Page 690 - Risale-i Nur - Sözler
P. 690
TENBİH
Bu Lemeat namındaki Eserin sair Divanlar gibi bir tarzda bir-iki mevzu
ile gitmediğinin sebebi: Eski Eserlerinden Hakikat Çekirdekleri namındaki
kısacık vecizeleri bir derece izah etmek için, hem nesir tarzında yazılmış,
hem de sair Divanlar gibi hayalata, mizansız hissiyata girilmemiş olmasıdır.
Baştan aşağıya mantık ile Hakaik-i Kur'aniye ve Îmaniye olarak, yanında
bulunan biraderzadesi gibi bazı Talebelerine bir Ders-i İlmîdir, belki bir
Ders-i Îmanî ve Kur'anîdir. Üstadımızın baştaki ifadesinde dediği gibi, biz
de anlamışızdır ki: Nazma ve şiire hiç meyli ve onlarla iştigali de yoktur.
ِ
رعشلا هانمَّلع امو Sırrının bir nümunesini gösteriyor.
ُ َ ْ َ َ َ
َ ْ ِّ
Bu Eser, birçok meşagil ve Dâr-ül Hikmet'teki vazife içinde yirmi gün
Ramazanda, günde iki veya ikibuçuk saat çalışmak suretiyle manzum gibi
yazılmıştır. Bu kadar kısa zamanda ve manzum bir sahife on sahife kadar
müşkil olduğu cihetle, birden dikkatsiz, tashihsiz böyle söylenmiş,
tab'edilmiştir. Bizce Risale-i Nur hesabına bir Hârikadır. Hiçbir nazımlı
ِ
Divan, bunun gibi tekellüfsüz, nesren okunabilir görülmüyor. للّٰا ءآش نا bu
ُ َ ه ْ َ
Eser bir zaman Risale-i Nur Şakirdlerine bir nevi Mesnevî olacak. Hem bu
Eser, kendisinden on sene sonra çıkan ve yirmiüç senede tamamlanan
Risale-i Nur'un mühim Eczalarına bir İşaret-i Gaybiye nev'inden müjdeli bir
Fihrist hükmündedir.
Risale-i Nur Şakirdlerinden
Sungur, Mehmed Feyzi, Hüsrev