Page 538 - Yaratılış Atlası 3. Cilt
P. 538
Günümüzde at serisi
evrimciler aç›s›ndan ta-
mamen umutsuz de-
nebilecek bir durum-
dad›r. Çünkü at›n
sözde evrimsel atalar›-
n›n ayn› dönemde, hat-
ta yanyana yaflad›¤› or-
taya ç›km›fl, böylece
do¤rusal ata-soy iliflki-
siyle aç›klanmas› müm-
kün olmayan bir durum
söz konusu olmufltur. Ay-
r›ca atlar›n difl ve kemik
yap›lar›nda bu seriyi ge-
çersiz k›lan birçok özellik
belirlenmifltir. Tüm bunlar›n
Bir müzede bulunan bu at serisi di¤erleri gibi de¤iflik devirlerde de¤iflik co¤rafyalarda
ortaya koydu¤u aç›k bir gerçek
yaflam›fl çeflitli hayvanlar›n tarafl› bir bak›fl aç›s›yla, keyfi olarak birbiri ard›na dizilme-
vard›r. At serisine oturtulan can-
siyle oluflturulur. At›n evrimi senaryosunun fosil kay›tlar›nda hiçbir dayana¤› yoktur.
l›lar aras›nda evrimsel bir iliflki
bulunmamaktad›r. Bu türler de, di¤er tüm canl›larda oldu¤u gibi, fosil tabakalar›ndan aniden ortaya ç›k-
maktad›r. Nitekim evrimciler de tüm çabalar›na ra¤men bu türler aras›nda geçiflsel özellikler göstereme-
mifllerdir. Kesin olan gerçek, at serisinin bir hurafeden ibaret oldu¤udur. fiimdi Darwinistlerin bir dönem
›srarla öne sürdükleri at serisiyle ilgili tutars›zl›klara daha yak›ndan bir göz atal›m.
At Serilerindeki Tutars›zl›klar ve Evrimcilerin ‹tiraflar›
Evrimcilerin müze ve ders kitaplar›nda yans›t›lan tablonun aksine, at serisi birçok kriter aç›s›ndan tu-
tars›zd›r. Öncelikle evrimciler, serinin bafllang›c› oldu¤u ileri sürülen Eohippus (veya di¤er ad›yla Hyracot-
herium)'un, toynakl›lar›n sözde atas› kandilartlarla (condylarth) aras›nda hiçbir ba¤lant› kuramamaktad›r-
lar. 130
Daha sonra at serileri içindeki tutars›zl›klar gelir. Bu seriye dahil edilen canl›lar›n baz›lar›n›n, birarada
yaflad›¤› ortaya ç›km›flt›r. Bununla ilgili çarp›c› bir haber, National Geographic dergisinin Ocak 1981 say›s›n-
da yay›nlanm›flt›.
Habere göre araflt›rmac›lar, ABD'nin Nebraska eyaletinde, bir volkan patlamas› sonucu aniden lav al-
t›nda kalm›fl ve iskeletleri günümüze kadar korunmufl binlerce canl›n›n fosillerini ele geçirmifllerdi. Fosil-
lerin yafl› 10 milyon y›ld›. National Geographic'te yay›nlanan bu haber, at›n evrimi senaryolar›yla ilgili çar-
p›c› bir belge oluflturuyordu. Çünkü resimleri yay›nlanan bu canl›lar aras›nda üç t›rnakl› ve tek t›rnakl› at-
lar›n birarada bulundu¤u görülüyordu. 131 Bu bulgu at serisindeki fosillerin birbirlerinden evrimleflti¤i id-
dias›n›n çarp›kl›¤›n› ortaya ç›kar›yordu. Ayn› dönemde ve ayn› co¤rafyada yaflam›fl bu canl›lar hem evrim
kan›t› olabilecek hiçbir geçifl göstermiyor, hem de evrimsel ata-torun gibi gösterilen canl›lar›n gerçekte ay-
n› dönemde yaflad›¤›n› ortaya koyuyordu. Bu keflif, evrimcilerin y›llarca ders kitaplar›nda ve müzelerde
propagandas›n› yapt›klar› at serisinin tamamen hayalgücü ve önyarg›lara göre oluflturuldu¤unun yeni bir
göstergesiydi.
Darwinizm ad›na daha da büyük bir tutars›zl›k, Mesohippus ve sözde atas› aras›nda da mevcuttur. 1999
y›l›nda yay›nlad›¤› Icons of Evolution (Evrimin ‹konlar›) isimli kitab›yla Darwinizm'e getirdi¤i elefltirilerle
tan›nan Jonathan Wells, Miohippus'un fosil kay›tlar›nda gerçekte Mesohippus'tan önce ortaya ç›kt›¤› halde
ondan sonra da türünü devam ettirdi¤ini yazar. 132
‹lginç bir flekilde, bizzat O. C. Marsh'›n kendisi, o dönemde Güneybat› Amerika'da yaflayan üç t›rnak-
536 Yarat›l›fl Atlas› Cilt 3
