Page 542 - Yaratılış Atlası 3. Cilt

Tüm bu uzmanlar›n sözleri at serisiyle ilgili iddialar›n çürüklü¤ünü aç›kça ortaya koymaktad›r. Oysa
günümüzde bile at serisi hala dünyan›n dört bir yan›nda müzelerde insanlara gösterilmekte ve kendileri-
ne at›n evrimle ortaya ç›km›fl bir tür oldu¤u masal› anlat›lmaktad›r. Ancak ne ilginçtir ki, bilimi halka ta-
n›tmak ve sevdirmek amac›yla oluflturulan bu binalarda sergilenen fley, gerçekte bilim tarihinin en büyük

yan›lg›lar›ndan biridir. Bu insanlar›n bakt›klar› fley asl›nda on y›llarca önce y›k›lm›fl bir Darwinizm hura-
fesinin sembolünden baflka birfley de¤ildir.

At›n Bacaklar›yla ‹lgili Körelme ‹ddialar› ve Gerçekler

At›n t›rnaklar›n›n zamanla azald›¤›n› iddia eden evrimciler, günümüz at›n›n bacaklar›nda görülen k›y-
m›k kemiklerini bu iddialar›na dayanak olarak göstermektedirler. Buna göre sözde evrimsel süreçte üç

adet olan t›rnak, çekilerek günümüz at›n›n baca¤›ndaki k›ym›k kemiklerini oluflturmufllard›r. Oysa k›ym›k
kemikleri, evrimcilerin iddia etti¤i gibi körelmifl bir organ de¤ildir. K›ym›k kemiklerinin bacak kemi¤ini
sa¤lamlaflt›rarak h›zl› koflu s›ras›nda artan bas›nc› azaltmada rol oynad›¤› bilinmektedir. Ayr›ca çeflitli kas-
lar buraya tutunmaktad›r. Di¤er yandan, at yürürken a¤›rl›¤›n› karfl›layan, hayati önemdeki elastik bir ku-
flak fleklindeki anatomik ba¤› koruyan, bir oluk oluflturmaktad›r. 139

Atlar›n baca¤› mükemmel bir yarat›l›fl delilidir. Frans›z Bilimler Akademisi Eski Baflkan› Pierre-Paul
Grassé, at toyna¤›ndaki üstün özellikleri biraz teknik bir dille anlatt›ktan sonra, bunun rastlant›sal bir sü-
reçte sa¤lanamayacak bir süreklilik gösterdi¤ini belirtmifltir. Buna göre at›n baca¤›ndaki eklemlerin oluflu-

munda, bas›nç azalt›c› yast›klarda, hareketi kolaylaflt›ran ya¤larda, anatomik ba¤larda ve kemiklerin yap›-
s›nda üstün bir yap› göze çarpmaktad›r:

[At toyna¤›], üçüncü parmak kemi¤ini koruyacak flekilde baca¤a tutturulmufl vaziyette bulunur ve kimi zaman
a¤›rl›¤› bir tonu geçen bas›nçlar› kauçuk ya da yaya sahip olmaks›z›n azaltabilir. Bu sadece tesadüfle ortaya
ç›km›fl olamaz: toynak yak›ndan incelendi¤inde birçok organik yenilik ve uyumu birarada bar›nd›rd›¤› görü-

lür. Boynuzumsu maddeden yap›lm›fl olan yüzey, yani dik keratofil lamina, keratojen tabakan›n podofil lami-
nas›yla birleflir. Kemiklerin s›ral› uzunluklar›, bunlar›n eklem oluflturacak flekilde biraraya getirilifli, eklemsel
yüzeylerin k›vr›m ve flekilleri, kemiklerin yap›lar› (kemikli tabakalar›n yönelimi ve ayarlanmas›); anatomik
ba¤lar›n, muhafazal› ve kaygan tendonlar›n, tampon yast›klar›n, sandal kemi¤inin, ya¤lay›c› serom s›v›s›na sa-

hip sinoviyal zarlar›n varl›¤›… Bunlar›n tümünün inflas›nda, özde kaotik ve eksik olan rastgele olaylar›n
üretip muhafaza edemeyece¤i bir süreklilik görülür. Bu tan›mda, uyumlar›n çok daha etkileyici oldu¤u genel
yap›n›n detaylar›na da girmiyorum; bunlar tek toy-
nakl› bacaklardaki h›zl› hareketin mekani¤inde orta-
Bat› ‹skoç adalar›nda
ya ç›kacak problemlere çözümler sa¤lar. 140
yetiflen da¤l›k bölge
Grassé'nin bu ifadeleri at›n baca¤›n›n ne ka- ponileri.

dar mükemmel bir yap›ya sahip oldu¤unu aç›k-
ça ortaya koymaktad›r. Ancak at›n bacak tasar›-
m› hakk›nda bilinenler, Grassé'nin döneminde-
kilerle s›n›rl› de¤ildir. Yak›n dönemde at›n ba-

ca¤› üzerinde yap›lan çal›flmalardan biri
özellikle dikkat çekicidir.
Florida Üniversitesi'nden araflt›rmac›-
lar, 2002 y›l›nda gerçeklefltirdikleri bir çal›fl-

mada, atlar›n baca¤›ndaki bir kemikte (üçüncü
metakarp kemi¤i) son derece özel bir yap› oldu¤u-
nu keflfetmifllerdir. Buna göre, yaklafl›k 25 cm. boyun-
daki kemik üzerinde yer alan ve kan damarlar›n›n geçi-

Atlar kendi içlerinde genifl bir varyasyon kapasitesine sahiptirler ve nite-
kim bugün yap› ve boyut aç›s›ndan son derece farkl› at cinsleri yaflamak-
tad›r. At serileri oluflturan evrimcilerin yan›lg›s›, bu farkl› cinslerin fosille- Shetland ponileri,
rini sözde evrimsel bir s›ralama gibi göstermeye çal›flmak olmufltur. en küçük atlard›r.

540 Yarat›l›fl Atlas› Cilt 3