Page 414 - Risale-i Nur - Lem'alar
P. 414

FİHRİST                                                                                                                              417


                                                                     Sahife No:

                 YİRMİÜÇÜNCÜ  DEVA:  Hastalık,  gurbette  ve  kimsesizlikte
          bulunduğu  zaman,  o  kimsesizliği  cihetiyle,  kendine  en  katı  kalblerin  dahi
          rikkatini     celbettiğini ;    ve     Kur'anın     bütün     Surelerinin     başlarında

          ميح َ  ا   رل ۪    ىنمح َ ٰ ْ    َا ل   ر  Sıfatıyla Kendini bize takdim eden ALLAH, bir Lem'a-i

          Şefkatıyla,  umum  yavruların  yardımına  vâlidelerini  koşturduğunu;  ve  her
          baharda,  bir  Cilve-i  Rahmeti  ile  Nimetlerini  bize  gönderdiğini;  ve  o
          Nimetlere nail olmak, İman ve İntisabla ve Onu tanımakla olduğunu; ve o
          gurbet ve kimsesizlikteki hastalık ise, Cenab-ı Hakk'ın Nazar-ı Merhametini
          celbettireceğini, ehemmiyetli haber verir.

                 YİRMİDÖRDÜNCÜ  DEVA:  Masum  çocuklara  ve  masum  gibi
          ihtiyar hastalara bakan ve hizmet edenlerin hakkında uhrevî büyük bir ticaret
          olduğunu;  ve  o  nazik  çocukların  hastalıkları,  ileride  hayat-ı  dünyanın
          dağdağalarına  tahammül  için  birer  Şırınga-i  Rabbaniye  olduğunu;  ve  o
          Şırıngalardan  gelen  Sevab  ve  Ücret,  onlara  bakanların  ve  bilhassa
          vâlidelerinin Defter-i A'maline yazıldığını; ve bu Hakikatın Ehl-i Hakikatça
          meşhud  olduğunu;  ve  bilhassa  ihtiyar  peder  ve  vâlide  ve  akraba  gibi
          ihtiyarların Dualarını almak, Âhiretin Saadetine medar olduğunu; ve onlara
          bakanların  da,  ileride  kendi  evlâdlarından  aynı  vaziyeti  göreceğini  ve
          bakmadıkları  cihetle, neticede  Azab-ı  Uhrevî olduğu  gibi, dünyaca da çok
          felâketlere  maruz  kaldıkları  ve  kalacakları  vukuat  ile  sabit  olduğunu;  ve
          akrabası olmazsa bile, yine onlara bakmak İslâmiyetin iktizasından olduğunu
          gayet kat'î isbat eder.

                 YİRMİBEŞİNCİ DEVA: Bütün hastalıkların gayet nâfi' ve manevî
          bir  devası  ve  Hakikî  ve  Kudsî  bir  Tiryakı  ise,  İmanın  İnkişafı  olduğunu;
          Tövbe ve İstiğfar ve Namaz ve Ubudiyet ile, o Tiryak-ı Kudsî olan İman ve
          İmandan gelen ilâcın istimal edilmesi lâzım olduğunu; ehl-i gafletin zeval ve
          firak darbeleriyle yaralanan manevî büyük dünyalarının tedavisi, Kudsî bir
          Tiryak olan  İmanın  Şifa  vermesiyle yaralardan  kurtulacaklarını ve  o  İman
          İlâcının  tesiri  ise  Feraizi  yapmak  ile  olduğunu;  ve  sefahet  ve  hevesat-ı
          nefsaniye ve lehviyat-ı gayr-ı  meşrua, o  tiryakın tesirini men'ettiğini göze
          gösterip, gayet kat'î bir surette izah ve isbat eder.

                                             H Â F I Z    M U S T A F A    (R.H.)
   409   410   411   412   413   414   415   416   417   418   419