Page 229 - Risale-i Nur - Emirdağ Lâhikası
P. 229

EMİRDAĞ  LÂHİKASI-I                                                                                       231


           dalaletin cezası olarak kavm-i Lut'un başına gelen Ahcar-ı Semaviyeyi
           andıran Semavî Taşlar o tarihlerden sonra geleceğini haber verip tehdid
           ediyor.  Ve  Risale-i  Nur'un  Sure-i  Fil  nüktesine  aid  beyanatı  içinde
           haşiyeli bu cümle var: "Evet bu tokatlardan pür-şer beşer, şirkten
           şükre girmezse ve Kur'ana tarziye vermezse,  Melaike elleriyle de
           Ahcar-ı Semaviye başlarına yağacağını, bu Sure bir mana-yı işarî
           ile tehdid ediyor."

                  İşte bu fıkra doğrudan doğruya bu Taşlara işareti olmasına iki
           emare var:

                  Birincisi:  Şimdiye  kadar  gelen  Semavî  Taşlar  bir-iki  karış
           oldukları  halde,  böyle  yirmibeş  metre  uzunluğunda  ve  on  metre
           genişliğinde  dağ  gibi  Taşlar,  elbette  Semavatın  dinsizliğe  karşı  bir
           alâmet-i hiddetidir. Sure-i Fil mu'cizane ona bakması, onun Tefsiri ona
           işaret  etmesi  Hakikattır.  O  hâdisenin  o  ihbara  liyakatı  var.  Çünki
           emsalsizdir.

                  İkinci  emaresi:  Bütün  zemin  yüzünü  ve  nev-i  beşeri  tehdid
           eden dehşetli bir dinsizliğin merkezlerine gelmesidir. Ve dinsizler bunu
           hissetmişler ki; küçücük hâdiseleri ehemmiyetle neşrettikleri halde, bir-
           iki  aydır  bu  acib  dehşetli  hâdiseyi,  ellerinden  geldiği  kadar  şaşaa-
           landırmamağa çalışmışlar.

                                          *  *  *
                                             ِ
                                  ِ
                                                                   ِ
                         ِ
                     ِ      م   د   ه    حب  حب َ ُ      يُ    َّلاا    ءشَ    ن   َ    ْ  ِ   م ناو                    هناحبس     همساب
                                                                     ِ
                                    ٍ
                            ِ
                                            ْ َ
                           ُ
                        َ ْ
                                     ْ
                                                                    ْ
                                                         ُ َ َ ْ ُ
                            ِّ
                              ا   ت   ه    َكر   ب    و  ِ   للّا    ر   ح   م   ة     و م   ُكي      ع   َل    مَلا   سل   َا
                                               َ َ ْ َ ُ ٰ َ َ َ ُ ُ
                                                           َّ ُ َ ْ ْ

                  Aziz, Sıddık   Kardeşlerim: Tahirî, Sabri, Salahaddin, Meh-
           med, Mustafa!

                  Evvelâ: Bu gelen Şuhur-u Selâsenin hürmetine ve Nur Şakird-
           lerinin  Sadakat  ve  İhlaslarının  hürmetine,  çok  ehemmiyetli  hakkımda
           bir  sebeb-i  itab  ve  tokat  bir  hâdiseyi  tamire  çalışacağız  ve  gücenme-
           yiniz.  Şöyle  ki:  Bu  gece  hiç  görmediğim  bir  itab,  bir  tazib  suretinde
           manevî  bir  şiddetli  ihtar  ile  denildi  ki:  "Dünyaya,  zevke,  keyfe
           tenezzül  etmemekle  Nurlardaki  İhlas   ve   istiğnayı   muhafazaya
   224   225   226   227   228   229   230   231   232   233   234