Page 138 - Hz. Musa (as)
P. 138
HZ. MUSA (AS)
teli müzik setini düşünün. Sesi kaydettiğinde mutlaka sesin bir kısmı kay-
bolur veya az da olsa mutlaka parazit oluşur veya müzik setini açtığınızda
daha müzik başlamadan bir cızırtı mutlaka duyarsınız. Ancak insan vücu-
dundaki teknolojinin ürünü olan sesler son derece net ve kusursuzdur. Bir
insan kulağı, hiçbir zaman müzik setinde olduğu gibi cızırtılı veya parazitli
algılamaz; ses ne ise tam ve net bir biçimde onu algılar. Bu durum, insan ya-
ratıldığı günden bu yana böyledir. Şimdiye kadar insanoğlunun yaptığı hiç-
bir görüntü ve ses cihazı, göz ve kulak kadar hassas ve başarılı birer algıla-
yıcı olamamıştır. Ancak görme ve işitme olayında, tüm bunların ötesinde,
çok büyük bir gerçek daha vardır.
Bey nin İçin de Gö ren ve Du yan Şu ur Ki me Ait tir?
Beynin içinde, ışıl ışıl renkli bir dünyayı seyreden, senfonileri, kuşların
cıvıltılarını dinleyen, gülü koklayan kimdir?
İnsanın gözlerinden, kulaklarından, burnundan gelen uyarılar, elektrik
sinyali olarak beyne gider. Biyoloji, fizyoloji veya biyokimya kitaplarında bu
görüntünün beyinde nasıl oluştuğuna dair birçok detay okursunuz. Ancak, bu
konu hakkındaki en önemli gerçeğe hiçbir yerde rastlayamazsınız: Beyinde,
bu elektrik sinyallerini görüntü, ses, koku ve his olarak algılayan kimdir?
Beynin içinde göze, kulağa, burna ihtiyaç duymadan tüm bunları algı-
layan bir şuur bulunmaktadır. Bu şuur kime aittir?
Elbette bu şuur beyni oluşturan sinirler, yağ tabakası ve sinir hücrele-
rine ait değildir. İşte bu yüzden, herşeyin maddeden ibaret olduğunu zan-
neden Darwinist-materyalistler bu sorulara hiçbir cevap verememektedirler.
Çünkü bu şuur, Allah'ın yaratmış olduğu ruhtur. Ruh, görüntüyü seyretmek
için göze, sesi duymak için kulağa ihtiyaç duymaz. Bunların da ötesinde dü-
şünmek için beyne ihtiyaç duymaz.
Bu açık ve ilmi gerçeği okuyan her insanın, beynin içindeki birkaç san-
timetreküplük, kapkaranlık mekana tüm kainatı üç boyutlu, renkli, gölgeli
ve ışıklı olarak sığdıran yüce Allah'ı düşünüp, O'ndan korkup, O'na sığın-
ması gerekir.
136