali Efendi ile beraber okuduk. O
gece meclisimiz pek tatlı idi. Hâdisat-ı Semaviyeyi hayret ve taaccüble
ve pek büyük bir sevinçle karşılayarak, Mele-i A'lânın Bayramlarına biz
de iştirak etmiştik. Nasılki bu Hâdise-i Semaviyenin birinci defa vukuu,
(başta insan suretinde yapılmış hubel tabir ettikleri büyük putlarıyla 360
putu ilah kabul eden) müşrikîn-i kureyş'in helâkine netice vermişti.

ا للّٰ ءآش ِ ا ن bu ikinci vuku'da ondördüncü Asr-ı Muhammedîde
ُ َ ه ْ َ
ve avrupa terakkiyatı ile iftihar ettiği ve yirminci asır namını alan bu
günde, ehl-i fetretin putperestliğinin daha feci' bir surete giren
suretperestliğinin kökü kesileceğini, bize ilân ediyordu.

Bu ilân, Ümmet-i Merhume-i Muhammediyeye pek güzel ve pek
hayırlı bir Fütuhatı hazırladığını hatırlatarak, mahzun Kalblerimizi
şenlendirmiş, ağlayan yüzlerimizi güldürmüş, gamnâk çehrelerimize
beşaşet serpmişti. Dimağımızda Asr-ı Saadetin o cazibedar Hayatını
canlandırmış, güya maziyi istikbale çevirerek, bir müddet o Âlemde ve
o nezih Ruhlu, ulvî düşünceli insanlar arasında yaşatmıştır.

Sâniyen: Lafza-i Celal'in manidar ve münasebetdar Tevafukatını
temaşaya koyulduk. Bu Tevafukat, ihtiyarsız nazarımızı kendisine
çeviriyordu. İrae edilen kısımlar ve tevazün ettirilen adedler, o kadar
şirin idi ki, okurken Kalbimize serinlik, Dimağımıza bir inkişaf,
Ruhumuza bir gıda veriyordu...

Dikkatimizi artırmak için, yan yazı ile yazılan Kur´ân-ı Kerim'in
150'inci sahifesine kadar 7, 8 adedler Tevafukatını muhafaza ederek 51
defa gelmesi, Mektubun nihayetini asel (bal) ile bağlıyordu. Ne kadar
garibdir ki, bu rakamların hem yazılmaları birdir, hem sırada
Kardeşlikleri birdir ve hem de sahifede gösterdikleri rakamla
Tevafukları birdir.