Page 119 - Risale-i Nur - Emirdağ Lâhikası

EMİRDAĞ LÂHİKASI-I 121

Bir Neş'e duyurdun İmanla Sırr-ı Ezelden
Bir Müjde getirdin bize ol Namlı Güzelden

Madem ki içirdin bize ol Âb-ı Hayattan
Bir zerre kadar kalmadı havf şimdi memattan

Hasret yaşadık Nuruna yıllarca bütün biz
Masum ve alîl, türlü bela çekti sebebsiz

Yıllarca akan, kan dolu gözyaşları dinsin
Zalim yere batsın, o zulüm bir yere sinsin

Yıllarca, asırlarca bu Nurun yine yansın
Öksüz ve yetim, dul ve alîl hepsi de kansın

Ey Nur gülü, Nur çehreni öpsem dudağından
Kalb bahçesinin Kalbine diksem budağından

Her dem kokarak hem o güzel rayihasından
Çıksam yine ben Âlem-i Fâni tasasından

Nur Güllerin açsın, yine miskler gibi tütsün
Sinemde bu can bülbülü Tevhid ile ötsün

Sensin bize bir neş'e veren ol Gül-ü Hâlis
Sensin bize hem cümleden A'lâ, dahi Muhlis

Ey Nur-u Risalet'ten gelen bir Bürhan-ı Kur'an
Ey Sırr-ı Furkan'dan çıkan Hüccet-i İman

Sendin bize matlub, yine Sendin bize mev'ud
Sayende bugün herkes olur zinde ve mes'ud